«نامه‌های کوفی» آئین های عاشورایی

به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، ماه محرم زمان مناسبی برای خواندن اشعار عاشورایی است. ادبیات در هر سرزمینی با در نظر گرفتن اقلیم، بافت اجتماعی و ساختار جامعه بی‌شک به‌عنوان آیینه افکار و باورها، گویای هنر و اندیشه آن سرزمین بوده و بستری برای ماندگاری آن است. از میان گونه‌های رایج در ادبیات، شعر، صریح‌ترین و خوش‌آهنگ‌ترین حضور ادبی را در بطن و ذهن جامعه و مردم به‌جا گذاشته است. حضور شعر در بافت ذهنی مردم، نشانه بارزی است از حضور مداوم و بی‌واسطه ادبیات در درون مایه‌ها و ساختار زندگی فردی- اجتماعی افراد یک عصر و جامعه.

نامه های کوفی نوشته سعید بیابانکی دفتر شعری شامل سه فصل بوده که بخش اول «خیزرانی»، بخش دوم «سیاه و سفید» و بخش سوم «نامه‌های کوفی» نام‌گذاری شده است.

فصل اول شامل چند غزل انتظار و عاشورایی، بخش دوم متشکل از چند غزل و چهارپاره در موضوعات دفاع مقدس، شعر اجتماعی و عاشقانه و فصل سوم حاوی اشعار سپید است. این شعرها به فضای آئینی ما ایرانیان در مورد عاشورا می‌پردازد که نگاهی انتقادی به مردم، باورها و سوءاستفاده‌هایی که از مسئله عاشورا می‌شود، اختصاص دارد.

«بوسه و عطش» شعری در فصل خیزرانی و «نامه پنجم» و «نامه شانزدهم» در فصل نامه‌های کوفی است که در ادامه می‌خوانید:

بوسه و عطش

هزار بادیه مجنون نی‌سواری تو

هزار آینه مبهوت بی‌شماری تو

بهار آمده با لاله‌های سینه‌زنش

پی زیارت باغ بنفشه کاری تو

هلا که جمع نقیضین بوسه و عطشی

ندیده‌ام لب خشکی به آبداری تو

چه جای نغمه در این روزگار یأس، مگر

به روی دست تو پرپر نشد قناری تو؟

هم او که نامه برایت نوشت، با خنجر

ببین که آمده از پشت سر به یاری تو

دریغ! کاری از این طبع مرده ساخته نیست

به جز شمردن گل‌زخم‌های کاری تو

به ما مخند که جای گریستن بر خویش

نشسته‌ایم دمادم به سوگواری تو

***

نامه پنجم

جهان یکسره فریاد می شد

اگر روضه‌خوان‌ها

حرف‌هایت را می شمردند

نه زخم‌هایت را

***

نامه شانزدهم

به یاد لبان تشنه‌ات

ظهر عاشورا

شربت زعفرانی نوشیدیم

در جام‌های کریستال

گفتنی است؛ سعید بیابانکی در ۴ مهر ۱۳۴۷ در خمینی‌شهر اصفهان متولد شد. نیاکان او اهل خور و بیابانک هستند و به گونه‌ای به خاندان یغمای جندقی و حبیب یغمایی متصل‌ می‌شوند. وی سرودن را از ۱۵ سالگی به تشویق اصغر حاج حیدری آغاز کرد و به تدریج با ورود به انجمن ادبی سروش و انجمن ادبی صائب اصفهان از محضر استادانی چون خسرو احتشامی و محمد مستقیمی بهره برد. او تحصیلاتش را در سال ۱۳۷۲ در رشته کامپیوتر به پایان رساند؛ و در سال ۱۳۸۸ از دانشگاه اصفهان نشان درجه یک طلایی را دریافت کرد. دبیری جشنواره شعر و داستان جوان سوره، عضویت در شورای عالی شعر صدا و سیما و عضویت در شورای سیاست‌گذاری جشنواره شعر فجر برخی از سوابق او بوده است. «نامه‌های کوفی»، «سنگچین»، «یلدا»، «جامه‌دران» و... از جمله آثار بیابانکی است.

این اثر در ۱۱۲ صفحه با شمارگان ۲۵۰۰ نسخه در سال ۱۳۹۱ توسط انتشارات سوره مهر منتشر شده است.