آرش قادری، نویسنده تلویزیون، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری برنا در مورد نرخهای تصویب شده برای فیلمنامهنویسی توسط شورای نویسندگان گفت: فیلمنامه به دلیل مکتوب بودن از صفحه اول تا آخر قابل بحث و صحبت است اما هیچگاه مسیری که فیلمنامه نویس برای نگارش آن اثر طی می کند یکسان نیست. برخی از فیلمنامهها نیازمند بازه زمانی طولانی و پیمودن مسیر تحقیقاتی گستردهای هستند. معمولا این عوامل که نقش اصلی نوشتن یک فیلمنامه را ایفا می کنند به هیچ عنوان دیده نمی شوند.
وی ادامه داد: فیلمنامهنویسان به صورت مستقل از تیم های پژوهشی از منابع متعددی بهره می گیرند؛ برای این موارد که جزو قرارداد محسوب نمیشود توانایی تعیین قیمت دقیق وجود ندارد. درصورتی که شورای نویسندگان تمام این موارد را محاسبه کند آن وقت می تواند نرخ دستمزد را تعیین کند.
قادری در ارتباط با بحث بازنویسی فیلمنامه گفت: در ایران تعریف مشخصی برای بازنویسی در ساختار فیلمنامه نویسی وجود ندارد به صورتی که نمی دانیم بازنویسی رفع اشکال است یا اعمال سلیقه سفارش دهنده و کارگردان. در بازنویسی سلیقه مخاطب اهمیت ندارد و تنها سلیقه فرد سفارش دهنده مهم است. ممکن است یک نویسنده 50 مرتبه کار را بازنویسی کند اما درنهایت سفارش دهنده رضایت نداشته باشد و کار را به نویسنده دیگری بسپارد.
نویسنده سریال «گاندو» تصریح کرد: باید برای بازنویسی و پژوهش پیش از نگارش، تعریف صنفی درست و دقیقی درنظر گرفته شود، در این صورت است که می توان نرخ مشخصی تصویب کرد.
وی درمورد نرخ های فیلمنامه نویسی برای ژانرهای گوناگون گفت: دستمزد در ژانرهای گوناگون بستگی به توافق نویسنده با تهیه کننده دارد. برای مثال ممکن است من دستمزد بالایی از تهیه کننده ای طلب کنم و او توان پرداختش را داشته باشد و بپردازد یا ممکن است بگوید به این دلیل که برای کار قبلی این میزان پرداخت نکرده ام به تو هم همان نرخ قبلی را می پردازم. بنابراین نمی توانیم قیمت دقیقی برای فیلمنامه اعلام کنیم. در قیمت گذاری اثر، درک کیفی وجود ندارد و این موضوع به ژانر کار ارتباطی ندارد.
وی در ادامه افزود: برای مثال یک نویسنده فیلمنامه ای می نویسد که هزینه تولیدش 2 میلیارد تومان تخمین زده می شود. تهیه کننده باتوجه به بودجه ای که دارد تلاش می کند کار را با هزینه کمتری تولید کند بنابراین آن را به نویسنده دیگری می دهد. در حقیقت تهیه کننده بر اساس کیفیت کار نوشته شده تصمیم گیری نمی کند بلکه هرکدام با بودجه اش تناسب بیشتری داشته باشد آن را انتخاب می کند.
آرش قادری با اشاره به اهمیت نقش تهیه کننده در تولید یک اثر بیان داشت: بزرگترین مشکل ما در تولید آثار تصویری تهیه کنندگان ما هستند. باید نهادهایی که مسئول رسیدگی به وضعیت تلویزیون و سینما می باشند تهیه کننده کاربلد آموزش دهد. اگر تهیه کننده ای آموزش درست دیده باشد به هیچ عنوان فیلمنامه بد و فیلمنامه نویس بد را استخدام نمی کند. اگر کارگردانی از فیلمنامه بد نتواند قصه خوب بسازد مشکل از تهیهکننده مجموعه است.
وی در پایان اظهار داشت: این اشتباه است که من به واسطه اسمم دستمزد 5 برابر بیشتر از روال درخواست کنم، درصورتی که فرد دیگری که شناخته شده نیست و کار با کیفیت تری نوشته به کارش توجهی نشود. آثار نویسندگان باید با یکدیگر مقایسه شود و هرکدام کیفیت بالاتری داشت قیمت بالاتری هم به آن تعلق گیرد.