روحانیت برای احیای جایگاه خود در مردم، نیازمند سیره طالقانی است

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ رئیس شورای شهر تهران در مراسم چهلمین سالگرد رحلت آیت الله طالقانی در بهشت زهرا گفت: زندگی آیت‌الله طالقانی که از سوی امام خمینی، ابوذر زمان نام گرفت، با ساده زیستی، اخلاق و مدارا توام بود. ایشان بر حفظ جایگاه روحانیت در مردم و جلوگیری از ایجاد فاصله با اقشار گوناگون جامعه تاکید داشت.

در اینجا بی‌مناسبت نیست یادی کنیم از سه همرزم دوران مبارزه؛ آیت‌الله طالقانی، آیت‌الله منتظری و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی. آیت‌الله طالقانی در دو مقطع یعنی در دهه 40 و از سال 42 تا 46 و در دهه پنجاه از سال 1354 تا 1357 توسط ساواک دستگیر و شکنجه و به زندان طویل‌المدت محکوم شد که در هر دو این مقاطع آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نیز حضور در زندان را تجربه کرد.

 به‌خصوص در مقطع دوم که تقریبا دستگیری و آزادی این دوشخصیت همزمان بود و در زندان زیست مشترک و همراهی توام با فیوضات معنوی را تجربه کردند و من که برای ملاقات پدر به زندان اوین می رفتم از نزدیک سیما و سیره مثال زدنی آیت‌الله طالقانی که برای دیدار خانواده‌اش به سالن ملاقات زندان اوین آورده می‌شد را مشاهده کردم.

اثر قرآنی ماندگار آیت‌الله طالقانی، پرتوی از قرآن که شش جلد از آن منتشر شده است. در دوران زندانی بودن ایشان در سال 1342 انجام شد و شاید این اثر و مصاحبت با ایشان به آیت‌الله هاشمی رفسنجانی انگیزه و ایده تدوین تفسیر راهنما و پرتوی از قرآن را که تاکنون 54 جلد از آن منتشر شده است را داد.

جایگاه آیت الله طالقانی در انقلاب اسلامی به حدی بود که ایشان چندماه قبل از رحلت، به عنوان ریاست شورای انقلاب از سوی امام خمینی منصوب شدند و به‌عنوان امام جمعه تهران، خطبه‌های ماندگاری را در مهمترین تریبون انقلاب اسلامی ایراد کرد که طرح مساله لزوم تاسیس نهاد شورا در کشور نیز میراث گرانقدر مرحوم طالقانی است که امروز به درخت تناور و بالنده شوراهای اسلامی شهر وروستا تبدیل گردیده است.

شاید بتوان خطبه‌های ماندگار آیت‌الله هاشمی در دوران دفاع مقدس و پس از آن را که نمازجمعه را به میعادگاه همه نیروهای انقلاب با سلایق و علایق گوناگون تبدیل کرده بود تداوم خطبه‌های آیت‌الله طالقانی نامید.

آثار آیت‌الله طالقانی در حوزه‌های گوناگون فکری را می توان پیشروی انقلابیون دانست. اثر نخست ایشان، اسلام و مالکیت را می‌توان نخستین اثر چهره‌های مبارز روحانیت در عرصه اقتصاد دانست که در سال 1322 یعنی حدود ثلث قرن قبل از انقلاب اسلامی و آثار مشابهی نظیر اقتصادنا شهید صدر و اقتصاد اسلامی شهید مطهری منتشر شد.

اثر سیاسی ایشان که حاشیه بر کتاب مهم و تاریخی مرحوم نایینی در موضوع حکومت دینی و رابطه دین و سیاست بود نیز در سال 1332 یعنی حدود 15 سال قبل از کتاب ولایت فقیه امام خمینی منتشر گردید و اثر قرآنی ایشان نیز در سال 1342 و  15 سال پیش از آثار تفسیری مهمی نظیر تفسیرالمیزان منتشر شد.

 شاید امروز بیش از هر زمان دیگری خلا حضور روحانیون مردمی با سلوک متفاوتی نظیر آیت‌الله طالقانی را در جامعه حس می‌کنیم و اگر نهاد روحانیت می‌خواهد جایگاه گذشته خود در اثرگذاری بر نسل جوان و نخبگان را احیا کند، باید سیره و روش زندگی و نگاه آیت‌الله طالقانی را بازآفرینی کند.