کاظم راستگفتار کارگردان سینما و تلویزیون در گفتوگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، اظهار داشت: آثار سینمایی و تلویزیونی ما شامل قانون کپی رایت نمیشوند و از آنجا که امروز فضای مجازی نقش پر رنگی در زندگی مردم دارد بسیاری از این آثار یا در شبکه نمایش خانگی به صورت رایگان در اختیار مردم قرار میگیرد یا شبکههای ماهوارهای این آثار را به راحتی بدون هیچ مشکلی پخش میکنند. مخاطبان بسیاری نیز به دیدن این آثار مینشینند که در آمار فروش و تماشای فیلمها و سریالها قرار ندارند. در واقع ما بخش اعظمی از مخاطبهایمان به دلیل این مشکل پنهان است و آماری از آنها نداریم.
راستگفتار خاطرنشان کرد: مخاطبان آثار نمایشی در ایران نسبت به دو سال پیش کمتر نشده بلکه بخش اعظمی از این مخاطبان به دلایل مختلف که مشکلات اقتصادی هم بخشی از آن است مخفی شدهاند و میبینیم که امروز با اکران آنلاین این معضل بیشتر به چشم میآید و فیلمی که اگر در شرایط عادی در سینماها اکران میشد با اکران آنلاین به زحمت فروش خود را به 2 یا 3 میلیارد میفروشد. در واقع مخاطب سینما کم نشده است و همان افراد این فیلمها را دنبال میکنند اما از آنجا که آثار به صورت رایگان در اختیار مخاطبان قرار دارند به راحتی فیلم را میبینند و هزینهای پرداخت نمیکنند.
او افزود: در حوزه ساخت، تولید و واردات برخی محصولات مثل اتومبیل گمرک مدیریتی در تولید و فروش تولیدات داخل ایجاد کرده است. به این معنی که ورود بی رویه خودروهای خارجی به داخل کشور توسط گمرک گرفته شده و اگر خودرویی وارد شود قیمتش به قدری بالا میرود که هر کسی قادر به خرید این اتومبیل نیست و مردم مجبور به خرید پراید هستند. در حوزه فرهنگ نمیتوان و نباید این فیلتر را داشت و باید هنرمندان و مسئولان در رقابت با آثار خارجی کیفیت تولیدات را بالا ببرند. فیلمها و سریالهای روز دنیا در دسترس مردم هستند و مردم کیفیت این آثار را با فیلمها و سریالهای خودمان مقایسه میکنند و به لحاظ کیفی ما واقعاً فاصله بسیاری را آثار تولید شده در کشورهای دیگر (به خصوص هالیوود) داریم.
کارگردان فیلم سینمایی «نقاب» تصریح کرد: سینمای ایران علاوه بر رشد گلخانهایاش به شدت مافیایی و بچهگانه رشد کرده است. هر بار که اسامی پروانه ساختهای صادر شده را میبینیم نامهایی مطرح میشوند که معلوم نیست از کجا آمدهاند و میخواهند فیلم بسازند. سینمای ما امروز محل ارضای حس شهرت، ژست فیلمسازی و سرمایهداری افراد ثروتمندی شده است که هیچ دغدغهای برای سینما ندارند به همین دلیل فیلمها نه تناسبی با سلایق و علایق مخاطبان ایرانی دارند و نه استانداردهای جهانی در ساختار این آثار مورد توجه قرار گرفتهاند به همین دلیل مخاطب با دیدن این فیلمها سرخورده شده و ترجیح میدهد در خانه به دیدن فیلمها و سریالهای خارجی بنشیند.
این کارگردان اظهار داشت: فیلمهایی امروز اکران میشوند که واقعاً به لحاظ کیفی هیچ ارزشی ندارند و فقط وقت اکران را پر میکنند و به تبع آن افراد باتجربهای مثل مسعود کیمیایی، داریوش مهرجویی، بهمن فرمانآرا، کیومرث پوراحمد و... که زمانی فیلمهای فوقالعادهای میساختند با این موج همراه شده و دیگر انگیزه ندارند، التزامی به ساخت فیلم خوب نمیبینند و آثار آنها نیز به لحاظ کیفی افت میکنند و از طرفی فیلمسازانی مثل ناصر تقوایی ترجیح میدهند دیگر فیلم نسازند.
راستگفتار با اشاره به ضعفهای بسیار در مدیریت فرهنگی کشور، گفت: متأسفانه از فیلمهایی حمایت میشود که کیفیت ندارند و نظارت درستی بر آثار تولیدی وجود ندارد. تلویزیون هم به دلیل مقررات سختگیرانهای که دارد شرایط بدتری را تجربه میکند و از آنجا که قوانین رسانه ملی حدود 40 سال است که تدوین شده مدیران نیز گرفتار آن هستند و نمیتوانند برای جذب مخاطب برنامهای داشته باشند. در تلویزیون ملاک به هیچوجه جذب حداکثری مخاطب نیست و فقط به حفظ اصول فکر میکنند.
او افزود: برای بخش خصوصی دیگر امکان کار و تولید اثر وجود ندارد و تنها راه نجات سینما، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی فعالیت عاشقان این حرفه است. افرادی که عاشق سینما هستند باید اثرات مخرب پولشویی را از بین ببرند و با هزینههایی که خودشان انجام میدهند سعی دارند آثار باکیفیتی تولید کنند که مردم به دیدن فیلمهای ایرانی بیایند. باید در سینمای ایران رقابت ایجاد شود، رانتخواری از بین برود و تشکیل کمپانیها یکی از راهحلهای نجات سینمای ما است. ما باید فیلمهای صادراتی بسازیم که در کشورهای دیگر نیز اکران شوند. اگر امروز سینمای ما بضاعت این کار را ندارد اصلیترین عاملش سنگاندازی جلوی فعالیت افراد کاربلد است. باید برای فراهم کردن شرایط برای افراد باتجربه و کاربلدی مثل ناصر تقوایی شرایط تولید اثر را فراهم کنیم.