به گزارش گروه روی خط رسانههای خبرگزاری برنا؛ روزنامه شهروند نوشت: «کمتر از یک ماه پیش، آینده هند بسیار ترسناک به نظر میرسید. متخصصان پیشبینی کردند که این کشور میتواند با شیوع میلیونی کرونا روبهرو شود. پزشکان زیادی هشدار دادند که هند باید برای حمله ویروس کرونا که میتواند سیستم بهداشتی کشور را از بین ببرد، آماده باشد. ناظران نگران بودند که این ویروس مانند شعلههای آتش در جنگلی خشک در محلههای زاغهنشین هند و مناطقی که خدمات بهداشتی ضعیفی دارند، پراکنده شود و همه جا را بگیرد اما تا الان دومین کشور پرجمعیت جهان ظاهرا آن طور که پیشبینی میشد، اوضاعش به همریخته نشده است. تا روز سهشنبه هند ابتلای بیش از ٣١هزار نفر و مرگ هزار و ٨ تن را تأیید کرده است؛ یعنی ٠,٧٦ مرگ در هر یک میلیون نفر. اگر بخواهیم این عدد را با آمریکا مقایسه کنیم، باید بدانید که در ایالات متحده به ازای هر یک میلیون نفر بیش از ١٧٥ مرگ رخ داده است.
برخی معتقدند که این اعداد نشاندهنده آن است که سیستم قرنطینه سراسری در هند جواب داده و جلوی شیوع کرونا را گرفته است.
به گزارش سیانان، نارندرا مودی، نخستوزیر هند روز چهاردم آوریل همزمان با تمدید ٢١ روزه قرنطینه در این کشور گفته بود:«هند منتظر نماند تا این مشکل تشدید شود. در حقیقت به محض این که این مشکل ظاهر شد، ما با تصمیمهای سریع جلوی آن را گرفتیم. من نمیتوانم تصور کنم که اگر این تصمیمهای سریع و بهموقع را نگرفته بودیم، چه بلایی سر کشور میآمد.»
اما واقعیت پشت اعداد و ارقامی که هند اعلام کرده کمی پیچیده است و متخصصان معتقدند که هنوز زود است که هند بخواهد پیروزیاش را جشن بگیرد. سرینات ردی، رئیس بنیاد بهداشت عمومی در هند که به آموزش، تحقیقات و سیاستگذاری میپردازد، معتقد است: «دسترکم در این دوره به نظر میرسد که ویروس به اندازهای که نگران بودیم نتوانسته به کشور آسیب بزند. من گمان نمیکنم که هنوز بتوانیم بگوییم که پرونده این ویروس بسته شده است.»
تصمیمات سریع هند چه بود؟
روز بیستوچهارم مارس (پنجم فروردین)، مودی اعلام کرد که کشور به قرنطینهای سه هفتهای میرود. مقیاس این اتفاق بیسابقه بوده است. هند یک میلیارد و ٣٠٠ میلیون نفر جمعیت دارد و چین که به لحاظ جمعیتی تقریبا مشابه هند است، فقط قرنطینه بین شهرها را اعمال کرد و نه قرنطینه سراسری.
این یک تصمیم بزرگ بود. قرنطینه سراسری در هند به معنای آن بود که میلیونها انسان کارگر روزمزد باید در خانه مینشستند بدون این که درآمدی داشته باشند اما اگر قرنطینه صورت نمیگرفت، سیستم بهداشت و درمان هند آسیب میدید. یک مدل شبیهسازیشده نشان میدهد که بدون فاصلهگذاری اجتماعی، تا ماه ژوئن (اواسط خرداد) حدود ١٥٠ میلیون نفر در هند مبتلا به کرونا میشدند.
هند خیلی سریع سراغ قرنطینه رفت. زمانی که فقط ٥١٩ مورد ابتلا در این کشور تأیید شده بود. در مقایسه، ایتالیا زمانی قرنطینه عمومی اعلام کرد که بیش از ٩هزار و ٢٠٠ تن مبتلا شده بودند. در بریتانیا نیز پس از تأیید ابتلای حدود ٦هزار و ٧٠٠ نفر، قرنطینه عمومی اعلام شد.
گرچه پیش از اعلام قرنطینه، هند اقدامات دیگری را هم صورت داده بود. از بیستویکم اسفند، دولت همه ویزاهای توریستی را به حالت تعلیق درآورد و اعلام کرد که همه مسافرانی که در دو هفته اخیر در مناطق پرخطر دنیا بودهاند دست کم باید به مدت ١٤ روز در قرنطینه بمانند. از روز سوم فروردین همه پروازهای تجاری بینالمللی از نشستن در هند منع شدند و خدمات قطارهای مسافربری در این کشور نیز به حالت تعلیق درآمد.
اگر اعداد درست نباشد چه؟
درک ما از شیوع بیماری کاملا متکی بر اعداد است و این اعداد نیز متکی بر آزمایشها و تستهای کروناست.
طبق دادههای وزارت بهداشت هند، این کشور بیش از ٦٢٥هزار تست را تا روز یکشنبه انجام داده است؛ این تعداد بیش از تستهایی است که کره جنوبی گرفته است.
البته هنگامی که کارشناسان بهداشت عمومی در حال ارزیابی میزان آسیبهای واردشده به یک کشور هستند، آنها فقط به تعداد کل مبتلایان نگاه نمیکنند بلکه باید نرخ مثبتبودن تستها را در نظر بگیرند. اگر بخش بزرگی از آزمایشها مثبت شود، این حاکی از آن است که فقط از افرادی تست گرفته شده که حال عمومی بدی دارند. «مایک رایان» مدیر اجرایی برنامه اضطراری بهداشت در سازمان بهداشت جهانی میگوید که یک معیار خوب این است که به ازای هر تست مثبت دستکم ١٠ مورد منفی پیدا شود.
بر اساس آمارهای وزارت بهداشت هند، حدود ٤درصد تستهای هند مثبت شده است که عدد بسیار خوبی است؛ این عدد برای آمریکا ١٧درصد است و برای انگلیس ٢١ درصد.
معیار دیگر، «نرخ مرگ» موارد ابتلاست. در هند حدود ٣درصد موارد ابتلا جان خود را از دست دادهاند. در ایتالیا، بریتانیا و فرانسه این عدد بیش از ١٣درصد است. اما مسأله این است که نرخ آزمایشهای هند نسبت به جمعیتش بسیار پایین است و فقط ٤٨ نفر در هر ١٠٠هزار نفر تست دادهاند؛ در کره جنوبی این عدد ١١٧٥ است و در آمریکا ١٧٤٠. این یعنی هنوز تعداد بسیار زیادی از مردم این کشور تست ندادهاند و ممکن است که شیوع در این کشور بسیار بالا برود و جشن پیروزی زودهنگام آنها را خراب کند.»