پیروز جغتاپور، دروازهبان اسبق استقلال و تیم ملی، در گفتوگو با خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری برنا درخصوص عملکرد سیدحسین حسینی اظهار داشت: در فوتبال دنیا هم رسم بر این است که تمام تیمهای مطرح دو دروازهبان طراز اول داشته باشند. حتی باشگاهی مثل یوونتوس با وجود داشتن اسطورهای به نام بوفون، یک دروازهبان خوب دیگر هم خریده اما متاسفانه در فوتبال ایران دروازهبانها تا کمی اسم در میکنند دیگر نمیخواهند رقیب داشته باشند.
او ادامه داد: دلیل اصلی افت حسینی و عملکرد نه چندان خوبش در استقلال امسال همین نداشتن رقیب بوده است. حسینی وقتی در استقلال شکوفا شد که سیدمهدی رحمتی در روزهای اوجش بود. همانطور که وحید طالبلو هم وقتی وحید طالبلو شد که رحمتی در کنارش بود و هر دو دروازهبان برای قرار گرفتن درون دروازه استقلال با هم رقابت میکردند. ورزش یعنی رقابت و یک ورزشکار تا زمانی که رقیب نداشته باشد شکوفا نمیشود. وقتی ستارهای مثل رونالدو میگوید «اگر رقیبی مثل مسی نداشتم تا هر روز من را به چالش بکشد، تا این اندازه پیشرفت نمیکردم» نمیدانم چرا فوتبالیستهای ما این همه از داشتن رقیب واهمه دارند؟
دروازهبان اسبق استقلال افزود: دروازهبانهایی که ضعیف هستند و روحیه پائینی دارند نمیخواهند رقیب داشته باشند. واقعا ناراحت کننده است که دروازهبانی چون حسینی به جای داشتن تفکرات حرفهای، برای باشگاهش شرط میگذارد که رقیب نداشته باشد و جای تاسف دارد برای باشگاهی که یک بازیکن بخواهد برایش تعیین تکلیف کند. در فوتبال حرفهای دنیا محال است چنین اتفاقاتی رخ دهد و امکان ندارد یک فوتبالیست برای باشگاهش شرط بگذارد که رقیب نداشته باشد. به نظر من استقلال در این مورد اشتباه کرد چون جدایی رحمتی، هم به ضرر استقلال تمام شد هم به ضرر حسینی. بهتر از حسینی هم حق ندارد برای استقلال تعیین تکلیف کند. نتیجه این رفتارها میشود گلی که حسینی از نساجی مازندران خورد که من با این سن و سال و با کت و شلوار هم میتوانستم آن شوت را بگیرم اما حسینی آن گل را خورد چون تمرکز و روحیه نداشت.
جغتاپور در پایان گفت: باشگاه استقلال اگر میخواهد مشکلات امسال را درون دروازه نداشته باشد باید یک رقیب خوب برای حسینی بیاورد. به نظر من رحمتی گزینه خوبی است چون با وجود اینکه سنش بالا رفته همچنان آماده و سرحال است. البته رحمتی هم گلر کاملی نیست و روی خروجهایش مشکل دارد اما میتواند به استقلال برگردد و به این تیم کمک کند. 3/5