پاسخ حسین فریدون به اتهام زنی جدید روزنامه کیهان

به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا، متن کامل این جوابیه که نسخه ای از آن در اختیار برنا قرار گرفته به شرح زیر است:

مدیر مسئول روزنامه کیهان

سلام علیکم؛

عطف به افترا و تهمت به اینجانب در ستون اخبار ویژه آن روزنامه مورخ شنبه دهم  آبان ماه 1399، لازم است جوابیه ذیل وفق قانون مطبوعات، عیناً در همان صفحه، همان ستون و با همان حروف، منتشر شود:

ظاهراً کیهان و دوستان آن، نام حسین فریدون را چون ذکری علی الدوام بر لب دارند و آنرا به عنوان اسم  رمز حمله به رئیس جمهمور حتی در دوران زندان وی، از زبان نمیاندازند و در هر پرونده ای با ذره بین در جستجوی من هستند! اما خبرنگار ناشی همیشه به کاهدان می زند.

اینجانب حسین فریدون کارگزار چهل ساله جمهوری اسلامی از روزی که برای انقلاب کتک خوردم تا روزی که توسط اشرار برای انتقام از نظام ربوده شدم و از لحظه ای که سفیر انقلاب شدم تا روزی که در دولت برآمده با بیش از  25 میلیون رأی ملت، دستیار ویژه رئیس دولت بودم ذره ای خیانت در امانت و دست درازی به اموال عمومی نکردم و هم اکنون که نیابتاً دوران حبس خویش را می گذارنم  ، پیش خدا و تاریخ سربلندم که نه به سبب اتهامات مطروحه که به سبب حسنات و خیراتی  که در راه تحقق رأی ملت به خصوص در سالهای  92 و  96 انجام داده ام، در زندان هستم . البته این نیز قسمت ماست که:

جام می و خون دل هر یک به کسی دادند

در دایره قسمت اوضاع چنین باشد

جستجوی نام من در هر پروندهای نتیجه ای نخواهد داشت چرا که من نه امامی را میشناسم و نه طبری را که کنار گوش دوستان کیهان بود و نمی خواستند او را ببینند و جرأت نمی کردند درباره او افشاگری کنند.

من نمی دانم  این حس عدالتخواهی دوستان کیهان در ده سال حکومت مطلقه آقای طبری کجا بود که حال که او در بند افتاده، آقایان شیر شده اند و می کوشند هر شخصی را به ریش او ببندند. هم چنین من برای اولین بار در عمرم، چندی قبل آقای محمد امامی را اتفاقی در زندان دیدم و بس و هیچ مقام قضایی تاکنون نامی از بنده در این پرونده ها نبرده است. البته کیهانیان که در تشکیل پرونده ها مهارتی فزون تر از قضات شریف دادگستری دارند، شاید از پرونده سازی تازه ای خبر دارند که در شرف ساختن است و لاجرم متهم ، مطلع  و حتی قاضی هم  از آن بی خبر هستند اما ملت آگاه می داند که حسین فریدون نه به دلیل خطاهایش که به دلیل خدماتش در زندان است و به وکالت در حبس است نه به اصالت! مردم شریف از یاد نمی برند که در هر انتخاباتی نام حسین فریدون به رمز عملیات تخریب چی های انتخاباتی بدل می شود. از جمله در سال  96 که پاسخ  مردم رأی بالاتر از سال  92 به حسن روحانی بود.

گام بعدی، در آستانه تحلیف رئیس جمهور بود تا به مردم ثابت کنند رئیس جمهور حتی از برادر خود نیز نمی تواند حمایت کند و اینک که رئیس جمهور از خواست ملت حرف می زند چه در مجلس و چه در رسانه ها، باید طرح اعدام او را  پیش کشند و از دختر و برادرش بگویند تا حرف های حساب روحانی در بیان ریشه های سختی زندگی و معیشت ملت، فراموش شود و او با  25 میلیون رأی به عقب رانده شود.این تکنیکی لو رفته است اما حکایت کیهان و این انبان اتهامات داستان آن شحنه است که با چوب بر بار شیشه و آبگینه مردی می زد و دو بار که با چوب بر آن کوفت که «چه داری؟»؛ پاسخ  شنید: «اگر یک بار دیگر بزنی، هیچ!»

اینکه متهمی دست و زبان بسته نشسته به کنجی صٌم بکم  را مجسمه اتهامات بدانید، نزد خدا و خلق نه تنها هیچ اعتباری ندارد که اعتبار انقلاب را در رعایت حقوق متهم  نیز بر باد می دهد. مگر نه اینکه امام خمینی(ره) فرمود: «اگر در خانه متهمی که به قصد تشخیص اتهام خانه اش را تفتیش می کنید، آلت اتهام دیگری یافتید، حق ندارید او را بدان اتهام متهم  کنید؟!» پس حال چگونه مرا به اتهامی که در پرونده ام نیست، متهم  بلکه محکوم می کنید؟!

مگر نه اینکه نام متهمان را از پرونده های اقتصادی و پرونده فلان بانک تا پرونده شهرداری تهران، با حروف اختصاری «ب. خ» و «ع. ش» و چشمان بسته در سیما نشان می دهید اما در پرونده «ح. ف»، در کنفرانس خبری سخنگوی سابق قوه قضائیه در دوران اقتدار باند طبری، همواره خبرنگاران نزدیک به حلقه کیهان، همیشه از ایشان درباره حسین فریدون می پرسیدند و ایشان هم  با تقوای خاصی، بدون نام بردن از من به پرونده «برادر رئیس جمهور» اشاراتی می کردند و کیهان هم  آنرا تیتر یک می کرد!

این نه سنت خبرنگاری که روش خبرسازی است. همان خبرسازانی که دادگاه فقط با حضورر آنان علنی می شد و صندلی برای خبرنگاران رسانه های مستقل نداشت! زندان هیچ فایده ای نداشته باشد این نکته را به من آموخته که طبق ماده  353 قانون آئین دادرسی کیفری «انتشار جریان رسیدگی و گزارش پرونده که متضمن بیان مشخصات شاکی، متهم و هویت فردی یا موقعیت اداری و اجتماعی آنان باشد» در رسانه ها ممنوع است و برای این تخلف که در حکم  افتراست، در ماده  697 قانون مجازات اسلامی، مجازات حبس و شلاق پیش بینی شده است که البته ساحت کیهان از مجازات دور است!

از آن بالاتر، اطلاع کیهان از پرونده ای که وجود ندارد و اتهامی که قرار است، زده شود، یادآور روزنامه «پراودا» در اتحاد شوروی است که غیبگویی می کرد و از خبر، پیش از وقوع آن آگاه بود! و همه آن را نه برای مطالعه اخبار رخ داده دیروز بلکه برای اخبار روی داده در فردا می خواندند تا بدانند چه کسی عزل یا اعدام یا حبس میشود! بر همین اساس و قیاس، روشن است که پرونده های گذشته و آینده من همه به مدد قدرت پیشگویی کیهانیان ساخته شده تا دوستان در هیچ انتخاباتی بی توش و توان نباشند و البته در قوه قضائیه مستقل، چنین پرونده سازی هایی باید از اساس بی اساس باشد انشاءا. . .؛

گرچه به چاپ این جوابیه به اتهامات تازه کیهان باور ندارم اما به امید التزام به قانون مطبوعات برای تنویر افکار عمومی و پیش بینی درباره پیشگویی کیهان آنرا می فرستم  و البته حق پیگیری این اتهامات واهی، در مراجع  قضایی برای بنده محفوظ خواهد بود.

با احترام

حسین فریدون