روحانی را درک کنیم

رئیس‌جمهوری گفت که شاخص‌های اقتصادی در این دو - سه ماه بگوید که آیا مقاومت ملت ایران پاسخ داده یا نداده است! امروز آمار و ارقام اقتصادی و شاخص‌ها نشان می‌دهد که در ۲ الی ۳ ماه اخیر وضع ما از ماه‌های پیش بهتر است و تقریباً همه شاخص‌ها این را می‌گوید. رئیس‌جمهوری با تأکید بر این که امروز نسبت به دو الی سه ماه قبل، شرایط آرام‌تری را در کشور مشاهده می‌کنیم و شرایط بهتری را در ماه‌های بعد تجربه خواهیم کرد، عنوان کرد که دولت یازدهم و دوازدهم در این شش سال، در شرایط بسیار سختی قرار داشته و به استثنای یک سال و نیم، همیشه در تحریم بودیم.

اما فحوای کلام روحانی چیست؟ وقتی دولت از «شرایط آرام»خبر می‌دهد، برخی این گونه وانمود می‌کنند که روحانی می‌گوید، اوضاع اقتصاد خوب است، اوضاع اقتصاد مطلوب است و چرا برخی گلایه می‌کنند؟ اما واقعیت این است که ترجمان گفته‌های روحانی این برداشت نیست. رئیس‌جمهوری به هیچ وجه به مردم نمی‌گوید حال اقتصاد خوب است، روحانی می‌گوید اقتصاد به سمت خوبی پیش می‌رود.

روحانی عنوان می‌کند که اگر بزرگ‌ترین اقتصادهای دنیا زیر بار بی‌سابقه‌ترین تحریم‌های اقتصادی قرار می‌گرفت، اکنون با فروپاشی رو‌به‌رو شده بودند. وقتی روحانی، وضعیت امروز اقتصاد را با چند ماه قبل مقایسه می‌کند از روز و روزگاری سخن می‌گوید که اقتصاد تحت تحریم‌های متسلسل و بی‌امان قرار داشته است. از زمانی که آمریکا از برجام خارج شد، روزی نبوده که تجمع معترضان و مالباختگان فعالیت مؤسسات مالی غیر مجاز از شبکه‌های فارسی‌زبان خارجی به منظور تحریک و تهییج افکار عمومی جهت بازنمایی اوضاع نامطلوب اقتصادی منتشر نشود؛ اتفاق بزرگی که ریشه آن در دولت روحانی نبود و دولت یازدهم و دوازدهم میراث‌دار آن بود، اما امروز موضوع مؤسسات غیر مجاز با هر تدبیری حتی با تحمیل بسط پایه پولی کنترل شد. هنگامی که روحانی از آرامش سخن می‌گوید، منظورش اعتراض کارگران شمار زیادی از واحدهای تولیدی متوقف است که تجمعات آنها هر روز زمینه بدبینی به اقتصاد را تشدید می‌کرد. اگر امروز فعالیت آنها از سرگرفته شده، ناشی از تأمین سرمایه در گردش شمار زیادی از این واحد‌ها بوده است.

ابتدای همین امسال بود که نوسانات نرخ ارز بر اثر فشارهای ناشی از کاهش درآمدهای حاصل از فروش نفت و مسدود‌سازی منابع درآمد نفتی شتاب گرفت و التهابات بازار ارز به‌واسطه سفته‌بازی و هجوم برخی از افراد زمینه عدم امنیت روانی بازار و جامعه را فراهم کرد اما اینک بازار ارز در آرامش است و از نوسانات ارزی خبری نیست و انتظارات فروکش کرده است. یا این که افزایش افسارگسیخته قیمت کالاها و خدمات در انتهای سال گذشته و دو ماه ابتدایی سال‌ جاری فراموش‌شدنی نیست. رشد پیچشی قیمت‌ها باعث شده بود که برخی از ابرتورم سخن بگویند و اقتصاد ایران را با سومالی مقایسه کنند اما امروز شتاب تورم کاهش یافته و روند تورم نقطه به نقطه نزولی شده است.

کسی یادش نمی‌رود که جو ناامنی ناشی از شائبه کمبود کالا زمینه‌ساز خریدهای احتکاری را فراهم کرد و انبارهای خانگی شکل گرفت اما امروز نه‌تنها کمبودی نیست، بلکه کالا به‌وفور با برندهای ایرانی در فروشگاه‌ها موجود است.

همین چندماه قبل بود که پروژه روانی ورشکستگی صندوق‌های بازنشستگی دائماً برای ایجاد جو ناامیدی نسبت به برنامه‌های دولت به‌صورت مستمر پمپاژ می‌شد و سایر چالش‌های دیگر. واقعیت این است که روحانی قدردان ایستادگی مردم است و می‌گوید به واسطه تحریم هایی که در طول ۴۰ سال گذشته بی‌سابقه بوده است، روزهای سختی را پشت سر گذاشته‌ایم و حتی پیش رو داریم.

اما دو نکته‌ای که از آن خواسته یا ناخواسته غفلت می‌شود، آیا این اتفاقات خودبه‌خودی انجام شده است، آیا بدون نقش، کارکرد و برنامه دولت بوده است و نکته دوم، آیا این به معنی رشد اقتصادی کشور و نبود مشکلات اقتصادی است؟ به هیچ وجه. روحانی را درک کنیم.»