به گزارش برنا، انیمه های ژاپنی انیمیشنهایی طراحی شده بهصورت دستی یا کامپیوتری هستند. در واقع انیمه از لغت انیمیشن در زبان ژاپنی گرفته شده است و بر روی سبک طراحیهای بسیار زیبا و کارتونی گذاشته میشود. صرفهنظر از هرگونه سبک و ریشهای این کلمه در فرهنگ فیلمسازی جا افتاده و بهنام انیمیشنهای ژاپنی اطلاق میشود. انجام طراحیهای کارتونی به این سبک در سایر کشورهای دیگر هم انجام میشود؛ ولی بهدلیل ریشههای اصلی آن در ژاپن همچنان بهاین نام شناخته میشود. در این مقاله قصد داریم افزون بر آشنایی با این تیپ فعالیتها به دلایل علاقة نوجوانان به اینمه ژاپنی نیز پرداخته و ریشههای آن را بازیابی کنیم. اگر شما نیز در حوزه کودک و نوجوان، جامعهشناسی یا ساخت فیلم و سریالهای کارتونی فعال هستید پیشنهاد میکنیم با ما همراه باشید و به نتایج این مقاله توجه کنید.
انیمه مشخصات و ساختار خاص خود را دارد. از شخصیتها با چشمان درشت گرفته تا موهای بلند و افشان و دندانهای ردیف که بههنگام هیجان یا بروز احساسات حالات خاص خود را نمایش میدهند. افکتهای جالب، هیجانات زیاد، رفتارهای اغراقآمیز و دنیایی از تخیل و رویا در این انیمیشنها موج میزند. رنگپردازی و نوسانات زیاد، تحرکهای عجیب و غریب و جزئیات صحنهپردازی در انیمهها بولد شده و به شکلی اغراق آمیز نمایش داده میشوند. چشمان هر کاراکتر بزرگترین مرکز انتقال احساسات او به دیگران است.
انیمه از ابتدای قرن بیستم باب شده و توجه سایر کشورها را به این مدل کارتونسازی جذب کرده است. ژاپنیها با طراحی انیمههای جذاب و داستانهای هیجانانگیز مبتنی بر آنها توانستهاند صنعت فیلمسازی خود را در اروپا و امریکا گسترش داده و بیش از پیش بدرخشند. شاید عنوان یکی از اولین انیمه های ژاپنی ساخته شده را بتوان به کارتونی با نام کاتسودو شاشین نسبت داد. یک فیلم انیمیشن سه ثانیهای که با طراحی پسرکی ملوان و نحوة احترامگذاری او به بینندهها ساخته شده است. بعدها در سال ۱۹۶۰ کارتون دیگری بر آنتن تلویزیون رفته و برای کودکان پخش شد. از آن سال بهبعد بر تعداد این آثار روزبهروز افزوده شده است و طرفداران بیحد و حصری را به خود جذب کرده است.
شاید برایتان جالب باشد: تماشای آنلاین بهترین انیمه ها در فیلیمو
بیش از بیست سال است که پای انیمهها به تلویزیون ایران نیز باز شده است. همگام با سریالهای کرهای، انیمهها نیز به یکی از پر بینندهترین کارتونها تبدیل شده و مخاطبان کوچک و بزرگ خاص خود را دارد. این مقبولیت تا بدان جا پیش رفت که هیئتی از صدا و سیمای ایران در دهسال قبل به کره رفتند و با بستن قراردادی کلید ورود این ساختهها و فیلمهای کارتونی را زدند.
شاید یکی از مهمترین دلایل محبوبیت انیمهها در ایران قرابت و نزدیکی فرهنگی دو ملت است. رفتارهای مردمان شرق آسیا و نوع برخورد و احترام آنان بهیکدیگر، شدت احساسات و حجب و حیای پذیرفته شده در جامعة کرهای و ژاپنی به شدت با فرهنگ ایرانیان نزدیک بوده و این روند شکلی مثبت و جذاب بهخود گرفته است. جالب آن است که اثرپذیری بینندههای ایرانی از آثار کارتونی و انیمیشنهای فرهنگی کره نیز زیاد بوده و بر شدت آنان به این سبک فیلمها افزوده است. این محبوبیت بالأخص در نسل جدید و نوجوان شدیدتر بوده و به شکل شیدایی در برخی از نوجوانان درآمده است.
نکتة دیگری که باید به آن توجه کرد قدرت ارائه تولیدات انیمه های ژاپنی و ارائه آنها در انواع و اقسام پلتفرمهای موجود در دنیا است. همین ویژگی باعث شده کمترین محدودیتی برای این دسته از کارتونها وجود نداشته باشد و هر نوجوان علاقهمندی بتواند آن را از بستر اینترنت دانلود کند. نوجوانان بیش از بزرگسالان وقت آزاد دارند و ممکن است ساعتهای زیادی را پای شبکههای اجتماعی و دستگاههای دیجیتال بگذرانند. همین شرایط و موقعیت بهوجود آمده باعث تمایل آنها به دیدن نمایشنامهها و کارتونهایی از این دست میشود. تنوع در موضوعات، هیجانات نهفته در داستانها، جذابیتهای سمعی و بصری و کیفیت بالای کارتونها همگی باعث شده طیف نوجوان به این دسته از فیلمها علاقه بسیاری پیدا کنند.
در فیلیمو ببینید: لیست کاملی از کارتون ها و انیمیشن های جذاب و دیدنی
اوج علاقهمندی و هیجانات دهههای ۵۰ و ۶۰ در کلکل میان تیمهای فوتبال یا دیدن فیلمها و سریالهای هفتگی ایرانی بود! برنامههای تلویزیون محدود، شبکه اینترنتی وجود نداشت و تقابلهای مردمی بیشتر در میان خانوادهها صورت میگرفت. اما این تفاوت امروز بهشدت مشخص است. نوجوان دهه هشتادی شما علاقهای به نشستن بر سر میز شام و گوش دادن به نصایح کسلکننده والدین ندارند! والدینی که ناباورانه متولدین همان سالهای ۵۰ و ۶۰ هستند!
شکاف فرهنگی ایجاد شده در کمتر از بیست سال به یمن حضور پر قدرت انواع و اقسام شبکههای اجتماعی بر سلایق دو نسل سایهای سنگین افکنده است. این تقابل در علاقهمندیهای آنان نیز مشهود بوده و انیمهها یکی از همین دست مهمانان تازه وارد هستند. ابرقهرمانهای پرقدرت اما غیرواقعی که دنیا را یک شبه نجات میدهند و قدرت بلامنازع سرزمینهای انسانی هستند. نوجوانی که در حال شکلگیری شخصیت خود است، از چنین کاراکترهایی الگو برداشته و بهشدت به آنها وابسته میشود، هرچند که غیرواقعی و خیالی باشند.
نکتة تأسفآور ماجرا چرایی ورود انیمه های ژاپنی به ایران نیست، در واقع افسوس از وجود کاراکترهای فوقالعادهای در فرهنگ ایرانی است که به آنها توجه نشده و نوجوان ما هیچ شناختی از آنها ندارد اما قهرمانان کارتونها و انیمهها را بهخوبی میشناسد.