
نمیدانم این چه سری است که اغلب اوقات شادیها و نشاط ما طعمی از تلخی هم باید داشته باشد. مثلاً همین ماجرای شطرنجی کردن بنر تبلیغات گروه لیان که ناگهان تلخی به کام ما و محسن شریفیان سرپرست گروه لیان آورد و در شبکه های اجتماعی نام کرمان بر سر زبانها افتاد تا از شیرینی و شور این رویداد بکاهد. برای روشن شدن ماجرا و تاملی بر این اتفاق، یادداشت مرا به همراه دو گفتگو با محسن شریفیان و میرحسینی مدیر روابط عمومی شهرداری کرمان در استقامت و فردای کرمان بخوانید.
اگر منصف باشیم باید اذعان کنیم شهرداری کرمان پس از یک دوره صبر و انتظار برای ورود پر و پیمان به فعالیتهای اجتماعی و فرهنگی، حالا یک دور تازه از تلاشهای فرهنگیاش را آغاز کرده است.
این نهاد نیمهدولتی از زمستان گذشته و در جریان جشنوارهی نوروزی نوبهار فعالیت چشمگیری انجام داد. حالا هم با فرا رسیدن فصل تابستان، که اوقات فراغت؛ بهخصوص برای قشر جوان بسیار زیاد است، گام دوم را با برنامهی جشنواره تابستان کرمان در دست اقدام دارد.
مجال این را ندارم تا در این یادداشت کوتاه بنویسم که این تلاشها چه اندازه بر بالا بردن روحیهی نشاط اجتماعی و جذب گردشگر به کرمان میتوانند موثر باشند، اما همینقدر بگویم، در طول چند سال گذشته دهها بار در نشستهای مهم کارگروههای اجتماعی، فرهنگی و سلامت از زبان کارشناسان و مسئولان شنیدهام که در کرمان نشاط اجتماعی کافی نداریم؛ و برای این مسئله باید فکری بشود. همچنین صدها بار با طرح این مسئله مواجه بودهام که کرمان با وجود عظمتی که در حوزهی میراث تاریخی و فرهنگی دارد، هنوز قدرت و توان لازم را برای جذب گردشگر ندارد.
با بیان این مقدمه میخواهم بگویم جشنوارهی تابستان کرمان را که حالا در آغاز آن هستیم و یا جشنوارهی موسیقی نواحی که هرسال به همت اداره ارشاد برگزار میشود را، باید حمایت کنیم. بخاطر اینکه این برنامهها به جامعهی ما روحیه و انرژی مضاعف میدهند. همچنین باید مراقب باشیم تاثیرگذاری این برنامهها کامل باشد؛ چون قرار است با اجرای این برنامهها نشاط و سرمایهی اجتماعی برای کرمان خلق کنیم. بنابراین حیف است با اشتباهی از این نوع که برای تبلیغات گروه لیان پیش آمد، کام مهمانان و طرفداران موسیقی را تلخ کنیم، و این نشاط اجتماعی ناتمام بماند. از مدیر روابط عمومی شهرداری که بابت این خطای سهوی عذرخواهی کرد، به اندازهی سهم و درک خودم از این رویداد سپاسگزارم.