۹۰ درصد آموزشگاه ها بیزینس میکنند / هنرجوهای بازیگری در یک فضای معلق بدون هدف دست و پا می‌زنند

حامد نصر آبادیان بازیگر و مدرس تئاتر در گفت‌وگو با خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، درباره  اینکه آموزشگاه های بازیگری باید چه استانداردی داشته باشند گفت: اولین استاندارد آموزشگاه های بازیگری باید درس، آموزش و فضای آموزش باشد و البته  در کنار آن انتخاب مدرس و محصل مناسب است. در مرحله اول بزرگ‌ترین مشکل موسسات بازیگری این است که چارچوب مشخص و منظم بروز شده ای برای آموزش ندارند و در انتها  مدرس آموزش دهنده را رها می کند و هیچ خروجی مناسب برای رسیدن به یک اجرا و یا فیلم مطلوب و مناسب در آموزشگاه های بازیگری دیده نشده است و مورد بعد هم انتخاب نا صحیح و ناکارآمد بعضی از اساتید آموزشگاه های بازیگری است چرا که متاسفانه برخی از آموزشگاه های بازیگری به دنبال جذب هنرجو هستند و در این میان  خود هنر جو هم به دنبال بازیگر است تا معلم بازیگری، و مدام به دنبال بعضی چهره های شاخص در سینما و تلویزیون  برای آموزش بازیگری هستند در انتها وقتی این هنرجو ها آموزش می بینند هیچ خروجی مناسبی در جهت بازی روی صحنه تئاتر یا مقابل دوربین به دست نمی آورند. اگر آموزشگاه ها فیلم های کوتاهی تولید کنند این فیلم ها میتواند برای هنرجو مفید باشد.

او در ادامه درباره توانایی آموزشگاه‌های بازیگری در تربیت بازیگر حرفه‌ای و توانمند گفت: آموزشگاه‌های بازیگری می‌توانند بازیگر حرفه‌ای به دنیای نمایش معرفی کنند، همان طور که خروجی دانشگاه های بازیگری هم میتواند بازیگر قوی و حرفه ای باشد، اما بستگی به نوع آموزش و نوع استعداد خود هنرجو دارد، در واقع موردی که چه عوام و گاهاً چه خواص به صورت اشتباه با آن مواجه میشوند این است که دانشگاه ها و آموزشگاه ها باید دانشجویان و هنرجویان خود را مطرح کنند، این در حالیست که خروجی مطرح شده از فضای آموزش، معرف کارآمد بودن آموزشگاه است.

 این بازیگر نسبت به اینکه چند درصد از آموزشگاه‌ها صرفاً به دنبال درآمدزایی هستند گفت: به جرأت می توان گفت حداقل 90 درصد آموزشگاه ها از طریق آموزش بیزینس میکنند و پول در می آورند. 

 نصرآبادیان در پاسخ به این پرسش که علاقه‌مندان به بازیگری با آموزش در آموزشگاه ها می توانند به آرزویشان برسند یا راه‌‌های دیگری مثل فیلم دیدن و کتاب خواندن نتیجه‌بخش‌تر هستند، گفت: دانشجو و هنرجوی بازیگری در یک فضای معلق بدون هدف دست و پا می زنند و درست و دقیق نمی دانند هدفشان از آمدن به کلاس های بازیگری چیست؛ در واقع برایشان فرقی نمی کند در کجا و در چه فضای آموزشی باشند؛ حال می خواهد این فضا دانشگاه باشد یا مراکز آموزشی، اگر هنرجو بتواند بر اساس هدف خود در مسیر رسیدن به آن تلاش کند به هدف نهایی خواهد رسید دیر یا زود دارد اما سوخت و سوز ندارد اما متاسفانه هنرجویان بازیگری به دلیل اینکه مسئله سیستم ورودی ( آزمون ) در آموزشگاه ها و دانشگاهشان ندارند با مشکل سطح کیفی مواجه می شوند و اگر هم آزمون گرفته شود آنچنان بر اساس توانمندی هایشان نیست و مردود هم نمیشوند. اگر افراد در مسیر هدف قرار بگیرند و بتوانند تلاش کنند و به دانش برسند و با هدایت مدرس خبره به جلو حرکت کنند قطعا به هدفشان می رسند. مهمترین عامل در مسیر آموزش، تلاش خستگی‌ناپذیر در مسیر هدف است.