وفاداری و مداخله نکردن کارگردان در فیلمنامه به اثر کمک زیادی می کند/ تنوع بصری در آثار تلویزیونی بسیار کم است/ خودسانسوری یک اتفاق ناخوشایند در تلویزیون است!

امیر برادران، نویسنده آثاری چون «مسافران»، «ساختمان پزشکان»، « خانه اجاره‌ای»، «با خانمان» و...، در پاسخ به این سوال که آیا تا به حال فیلمنامه‌هایی که نگارش کرده در پایان با تغییر مواجه شده یا خیر؟ به خبرنگار سرویس فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا گفت: معمولا اتفاقات زیادی در پروسه تولید می‌افتد تا یک اثر به پخش برسد مخصوصا زمانی که نگارش یک مطلب آغاز می‌شود و کم کم به آنتن می‌رسد درواقع محصول نهایی آن چیزی که نوشته شده نیست. در ضمن این اتفاق کم و بیش برای من رخ داده است.

او در پاسخ به این سوال که چقدر کارگردانان در این مسأله نقش دارند و نگاه خود را به اثر تزریق می‌کنند؟ اظهار کرد: کسی که یک مطلب را از روی کاغذ به یک اثر تصویری تبدیل می‌کند کارگردان است و در هر صورت نقش به سزایی در این کار دارد. اما اینکه کارگردان تا چه اندازه به متن و نوشته نویسنده وفادار باشد و در آن مداخله نداشته باشد یک بحث جداست.

نویسنده «ساختمان پزشکان» در این باره که مشکلات بودجه و صرفه جویی تهیه‌کننده‌ها می‌تواند موثر باشد یا خیر؟ بیان کرد: قطعا می‌تواند موثر باشد. گاهی پیش می‌آید که هنگام فیلمبرداری تهیه کنندگان و کارگردانان بیشتر به سمت لوکیشن‌هایی می‌روند که برای بیننده جذابیت دوچندانی داشته باشد اما مشکلات بودجه باعث می‌شود تا آن‌ها بیشتر به فکر صرفه جویی باشند و سکانس‌ها را در خانه و مکان‌های کم خرج بگیرند. در حقیقت تنوع بصری در آثار به وجود نمی‌آید و تماما شاهد کارها، مکان و لوکیشن‌های تکراری هستیم.

برادران در این خصوص که نویسندگان بیشتر به تلویزیون اعتراض می‌کنند یا به تولیدکنندگان؟ تصریح کرد: بعضی مواقع تهیه‌کنندگان و کارگردانان کم‌کاری کرده‌ و به متن وفادار نبوده‌اند که در این صورت نویسندگان باید به آن‌ها اعتراض کنند اما اگر بحث سانسوری و ممیزی باشد باید به تلویزیون گله کنند.

امیر برادران در پایان و در این خصوص که ترس از ممیزی چقدر نقش دارد خاطرنشان کرد: افراد خواه ناخواه دچار خودسانسوری می شوند به طوری که سعی می کنند به محصول نهایی اثرشان لطمه ای وارد نشود اما با این نوع خودسانسوری خودشان به اثر صدمه می زنند و این موضوع اتفاق بسیار بد و ناخوشایندی در تلویزیون است. اینکه نویسنده و عوامل سازنده یک اثر هنری به دنبال سانسور کردن آثارشان باشند کم کم از قوه خلاقه و انگیزه شان کم می شود و آخر سر تاثیرات منفی را روی سریال ها شاهد هستیم.

انتهای پیام//