
به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری برنا؛ این روزها به دلیل فشارهای اقتصادی، نیاز فرزندان به خانوادههای خود چه از نظر مالی و چه از نظر معنوی و عاطفی بیشتر از گذشته شده است تا حدی که می توان گفت اگر این حمایتها نباشد بسیاری از نوجوانان و آنهایی که تازه وارد مرحله جوانی شدهاند، دچار بحرانهای روحی و روانی میشوند. در این میان زندگی کودکان بهزیستی که مجبور هستند پس از 18 سالگی آنجا را ترک کنند، مبهم است و معلوم نیست پس از ترک بهزیستی چگونه زندگی میکنند و چگونه از محیطی مانند آنجا به یکباره وارد جامعه میشوند و باید از پَس خود برآیند.
حبیب الله مسعودی فرید، معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به وضعیت بچههایی که مجبور به ترک بهزیستی میشوند، گفت: سالیان سال است که آسیبهای خروج کودکان از بهزیستی را گوشزد کردیم و طبیعی است یک دختر 18 ساله وقتی از مرکز خارج میشود توانایی مدیریت زندگی خود را ندارد به همین دلیل برای رفع این آسیب، مراکز آماده سازی مانند پانسیون طراحی کردیم تا بچهها پس از 18 سالگی در آنجا زندگی کنند.
او افزود: این مراکز در چند استان کشور ایجاد شدند و درحال فعالیت هستند و تصمیم داریم آنها را افزایش دهیم.
مسعودی فرید تصریح کرد: بچههای بهزیستی مانند بچههای خودمان هستند؛ همانطور که وقتی دختر و پسری از خانه پدریاش بیرون میرود همچنان با آنها ارتباط دارد، بچههای ما هم ارتباطشان را با بهزیستی قطع نمیکنند به همین دلیل در تلاش هستیم تا واژه ترخیص را از بین ببریم و به جای آن از رفتن به زندگی مستقل استفاده کنیم.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به ماندن دخترهای بهزیستی پس از 18 سالگی گفت: قانون نگفته بچههای بهزیستی وقتی به 18 سالگی میرسند باید مرکز را ترک کنند؛ این یک قانونی است که در سازمان بهزیستی تدوین شده به همین دلیل عموم دختران حتی پس از 18 سالگی هم در مرکز میمانند و ما هم دستور دادیم دختران بتوانند به زندگی خود در مرکز ادامه دهند تا شاغل شوند و بتوانند زندگی خود را مدیریت کنند.
او افزود: درمورد پسرها چون باید با رسیدن به سن 18 سالگی به سربازی بروند، مکاتباتی انجام میدهیم که در شهر محل مرکز، اعزام شوند تا در زمانهای مرخصی به راحتی به مرکز بازگردند و استراحت کنند.
مسعودی فرید درخصوص سیاست اصلی سازمان عنوان کرد: سیاست اصلی ما این است که بچهها 18 تا 23 سالگی اگر دانشگاه میروند، سرکار میروند و... همچنان در مراکز حضور داشته باشند تا دغدغهای در خصوص تهیه مسکن و آسیبهایی که در ادامه ممکن است برای آنها پیش بیاید، نداشته باشند.
او افزود: به طور معمول سازمان بهزیستی باید تا 5 سال بعد از اینکه بچه ها از مرکز خارج میشوند، وضعیت آنها را پیگیری کند و هر 6 ماه یک گزارش مددکاری درمورد وضعیت زندگی آنها تهیه شود.
معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور با اشاره به راه اندازی موسسه رویش امید گفت: حدود دو سال است که بچههای بهزیستی موسسه رویش امید را راه اندازی کردند که هم در جایگاه سیاست گذاری به ما کمک میکنند و علاوه بر آن وضعیت بچههایی که از پیش ما میروند را بهتر و دقیقتر پیگیری کنیم.
او افزود: بچههای دانشگاهی حتی در مقطع دکتری، کارآفرین، حرفههای هنری و... که همگی از بچههای بهزیستی هستند در این موسسه کار میکنند.
مسعودی فرید درمورد ارائه تسهیلات به بچههای بهزیستی پس از شروع زندگی مستقل گفت: برای بچههایمان یک اعتبار 20 میلیون تومانی درنظر داریم که میدانیم زیاد نیست اما میتواند برخی هزینهها را تامین کند، جدا از این بچهها میتوانند از تمام وامهای اشتغال ما که یا بلاعوض است یا با بهره کم استفاده کنند اما معتقدیم بچههای ما بیش از کمک مالی به مهارتهای کسب و کار و دانش اجتماعی نیاز دارند به همین دلیل تمرکز خود را بر این موضوع گذاشتهایم.
او اظهار کرد: امور مالی حدود 90 درصد از 350 مرکز شبانه روزی که در کشور حدود 10 هزار بچه را نگه داری میکنند از طریق خیرین اداره میشود اما ما همچنان به خیر جمعی نیاز داریم با وجود اینکه تلاش میکنیم از طریق دولت، سهم بچهها را افزایش دهیم.
//انتهای پیام: 3