به گزارش برنا؛ حجتالله میرزایی در جمع مدیران و کارکنان صنایع پتروشیمی مسجدسلیمان گفت: راهاندازی پتروشیمی مسجد سلیمان صرفاً به تولید اوره و آمونیاک محدود نمیشود، بلکه این پروژه را میتوان به معنای احیای شکوه از دسترفته مسجد سلیمان دانست.
میرزایی با اشاره به انزوای چهار دههای مسجدسلیمان، اظهار امیدواری کرد: با تأسیس پتروشیمی مسجدسلیمان و احیا و راهاندازی پروژههای جدید یا تکمیلی، این شهرستان عظمت گذشته خود را به دست آورد.
او توجه به صنایع پاییندستی را بیش از هر پروژهٔ دیگری حائز اهمیت دانست زیرا اشتغال پایدار را تضمین میکند.
معاون امور اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی ادامه داد: مرحوم میرمصطفی عالینسب که بهعنوان پرچمدار صنایع ملی شناخته میشود به این جمله مرحوم مصدق بارها اشاره داشت که «نباید اجازه دهیم لولههای نفت بخشکد»؛ در حال حاضر نیز این موضوع یکی از مهمترین وظایف ماست و تحقق آن جز با ایجاد و احیای صنایع پاییندستی پتروشیمی میسر نیست.
معاون امور اقتصادی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی با اشاره به اشتغال ۱۵۰۰ نفری پتروشیمی مسجدسلیمان تصریح کرد: مطالعات نشان میدهد که کشور سالانه به ایجاد بیش یک میلیون شغل نیاز دارد.
به گفته میرزایی، برای دستیابی به نیاز اشتغال کشور به این میزان هر روز باید دو پروژه به بزرگی پتروشیمی مسجد سلیمان افتتاح شود. روندی که به یک سال محدود نمیشود، بلکه باید حداقل طی یک دهه این هدف را دنبال کرد تا نرخ بیکاری کشور به عدد مطلوبی برسد.
او تصریح کرد: برآوردها نشان میدهد برای پروژه مسجد سلیمان حدود ۸۰۰۰ تا ۹۰۰۰ میلیارد تومان سرمایهگذاری (به قیمت روز) انجام شده و از ۱۸ کشور دنیا تجهیزات وارد این شرکت شده تا پتروشیمی مسجد سلیمان بتواند از ظرفیتهای خود استفاده کند.
میرزایی با بیان این که با تشدید تحریمها، تأمین این تجهیزات امکانپذیر نیست یادآور شد: نباید تصور کرد که تحریمهای ظالمانه فقط بنگاههای اقتصادی را تحت فشار قرار میدهد چه بسا سهامداران، بیشتر زیان میبینند.
معاون امور اقتصادی افزود: فقط صندوق بازنشستگی کشوری سه پروژه بزرگ دیگر شبیه به MIS دارد که به دلیل همین تحریمها نیمهتمام رها شدهاند. در سطح کشور دهها پروژه اینچنینی روی زمین ماندهاند.
او تأکید کرد: برای خروج کامل از انزوا نباید شبکهها و مسیرهای ارتباطی را نادیده گرفت و نسبت به آن بیتوجه ماند. گرچه مسجدسلیمان جان دوبارهای گرفته، اما توسعه ارتباطات اقتصادی و صنعتی در جاده پرپیچ و خم این شهرستان امکانپذیر نیست و ایجاد خطوط انتقال ریلی و هوایی در این منطقه یک ضرورت به حساب میآید.