بالاخره نفهمیدیم حلال است یا حرام؟!

معاون خانه موسیقی حمید رضا نوربخش با گلایه مندی از وضعیت برخورد سلیقه ای مدیران صدا و سیما با موسیقی اصیل ایرانی به خبرنگار برنا گفت: صدا و سیما نه تنها برای اشاعه موسیقی نواحی و محلی اقدامی در خور  نمی کند، بلکه به هیچ یک از سبک ها و ژانرهای موسیقی جدی  توجهی ندارد و با در نظر گرفتن پایین ترین سطح سلیقه مردم جامعه رو به انتشار و پخش موسیقی های مصرفی آورده که می توان آنها را در تمامی شبکه های رادیو و تلویزیون دید و  شنید. 

وی افزود: در نتیجه جایی برای موسیقی ارزشمند ملی ما اعم از موسیقی سنتی، موسیقی کلاسیک، حتی کلاسیک غیر ایرانی، موسیقی نواحی،  موسیقی ارکسترال وجود ندارد و صدا و سیما برای ترویج و ماندگاری  این هنر ماندگار از تاریخ ما، هیچ اقدام درست و مثبتی در طی این 4 دهه نکرده است. 

عاطفی گفت: صدا و سیما برای برنامه های مختلف بهداشتی، پزشکی، ورزشی و مسائلی از این دست به صورت تخصصی در تمام شبکه های مختلف برنامه های روتین و منظم  دارد و بعضا از کارشناسان خوبی هم استفاده می کنند اما در موسیقی به اهل آن مراجعه نمی شود، به متخصص آن مراجعه نمی شود، اگر هم جسته و گریخته برنامه هایی را در زمینه موسیقی می ینیم  به همت علاقه مندان این عرصه هنری  است که البته به صورت منظم و سیستماتیک نیست.

معاون خانه موسیقی تاکید کرد؛ بخصوص در مورد موسیقی نواحی که مادر موسیقی ایران است و فرهنگ قومی و بومی و هویت ملی ایران در آن نهفته است هیچگونه فعالیتی دیده نمی شود و روز به روز این موسیقی مهجورتر و مهجورتر می شود.

عاطفی آسیب هایی که جامعه هنری و فرهنگی بخصوص جوانان جویای نام در نبود و عدم آگاهی درست از اصالتهای موسیقایی خود می بینند را برشمرد و گفت: آسیب هایی چون نداشتن انگیزه های کافی برای خلق آثار بهتر و نا آگاهی از ارزش های هنری موسیقایی اصیل و دور شدن از شنیدارهای ایرانی برخی از آسیب های جدی عدم توجه به این هنر است. 

وی افزود: تا زمانی که  تبلیغات حرف اول را می زند و تا زمانی که رسانه ملی ما از نشان دادن سازها در اجرای برنامه های زنده جلوگیری می کند اوضاع همین است و به این دلایل جویندگان این راه از طریق فضای مجازی گرایش به موسیقی برون مرزی و جایگزین کرده و به فراگیری سبک های غیر ایرانی اقدام می کند که یکی از عملان اصلی و  مهم  آن صدا و سیما و عدم مدیریتهای  لازم آن در طی این چهل سال بوده است. 

این موسیقی شناس افزود: به عنوان مثال اخیرا در تیتراژ پایانی سریال موفقی  به نام "پایتخت" از موسیقی نواحی مازندران  استفاده شده بود که بازتاب علاقه مندی مخاطبین به این موسیقی نشان از گرایش مردم به اصالت های ملی خود داشت و مشت نمونه خروار است. ما دریایی از این نوع موسیقی ها را در نواحی مختلف جغرافیای کشور داریم که  مردم با آنها بیگانه هستند و آنها را نشنیده و نمیشناسند. 

عاطفی در پایان گفت: هنری که بر طبق میزان سلیقه و علاقه مندی مدیران یک سازمان  مانند گوشت قربانی دست به دست می شود نتیجه ای بهتر از این نخواهد داشت که می بینیم هنوز تکلیف آن مشخص نیست که بالاخره حرام است یا حلال.