به بهانه کمک به فرد خشونت دیده نباید به او آسیب زد/ متخصصان بهترین یاری کنندگان برای آسیب دیدگان ناشی از خشونت

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ در تمامی جهان از خشونت به عنوان ابزاری برای کنترل یاد می‌شود که نوعی تلاش برای سرکوب است، از دیدگاه‌های دیگر نیز این موضوع در زمره آسیب‌های اجتماعی قرار می‌گیرد که همواره درون جوامع مختلف براساس میزان نفوذ فرهنگ، رشد و توسعه یافتگی در درجات مختلف یافت می‌شود.

خشونت در شکل‌های مختلفی همچون خشونت عریان، پنهان و نمادین خود را نشان می‌دهد و همچنین از نظر سطح آگاهی نیز شامل  دسته بندی‌های آگاهانه، ناآگاهانه و ناخواسته است که از نظر کیفیت آسیب پذیری در قالب خشونت و روانی و جسمانی نمود پیدا می‌کند.

مهرداد فلاطونی، روانشناس اجتماعی و پژوهشگر حوزه آسیب‌های اجتماعی، در گفتگو با خبرنگار برنا در رابطه با مبحث خشونت و نوع برخورد با افرادی که مورد خشونت قرار گرفته‌اند گفت: زمانی که از خشونت سخن به میان می‌آوریم یعنی یک آسیب را یادآور شده‌ایم و مواقعی که از یک آسیب یاد می‌شود نیز یعنی اختلالی درون آن نهفته که با نوع رفتار و برخورد با افرادی که مورد خشونت قرار گرفته‌اند ارتباط مستقیم دارد و تحت عنوان اختلال پس از آسیب در قالب بیماری خود را نشان می‌دهد.

فلاطونی ادامه داد: زمانی که فرد به این بیماری دچار می‌شود در مقابل اتفاقاتی که در پیرامون او رخ می‌دهد شرطی و در مقابل هر حادثه‌ای که یادآور آسیبی که در گذشته او را مورد تهدید قرار داده باشد واکنش نشان می دهد که اگر به صورت صحیح به آن پرداخته نشود و پیشگیری و درمان را در پیش نگیرد امکان دارد که فرد آسیب دیده دچار مشکلات روحی و روانی شود.

این روان‌شناس اجتماعی در ادامه در خصوص نوع رفتار با چنین فردی و برخوردهای مناسبی که در جهت کمک به او صورت می‌گیرد بیان کرد: قبل از هرچیزی باید دانست که کمک کردن به افرادی که در معرض آسیب اجتماعی چون خشونت در انواع مختلف قرار گرفته اند و در حال حاضر از این موضوع رها شده‌اند امری است کاملا تخصصی و نباید هر فردی به خود اجازه دهد با روش‌های ابداعی خود به دنبال بازگرداندن آرامش و یا درمان فرد باشد، در این زمان بهتر است فرد آسیب دیده به متخصصان این حوزه نظیر روان‌شناسان و روان‌پزشکان مراجعه کند تا روش درمانی به صورت تخصصی را دنبال کند.

او ادامه داد: البته در برخی از مواقع شاهد هستیم که شخص آسیب دیده از خشونت خواهان این موضوع نیست که به متخصص مراجعه کند و ترجیح می‌دهد روال زندگی عادی خود که همراه با فشارهای روحی و روانی ناشی از آسیب‌های گذشته را تحمل کند و یا در مقطعی قرار داریم که متخصصی در این زمینه در دسترس نیست،  این زمان است که اگر می‌خواهیم به شخص آسیب دیده از لحاظ روحی و روانی کمکی انجام دهیم بهتر است نوع آسیب موجود را بشناسیم و بدانیم از چه راهی این آسیب بروز پیدا کرده، پس از آن به دنبال این باشیم که اصلا چرا این خشونت اعمال شده و کمک را همراه با ریشه یابی موضوع انجام دهیم.

این کارشناس در ادامه با اشاره به این موضوع که نباید در این رابطه عملیات درمانی انجام داد، خاطرنشان کرد: اگر می خواهیم نقش خود را به عنوان یک یاری دهنده که فرد آسیب دیده از خشونت را همراهی می کند انجام دهیم باید عملیات حمایتی از فرد در اولویت قرار گیرد، به صورتی که یک رشته اعتماد در این بین تشکیل شود و فرد آسیب دیده در زمانی که با مشکل و یا معضلی روبرو می شود بتواند با شما ارتباط برقرار کند تا از سمت شما حمایت های لازم صورت پذیرد، مسئله دیگر در این رابطه نیز این است که زمان وقوع خشونت نیز باید مورد توجه قرار گیرد و بر اساس اقتضای زمانی و بازه ای که از آن گذشته است اقدامات لازم را انجام دهیم.

فلاطونی تصریح کرد: البته باید این نکته نیز ذکر شود که انعکاس های افراد نباید درونی باشد و فرد خورد را در تمامی زمینه ها مقصر نداند چون در آن زمان است که به جز متخصص هیچ فردی نمی تواند در این زمینه کمک و یا اقدامات لازم را انجام دهد

این روان‌شناس در پایان نیز با اشاره به موضوع ساده سازی مسئله برای فرد آسیب دیده در راستای کمک برای بازگرداندن آرامش عنوان کرد: در این خصوص فرد یاری دهنده باید به دنبال آسان سازی موضوع باشد و فعالیت ها و اقدامات باید به صورتی انجام گیرد که نشان دهد نمونه‌های فراوانی از این نوع آسیب در سطح اجتماع وجود دارد و فقط یک مورد نبوده است. در این زمینه نیز نباید افراطی صورت پذیرد و بدون آگاهی دست به اقدام زد چون امکان دارد آسان سازی بیش از حد منجر به وجود آمدن مشکلات دیگری شود که فرد را با چالش‌هایی روبرو سازد.