لوکاشنکو انگشت اتهام را به سمت ناتو نشانه رفت

وی پس از ورود به یک منطقه آموزشی نظامی در نزدیکی شهر «گرودنو» واقع در غرب بلاروس در آستانه رزمایش های نظامی برنامه ریزی شده، گفت که قرار دادن ارتش در وضع آمادگی رزمی و استقرار نیروها در مرزهای غربی بلاروس، تصمیم اصلی وی در طول ۲۵ سال گذشته بوده است.

رئیس جمهوری بلاروس، پیش‌تر نسبت به خطر تهاجم خارجی به منطقه غربی کشورش با هدف ضمیمه کردن منطقه گرودنو هشدار داده بود.

لوکاشنکو در عین حال تأکید کرد که به جای توجه به مشکلات اقتصادی، اکنون مجبور است اوضاع امنیتی کشور را مدیریت و ساماندهی کند.

وی گفت: آنچه من را بیش از هر چیز نگران می کند، این واقعیت است که یک عامل خارجی به اوضاع داخلی بلاروس افزوده شده است.

رئیس جمهوری بلاروس با اشاره به قلمروی لهستان و لیتوانی افزود: شاهد تحرکات جدی نیروهای ناتو در مجاورت مرزهایمان هستیم.

وی همچنین کشورهای غربی را به دلیل مداخله مستقیم در اوضاع کشورش ملامت کرد و به تلاش هایی برای برانگیختن مینسک برای مذاکره با سازمان امنیت و همکاری اروپا اشاره داشت.

در همین حال، رهبر مخالفان دولت بلاروس در مصاحبه ای که خبرگزاری رویترز با وی انجام داد، گفت که مردم اجازه نمی دهند لوکاشنکو با آنها همچون قبل رفتار کند و وی دیر یا زود باید قدرت را رها کند.

«سوتلانا تیخانوفسکایا» همچنین یادآور شد که تماس های بسیاری از رهبران بین المللی از جمله رهبران انگلیس و آلمان داشته و از آنها خواسته است از مردم بلاروس حمایت کنند و به حق حاکمیت این کشور احترام گذارند.

وی که در لیتوانی به سر می برد، گفت که در این کشور احساس امنیت می کند و از محافظان شخصی برخوردار است.

بحران سیاسی در بلاروس با اعتراض های مردمی به نتیجه انتخابات ریاست جمهوری این کشور آغاز و اندک اندک به شورش و ناآرامی تبدیل شد.

نتیجه انتخابات ریاست جمهوری بلاروس نشان داد که لوکاشنکو بیش از ۸۰ درصد آرا را به دست آورده است.

بلاروس کشوری کوچک در غرب روسیه است که تنها ۱۰ میلیون نفر جمعیت دارد اما از این نظر حائز اهمیت است که آخرین سنگر روس‌ها در مقابل پیشروی سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) به مرزهای روسیه به حساب می آید.

سایر همسایگان غربی روسیه در اروپای شرقی شامل لهستان و سه کشور حوزه بالتیک، دیرزمانی است که به غرب پیوسته و به عضویت ناتو در آمده اند.