آنچه که درباره عوارض خوردن هسته زردآلود نمی‌دانید

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ هسته زردآلو یک دانه واحد است که در داخل پوسته ی هسته ی یک زردآلو یافت می شود. برخی از افراد با عنوان "غذای فوق العاده" جدید معتقدند که هسته زردآلو دارای خاصیت ضد سرطان و تقویت کننده سموم است.

در حال حاضر هیچ تحقیقی برای تأیید این ادعا وجود ندارد که هسته ی زردآلو می تواند با سرطان مبارزه کند. علاوه بر این، دانشمندان هشدار داده اند که ترکیبات موجود در هسته زردآلو به سطحی که می تواند مضر باشد به سیانید بدن تبدیل می شود.

هسته ی زردآلو از نظر ظاهری شبیه به یک بادام کوچک است. هسته ی زردآلوی تازه سفید است. هنگام خشک شدن پوست آن، قهوه ای روشن می شود.

در مصر، مردم دانه گشنیز و نمک را با هسته زردآلو مخلوط می کنند تا یک میان وعده سنتی، معروف به "dokka" تهیه کنند.

برخی از تولید کنندگان از هسته ی زردآلو در تولید لوازم آرایشی، دارو و روغن استفاده می کنند.

مغزها حاوی پروتئین، فیبر و درصد بالایی از روغن هستند که افراد می توانند از آن ها استخراج کنند.

برخی از افرادی که در شمال غربی هیمالیا زندگی می کنند تصور می کنند زردآلو وحشی و مغز آنها و هم از نظر دارویی استفاده می کند. کاربردهای احتمالی شامل تولید بیودیزل، پوست و محصولات مراقبت از مو است.

روغن مغز تلخ هسته ی زردآلو اغلب جزء مواد تشکیل دهنده لوازم آرایشی مانند روغن بدن، کرم صورت، مومیایی کردن لب و روغن ضروری است.

در هند، مردم از روغن هسته زردآلو برای تهیه روغن ماساژ استفاده می کنند، زیرا آنها معتقدند که درد را تسکین می دهد.

هسته های زردآلو چه مواد مغذی را شامل می شود؟

زردآلو بسیاری از خواص و کاربردهای مشابه را با بادام دارند :

45 تا 50 درصد روغن

25 درصد پروتئین

8 درصد کربوهیدرات

فیبر 5 درصد

آنها همچنین دارای چربی های سالم هستند که به کاهش کلسترول "بد" کمک می کنند. مغزها حاوی اسیدهای چرب ضروری (امگا 6 و امگا 3) هستند. اینها به مبارزه با بیماری های قلبی، بهبود سلامت روان و فواید دیگری نیز کمک می کند .

ادعاها چیست؟

هسته زردآلو همچنین حاوی ترکیب شیمیایی آمیگدالین است. این قبلاً با ادعاهای مبارزه با سرطان در ارتباط بوده است.

پسر کربس ویتامین B-17 را به نام Laetrile نامید. اوادعا کرد منبع قابل اعتماد این سرطان به دلیل کمبود ویتامین B-17 ایجاد شده است و مصرف مکمل های آن باعث پیشرفت سلول های سرطانی می شود.

ادعا می شود که امیگدالین تحت نام های مختلف خود دارای مزایای مختلفی در زمینه مبارزه با سرطان است، در حال حاضر هیچ تحقیق علمی معتبری برای تأیید ادعاها انجام نشده است.

نظریه دیگر نشان می دهد از آنجا که آمیگدالین در بدن به سیانید تبدیل می شود، سیانید برای از بین بردن سلول های سرطانی در بدن کار می کند. گفته می شود که این امر از رشد تومورها جلوگیری می کند.

هشدارها چیست؟

تبدیل آمیگدالین به سیانید در بدن بسیار زیاد است که باعث می شود ضرر آن بیشتر از فوایدش باشد.

مصرف مقادیر زیادی مغز هسته ی زردآلو باعث مسمویت با سیانید می شود و سبب علائمی مانند "استفراغ زیاد، تعریق، سرگیجه و ضعف" می شوند.

میزان موفقیت در معالجه سرطان

علیرغم ادعاها، هیچ تحقیق تأیید شده ای صورت نگرفته است که هسته ی زردآلو با درمان سرطان مرتبط باشد.

اسیدهای چرب

روغن هسته زردآلو دارای اسیدهای چرب اساسی است. اینها برای سلامتی انسان ضروری است، اما بدن انسان قادر به تولید آنها نیست، بنابراین افراد باید آنها را از طریق رژیم غذایی مصرف کنند.

دو نوع اصلی از اسیدهای چرب ضروری لینولئیک اسید (امگا 6) و اسید آلفا لینولنیک (امگا 3) وجود دارد.

اسید لینولنیک نقش اساسی در عملکرد مغز و رشد و نمو سالم دارد. اسیدهای چرب همچنین رشد پوست و مو را تحریک می کنند، سوخت و ساز بدن را تنظیم می کنند، سلامت استخوان ها را حفظ می کنند و از سیستم تولید مثل پشتیبانی می کنند. بسیاری از افراد تصور می کنند که اسیدهای چرب خاصیت آنتی اکسیدانی دارند .

در یک مطالعه جوندگان که در سال 2011 منتشر شد، موش های مبتلا به فیبروز کبدی به مدت 4 هفته از هسته های زردآلو زمینی 3 بار در هفته 1.5 میلی گرم (میلی گرم) دریافت کردند. محققان دریافتند که علائم بهبودی وجود دارد.

آنها پیشنهاد کردند که این ممکن است به دلیل فعالیت آنتی اکسیدانی باشد، زیرا هسته ها حاوی اسید اولئیک و سایر پلی فنول ها هستند.

ویتامین ها و مواد معدنی

هسته زردآلو حاوی مقدار قابل توجهی ویتامین و مواد معدنی نیست، اما روغن آن سرشار از ویتامین E است. طبق گفته های موسسه ملی بهداشت، ویتامین E خاصیت آنتی اکسیدانی دارد.

آمیگدالین چیست؟

آمیگدالین یک ماده طبیعی است که در هسته زردآلو یافت می شود.

همچنین در هسته های میوه های دیگر از جمله سیب، گیلاس، آلو و هلو هم وجود دارد. شبدر، سورگوم و لوبیا لیما نیز حاوی آمیگدالین هستند.

    زردآلو؛ طلای تابستان

آمیگدالین گلیکوزید سیانوژنیک است.

وقتی کسی آمیگدالین می خورد، در بدن آنها به سیانید تبدیل می شود. سیانید یک ماده شیمیایی با سرعت بالا و بالقوه کشنده است.

بسته به دوز، مصرف سیانید می تواند منجر به موارد زیر شود:

سردرد

حالت تهوع، استفراغ و گرفتگی شکم

سرگیجه

ضعف

سردرگمی ذهنی

تشنج

مشکلات گردش خون و ایست قلبی

عدم توانایی نفس کشیدن

کما

مرگ

سیانید باعث جلوگیری استفاده سلول های بدن از اکسیژن می شود، بنابراین سلول های بدن انسان را می کشد. سیانید به ویژه برای قلب و مغز مضر است زیرا این دو عضو از اکسیژن زیادی استفاده می کنند.

قرار گرفتن در معرض مصرف سیانید می تواند منجر به اثرات طولانی مدت بر روی قلب، مغز و سیستم عصبی شود.

تحقیقات نشان می دهد 0.5-3.5 میلی گرم (میلی گرم) سیانید به ازای هر کیلوگرم (کیلوگرم) از وزن بدن می تواند کشنده باشد.

تخمین ها بیان می کند که خوردن 50 تا 60 هسته زردآلو می تواند یک دوز کشنده سیانید را به شما منتقل کند. با این حال، مسمومیت با سیانید ممکن است در سطوح بسیار پایین تر رخ دهد.

    رفع اشکال مبحثی دروس عمومی و اختصاصی

    مدل های پرفروش تلفن بی سیم

منابع تجاری که باعث افزایش مصرف هسته زردآلو می شوند، بین 6 تا 10 هسته در روز توصیه می کنند. برخی بیشتر برای مبتلایان به سرطان توصیه می کنند، اما این می تواند خطرناک باشد.

افرادی که از این توصیه های دوز پیروی می کنند، احتمالاً در معرض سطحی از سیانید هستند که سبب مسمومیت آن ها می شوند.

اداره ایمنی مواد غذایی اروپا (EFSA) هشدار داده است که در یک وعده سه عدد هسته زردآلو کوچک یا یک هسته بزرگ زردآلو می تواند بزرگسالان را بیش از مقدار ایمنی در معرض سیانید قرار دهد، در حالی که یک هسته کوچک می تواند برای نوزاد سمی باشد.

EFSA توصیه می کند که هیچ کس نباید به ازای هر کیلوگرم وزن بدن بیش از 20 میکروگرم (میلی گرم) سیانید مصرف کند. این میزان مصرف را به یک هسته برای بزرگسالان محدود می کند. حتی نصف هسته بیش از حد مجاز برای کودکان خواهد بود.

محققان خاطرنشان می کنند که بذر زردآلو تلخ از سطح آمیگدالین به مقدار 5/5 گرم (گرم) در هر 100 گرم برخوردار است.

لوتریل چیست؟ ویتامین B-17 چیست؟

Laetrile که به آن B-17 نیز گفته می شود نوعی مصنوعی آمیگدالین است. این دارو به عنوان درمانی جایگزین برای سرطان پیشنهاد شده است.

Laetrile از طریق واکنش شیمیایی با آب از آمیگدالین تولید می شود.

در سال 1952 ، بیوشیمیست ، ارنست تی. کربس ، جونیور ، مایعات را به شکل تزریقی توسعه داد. پدر وی در سال 1920 دانه های زردآلو را به عنوان یک درمان سرطان امتحان کرده بود، اما این ثابت شد که سمی است.

برخی از افراد مبتلا به سرطان ممکن است لوترین را مصرف کنند به امید اینکه باعث شود :

سطح انرژی آنها را تقویت کند

سلامتی و حس رفاه آنها را بهبود ببخشد

"سم زدایی" و بدن را پاک کند

طولانی شدن عمر آن ها

مصرف لوتریل (Laetrile) به صورت زیر موجود است :

لوسیون پوست

قرص خوراکی

تزریق

مایع وارد شده به داخل روده.

سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای استفاده در ایالات متحده آمریکا B-17 یا اسانس را تأیید نمی کند. این ماده برای استفاده از مواد غذایی و دارو ناامن تلقی می شود. مشخص نشده است که هیچ درمانی در معالجه هر بیماری وجود دارد.

عوارض جانبی لوتریل مشابه با مسمومیت با سیانید است.

آنها شامل موارد زیر هستند :

حالت تهوع ، استفراغ و سردرد

سرگیجه

فشار خون بسیار کم و پوست آبی به دلیل سطح اکسیژن پایین

آسیب کبدی

افتادگی پلک بالا

راه رفتن به دلیل آسیب عصبی مشکل دارد

تب

گیجی

کما

مرگ

در حال حاضر هیچ مدرک علمی برای حمایت از استفاده از لاتریل برای این اهداف یا برای درمان سرطان وجود ندارد.

ویتامین B-15 چیست؟

همچنین ویتامین ، B-15 موجود در هسته زردآلو یکی دیگر از به اصطلاح  یا کلسیم پنگامات است. این نیز برای درمان سرطان پیشنهاد شده است.

با این حال، تا سال 1980، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که پنگامات کلسیم می تواند باعث جهش ژنتیکی شود و "احتمال 90 درصد" ایجاد آن به جای درمان سرطان وجود دارد.

قبل از شروع هر روش درمانی جایگزین برای درمان سرطان با پزشک خود صحبت کنید. اگرچه دانه های زردآلو برای درمان سرطان ثابت نشده است، اما درمان های امیدوار کننده دیگری وجود دارد که ممکن است برای شما مفید باشد. در مورد گزینه های خود و همچنین هر روش درمانی جایگزین که می خواهید امتحان کنید با پزشک خود صحبت کنید. یک متخصص تغذیه دارای مجوز همچنین می تواند برای مکمل درمان شما توصیه های غذایی را ارائه دهد.