Alireza Honarjooyan
احیا شب نوزدهم رمضان در بیمارستان طالقانی
شب قدر، شب شناخت قدر خویشتن است، قدر"صدف" گوهر"سرنوشت" آدمی است. امشب از نوزاد دختر هفت ماهه که اشک چشمان مادرش بند نمی شد و پرستاری که پروانه وار دورش می چرخید، تا پیرمردی که از تحمل درد تاب نیاورده و به خواب رفته بود را دیدم. امشب زینب ها دیدم که برای غافله زخم دیده از ویروس منحوس، دعا می خواندند و تیمارشان می کردند. اینجا شنیدم که بیماران برای پزشکان و پرستاران دعا می کردند. امشب فضای بیمارستان طالقانی آبادان معنوی تر شده بود، مسجد شده بود، زیارتگاه بود و پزشک و پرستار و بیمار همصدا الغوث الغوث و اشفی یا شافی را به آسمان مخابره می کردند. امشب دیدم همه قدر همدیگر را خوب می دانند.
نظر شما
پیشنهاد سردبیر
پرونده ویژه
