بی اشتهایی نشانه کمبود کدام ماده معدنی در بدن است؟

به گزارش برنا؛  علاوه بر اینکه کمبود روی مشکل رایج در جوامعی است که از سوءتغذیه رنج می‌برند، افرادی که رژیم سختگیرانه گیاهی دارند همچنین سالمندان، مبتلایان به اختلالات گوارشی مزمن و بیماران مبتلا به سلیاک در معرض این کمبود هستند. علت، این است که رژیم غذایی گیاهخواری سرشار از غلات و حبوبات با ایجاد مقدار بالایی اسید فیتیک در بدن همراه است که جذب روی را کاهش می‌دهد.  

دانشمندان برای بررسی تاثیر روی در کاهش اشتها، مطالعاتی روی حیوانات آزمایشگاهی انجام دادند و رژیم غذایی فاقد روی برای آنها درنظر گرفتند تا دچار کمبود این ماده معدنی شوند. بدن در این شرایط به‌سرعت با جذب بیشتر روی از ذخایر بدن و کاهش ترشح لوزالمعده یا پانکراس برای جبران کمبود واکنش نشان می‌دهد. با این‌حال، پس از چند روز سطح روی در بدن بسیار کم می‌شود و ترشح پانکراس به کمترین حدی می‌رسد که در نتیجه باعث هضم ناکامل غذاها و کاهش اشتها می‌شود.

کمبود روی سیکل معیوبی را نیز به‌وجود می‌آورد و افراد در صورت بروز این مشکل تمایل کمتری به غذاخوردن دارند که کمبود نیز تشدید می‌شود. گرچه فرضیه‌های مختلفی در مورد تاثیر روی بر مکانیسم‌های مختلف زمینه‌ساز کاهش اشتها وجود دارد اما دلیل اصلی، تجمع مواد غذایی هضم‌نشده در روده است که باعث از دست‌دادن اشتها می‌شود.

به گفته محققان، حتی دوره‌های کوتاه کمبود روی نیز برای سلامت بدن مضر خواهد بود و افرادی مانند گیاهخواران در معرض کمبود این ماده معدنی هستند و حتما باید از مکمل‌های غذایی استفاده کنند. البته مصرف گردو و نان سبوس‌دار حاوی مخمر که به هضم غذاها کمک می‌کند نیز مفید خواهد بود. همچنین، باید اشاره کرد که روی علاوه بر تاثیر بر هضم، عملکرد آنتی‌اکسیدانی دارد و کمبود آن زمینه‌ساز بیماری‌های مزمن و التهابی می‌شود.