به گزارش گروه آموزش خبرگزاری برنا، سید جواد حسینی در نشست شورای فرهنگ عمومی که با حضور وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و اعضای این شورا، در محل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد بابیان اینکه در وضعیت کرونا تمام تلاش جامعه جهانی و آموزشوپرورش ایران این بود که گرچه مدارس تعطیلشدهاند جریان آموزشی تعطیل نشود، اظهار کرد: مهمترین راهکار «آموزشهای مجازی» بود اما اینکه این آموزشها از چه طریق شکل گیرد و یا با چه امکاناتی برای همه دانشآموزان فرصت برابر ایجاد کند، مسئله اصلی بود.
وی بابیان اینکه وزارت آموزشوپرورش «شبکه شاد» را باهدف ادامه آموزشها در فضای مجازی ایجاد کرد، گفت: شبکه شاد «مستقل»، «فراگیر»، «رایگان»، «منعطف« و «امن» است که هماکنون در این شبکه 115 هزار مدیر، ۷۲۷هزار معلم و ۱۲میلیون و ششصد هزار دانشآموز عضو هستند.
حسینی تصریح کرد: مطمئنترین و کیفیترین نوع آموزش در شبکه شاد ایجاد شد اما متأسفانه ۳۰درصد از دانشآموزان مناطق محروم، حاشیه شهرها و روستاها از دسترسی به وسایل هوشمند آموزشی محروم هستند و طرح هدایت باهدف تأمین این تجهیزات در آموزشوپرورش اجرایی شده است.
وی بابیان اینکه آسیبهای فضای مجازی و استفاده از تجهیزات هوشمند آموزشی توسط دانشآموزان یکی از دغدغههای اصلی وزارت آموزشوپرورش است، اظهار کرد: اینترنت و فضای مجازی در سه بعد بهعنوان ابزار، محتوا و عمل ارتباطی آسیبزا است و صیانت از دانشآموزان در برابر آسیبهای فضای مجازی ازجمله دغدغههای وزارت آموزشوپرورش است.
جانشین وزیر در طرح هدایت خاطرنشان کرد: طراحی «نرمافزارهای کنترلی ویژه والدین»، طراحی «ده میلیون سیمکارت دانشآموزی» توسط وزارت ارتباطات و واگذاری آن از اول مهرماه، «تولید تبلتهای داخلی با سیستمعامل دانشآموزی» و برگزاری دورههای آموزشی سواد رسانهای ویژه دانشآموزان و خانوادههای آنان ازجمله برنامههای اندیشیده شده وزارت آموزشوپرورش در حوزه صیانت از آسیبهای فضای مجازی است.
وی افزود: در عصر کرونا راهبردهای دهگانهای از سوی وزیر آموزشوپرورش تدوین شد که یکی از آنها «پوشش و انعطاف حداکثری آموزش» بود و یکی از روشهای اصلی پوشش حداکثری آموزش استفاده از فضای مجازی و شبکه شادبود.
حسینی بابیان اینکه جوهره اصلی سند تحول بنیادین نیز گسترش عدالت و ارتقای کیفیت آموزش است، عنوان کرد: یکی از ارکان عدالت، «عدالت دیجیتالی» است. در عصر کرونا بین ۳تا ۵میلیون دانشآموز از دسترسی به وسایل هوشمند آموزشی محروم هستند که این ممکن است موجب گسترش بیعدالتی شود و طرح هدایت باهدف تداوم آموزش و پوشش حداکثری در وزارت آموزشوپرورش اجرایی شده است.
وی با اشاره به خزانهای و ماتریسی بودن ساختار طرح هدایت، اظهار کرد: «شناسایی دقیق دانشآموزان نیازمند» به تفکیک منطقه، مدرسه و جنسیت اولین محور طرح هدایت بود که این کار از طریق شناسایی دانشآموزان نیازمند از طریق مدیر و شورای مدرسه و بارگذاری اطلاعات در سامانه طرح هدایت امکانپذیر شد.
جانشین وزیر در طرح هدایت، محور دوم طرح هدایت را تأمین منابع ۳میلیون تبلت دانست و تصریح کرد: تأمین این میزان تجهیزات هوشمند اعتباری بیش از دههزار میلیارد نیاز دارد و منابع دولتی، عمومی، مردمی و خیریهای در این محور به کار گرفتهشدهاند.
وی افزود: در تفاهمنامه با استانداریها یکمیلیون و ۷۰۰هزار تبلت تعهد شده است و مؤسسات عمومی و غیردولتی نیز تأمین یکمیلیون و ۲۸۰هزار و ۹۱۵تبلت را تعهد کردهاند.
حسینی ادامه داد: در بودجه سال جاری نیز ۵۰۰میلیارد اعتبار برای «طرح هدایت» دیدهشده است که از این طریق نیز ۱۲۵هزار تبلت تأمین خواهد شد و درمجموع تاکنون تأمین ۲میلیون ۹۸۰هزار تبلت بااعتبار دههزار میلیاردی تعهد شده است.
وی بابیان اینکه تاکنون و در قالب «طرح هدایت» ۲۸۰هزار تبلت تهیه و به دانشآموزان نیازمند اهداشده است گفت: محور بعدی طرح هدایت نحوه تأمین تبلتها است که با محوریت شرکت صنایع آموزشی و از طریق همکاری با ۷شرکت داخلی این تبلتها از طریق تولیدات داخلی و واردات تأمین خواهند شد.
جانشین وزیر در طرح هدایت، افزود: برای تسهیل واردات تبلت، معافیت ۳درصدی از عوارض گمرکی شرکتهای واردکننده تبلت برای طرح هدایت در هیأت دولت به تصویب رسیده است و این معافیت کمک شایانی به طرح هدایت کرده است.
وی محور بعدی در «طرح هدایت» را «تبلیغات» دانست و گفت: تبلیغات از طریق رادیو و تلویزیون، پایگاههای اطلاعرسانی وزارت و آموزشوپرورش استانها، روابط سایر دستگاههای اجرایی، شبکه شاد و تبلیغات محیطی در دستور کار قرار دارد و تاکنون با راهاندازی پویشهای مردمی نظیر نذر هوشمند، من حاضرم، طرح حامی هوشمند، جهاد آموزشی، چلچراغ و اولیا خردمند دانشآموزان هوشمند بخشی از تجهیزات هوشمند آموزشی تأمینشده است.
حسینی محور بعدی در طرح هدایت را «چگونگی توزیع تجهیزات هوشمند آموزشی» دانست و گفت: در واگذاری تبلتها اولویت با دانشآموزانی است که در خانواده هیچ وسیله هوشمند آموزشی ندارند و سپس اولویتهای بعدی با دانشآموزان نیازمندی است که امکان آموزشهای حضوری در مناطق آنان فراهم نیست.