
حسن وارسته، نویسنده و فیلمنامهنویس سینما و تلویزیون، در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: ما امروز دیگر مثل گذشته شاهد پخش سریالهای طنز نیستیم و این اتفاق نشأت گرفته از یک تصمیم مدیریتی نیست و به نوعی به دلایل مختلف این وضعیت به تلویزیون ما تحمیل شده است.
وارسته خاطرنشان کرد: نگارش فیلمنامههای طنز نیاز به افرادی دارد که در این زمینه تخصص داشته باشند و از طرفی نویسنده آثار طنز باید فردی بهروز و آشنا به اتفاقات سیاسی، اجتماعی و... باشد. امروز افرادی که با این مشخصات در حوزه فیلمنامهنویسی آثار طنز فعالیت کنند بسیار اندک و انگشتشمار هستند. از طرفی کارگردانهایی که بتوانند اینگونه آثار را تولید کنند نیز بسیار کم هستند.
وی افزود: افراد باتجربه و کارکشته در زمینه آثار طنز، یا دیگر فعالیت نمیکنند یا در ایران نیستند و یا در شبکه نمایش خانگی مشغول به کار شدهاند. اگر بخواهیم دقیق به نویسندگان آثار طنز تلویزیون اشاره کنیم شاید به اندازه انگشتان یک دست نیز نویسنده خوب نداشته باشیم و دلیل اصلی این اتفاقات را میتوان مشکلات و مسائل اقتصادی دانست.
نویسنده مجموعه تلویزیونی «دودکش» در ادامه اظهار داشت: وقتی مسائل و مشکلات اقتصادی کنار بروند قطعاً نویسندگان در شرایط بهتری قلم میزنند. از طرفی خط قرمزها در تلویزیون بسیار بیشتر از سینما و شبکه نمایش خانگی است و قطعاً یک نویسنده ترجیح میدهد در شرایط راحتتری فعالیت کند. خط قرمزهای تلویزیون در بسیاری مواقع باعث فاصله گرفتن نویسندگان از این رسانه میشود.
این فیلمنامهنویس در ادامه گفت: در شبکه نمایش خانگی نویسنده برای خلق وقایع فضای بازتر و بهتری دارد پس طبیعی است که نویسندگان بااستعداد و مهم ما بیشتر به نوشتن فیلمنامه در شبکه نمایش خانگی علاقه دارند و از آنجا که تعداد نویسندگان ما در حوزه طنز بسیار اندک است و در نتیجه دست تلویزیون برای تولید اینگونه آثار بسته بوده و نمیتواند مثل گذشته به تولید آثار موفق طنز بپردازد.
وارسته اظهار داشت: ما فیلمنامهنویسهای خوبی داریم اما در حوزه طنز تعداد فیلمنامهنویسهایمان همانطور که عنوان کردم بسیار اندک است و علاوه بر دانش و سواد فیلمنامهنویسی در حوزه طنز هر فیلمنامهنویسی که میخواهد در این زمینه فعالیت کند باید قریحه و ذوق طنازی داشته و از طرفی با مسائل روز جامعه نیز آشنا باشد. نویسندهای که میخواهد فیلمنامهای طنز بنویسد باید با مسائل روز و ادبیات جامعهاش آشنا باشد و حتی از جامعه باید جلوتر حرکت کند تا اثرش بوی کهنگی ندهد. برای داشتن چنین فیلمنامهنویسهایی در شرایطی که امروز به شدت نیازمند فیلمنامهنویسهای خوب در زمینه آثار طنز هستیم باید به مسأله آموزش بیش از پیش توجه کرده و فیلمنامهنویسهای خوبی در این زمینه تربیت کنیم.
وی در پایان گفت: به نظر من تلویزیون باید نویسندههای طنز خود را که در گذشته آثار خوبی تولید کردهاند با در نظر گرفتن تشویقهایی به تلویزیون برگرداند چراکه فقدان آثار خوب طنز در تلویزیون به شدت حس میشود و امروز به هیچوجه شرایط خوبی حاکم نیست. نویسندههای کارکشته و باتجربه میدانند که چگونه روی خط قرمزها بندبازی کنند و حتی در مباحث قومیتی به نوعی موضوعات را مطرح کنند که ناراحتی برای هیچ قومیتی به وجود نیاید.