
آسیب دیدگی مفاصل در کودکان و نوجوانان با توجه به سبک زندگی پرتحرک در این سنین مسئلهای دور از ذهن نیست. بخش اعظم مراجعین به مطبهای ارتوپدی را کودکان و نوجوانانی تشکیل میدهند که در فعالیتهای ورزشی و یا حتی بازیهای خود دچار آسیب دیدگی در نواحی مختلف شدهاند. درمان در سنین پایینتر اغلب با استراحت و استفاده از بریسها ممکن میشود و معمولاً نیازی به روشهای درمانی تهاجمی نیست. اگرچه آسیب دیدگیهای نواحی حساستر مانند گردن علاوه بر بستن گردنبند طبی به مدت زمان استراحت بیشتر و مراقبتهای جدیتری نیاز دارد اما آسیب دیدگیهای شانه، کمر، مچ دست، پا و زانوها اغلب با استراحت چند روزه درمان میشود و نهایتاً برای مدتی فرزند دلبندمان مجبور به پوشیدن کمربند طبی یا مچ بند و شانه بند خواهد بود.
استفاده از زانوبند طبی بعد از بسیاری از آسیبدیدگیها ضروری است و میتواند به منظور پیشگیری از آسیب یا بخشی از درمان استفاده شود. هدف از استفاده از هر نوع زانوبندی کمک به ساختار داخلی زانو برای کاهش درد و افزایش ثبات زانو بدون تحت تأثیر قرار دادن عملکرد طبیعی زانو و در نتیجه کاهش احتمال آسیب به زانو است.
استفاده از زانوبند طبی بعد از بسیاری از آسیبدیدگیها ضروری است و میتواند به منظور پیشگیری از آسیب یا بخشی از درمان استفاده شود. هدف از استفاده از هر نوع زانوبندی کمک به ساختار داخلی زانو برای کاهش درد و افزایش ثبات زانو بدون تحت تأثیر قرار دادن عملکرد طبیعی زانو و در نتیجه کاهش احتمال آسیب به زانو است.
این نوع زانوبندها، بریسهای نئوپرنی هستند که پا داخل آنها میرود. ممکن است در قسمت کشکک زانو پد داشته باشد، در قسمت کشکک زانو سوراخ داشته باشد، بند داشته باشد و یا دور کشکک زانو آتل داشته باشد. آستینهای زانوی ساده باعث گرم شدن، فشار وارد کردن و شاید حمایت بیشتر زانو میشوند. از این نوع زانوبند برای درمان درد پاتلوفمورال یا کاهش تورم استفاده میشود. در صورتی که پد هم داشته باشد باعث حمایت بیشتر از قسمتهای جلویی زانو خواهد شد. به خاطر داشته باشید که اگرچه آستین زانو به کاهش تورم کمک میکند و بعد از آسیب باعث حمایت از زانو میشود، اما باعث ثبات بیشتر زانو بعد از آسیب یا جراحی نخواهد شد.
پدهای زانو آستین زانو هستند و پد یا قسمتهای سفتی دارند که قسمتهای جلوی زانو را میپوشانند و بندهایی دارند که دور پا بسته میشوند تا زانوبند ثابت بماند. پدهای زانو باعث ثبات بیشتر زانو نمیشوند، اما احتمال آسیب را، مخصوصاً در فعالیتهایی که احتمال ضربهی مستقیم به جلوی زانو در آنها وجود دارد، مانند: والیبال، ورزش با اسکیت برد، دوچرخهسواری و رولر اسکیتینگ کاهش میدهند.
این نوع زانوبند آستین زانویی است که در قسمت کشکک زانو سوراخی داشته و بندها یا آتلهایی در اطراف این سوراخ دارد. این نوع زانوبند ممکن است باعث محدودیت در حرکت کشکک زانو شود که منجر به کاهش احتمال در رفتگی مفصل زانو یا جابهجا شدن آن خواهد شد. همچنین ممکن است لولاهایی در کنار زانو داشته باشند که باعث حمایت بیشتر از زانو شود. اگرچه مدارک کافی وجود ندارد، اما این بریسها باعث کاهش درد در برخی افراد مبتلا به درد پاتلوفمورال ناشی از حرکت نادرست کشکک زانو میشوند.
بندهای کشکک زانو در میان ورزشکاران جوان برای کاهش درد داخل زانو محبوب شدهاند. بندهای کشکک زانو باید زیر کشکک زانو و بالای برجستگی ساق پا بسته شوند و تاندون کشکک زانو را که از جلوی زانو تا پایین پا امتداد یافته را تحت فشار قرار میدهد. این امر باعث کاهش فشار بر تاندون زانو و محل اتصال آن به درشتنی (تیبیا) شده و درد ناشی از تاندونیت کشکک زانو و بیماری اسگود شلاتر را تسکین خواهد داد.
این زانوبندها بر خلاف آستینهای زانو، یک یا دو ستون دارند که در قسمت زانو لولا دارند و بندهایی هم دارند که آن را محکم نگه میدارند. در حالی که انواع مختلفی از این زانوبندهای لولایی وجود دارند، اما همهی آنها برای افزایش ثبات با کمک حمایت از رباطهای داخل و خارج زانو (رباطهای مدیال و جانبی) ساخته شدهاند. زانوبندهای پروفیلاکتیک (پیشگیری کننده)، برای جلوگیری از آسیب حین ورزشهای تماسی طراحی شدهاند. اگرچه این زانوبندها معمولاً استفاده میشوند و احتمال آسیب را در برخی از ورزشکاران (مثلاً فوتبالیستهای خط حمله) کم میکنند، اما هنوز مشخص نیست که برای ورزشکاران دیگر هم مناسب و مقرون به صرفه هستند یا خیر.
زانوبندهای کارکردی و زانوبندهای بعد از جراحی میتوانند با ترکیبی از پلاستیک و فلز یا لایههای فومی ساخته شده باشند که دور قسمت بالایی و پایینی پا پیچیده میشوند و ممکن است میلههای فلزی برای دو طرف زانو در آنها وجود داشته باشد و لولاهایی داشته باشند که باعث محدود کردن حرکت شوند. این زانوبندها برای افزایش ثبات زانوی آسیبدیده ساخته شدهاند و اکثراً بعد از جراحی و در دوران ترمیم زانو یا بعد از جراحی برای حمایت از زانوی ترمیم شده استفاده میشوند. میتوان آنها را تنظیم کرد تا حرکات مختلف را بتوان انجام داد، در زمان وجود تورم مناسبتر از آتل و اسپلینت هستند و برای استراحت و معاینه میتوان آنها را به راحتی باز و بسته کرد.
در اینجا به سه عاملی که در انتخاب زانوبند مناسب مؤثر خواهند بود اشاره میشود:
اگر برای وزنهبرداری با ورزش با تردمیل زانوبند لازم دارید، انتخاب شما با زانوبندی که برای بسکتبال لازم دارید فرق میکند. تحرک و حمایت آستین زانو متفاوت خواهد بود. موردی را انتخاب کنید که برای نیاز شما مناسبتر است. حتماً سایز مناسب را انتخاب کنید.
مواد سازندهی زانوبند، راحتی و میزان حمایت آن را مشخص میکنند. استحکام، امکان جریان هوا، کنترل میزان رطوبت و امکان تمیز کردن زانوبند و همچنین محکم ماندن آن در سر جای خود به مواد سازندهی آن بستگی دارد. بسیاری از آستینهای زانو از جنس نئوپرن هستند که هم منعطف است و هم مقاوم.
بسته به فعالیت شما، فشار به مفاصل اصلی مانند زانو، میتواند با تقویت عضلات و تحرک آنها، برای بهبود عملکرد شما مفید باشد. گفته میشود که نباید زانوبند را سفت ببندید و فکر کنید که بهتر است؛ چون با این کار باعث مختل شدن جریان خون شده و با برداشته شدن فشار، مشلاتی ایجاد خواهد شد. سعی کنید سفتی زانوبند متوسط باشد و از زانویتان حمایت شود و زانوبند شل هم نباشد.
همهی زانوبندها باید با مشورت پزشک کودکتان یا مربی ورزش انتخاب شوند. اگرچه انواع مختلفی زانوبند وجود دارند که نیازی به تجویز پزشک ندارند، اما باید بعد از تشخیص دقیق و درست و تعیین برنامهی درمانی استفاده شوند.
هم برای آسیب ناشی از استفادهی بیش از حد و هم برای مشکلات مزمن، زانوبند فقط جزئی از برنامهی درمانی جامع خواهد بود. در حالی که برخی از زانوبندها باعث حمایت از زانو در برابر آسیبهای بعدی میشوند، اما توانبخشی با هدف افزایش انعطافپذیری، قدرت، دامنهی حرکت و تعادل مهمترین بخش برنامهی درمان و ریکاوری است.
باید از زانوبند برای پیشگیری از آسیبهای زانو با دقت استفاده شود. هنوز مشخص نشده که این روش مقرون به صرفه هست یا خیر و نباید جای ورزشهای مناسب برای کاهش آسیب به زانو را بگیرد.
محتوای این مطلب تبلیغاتی است و توسط سفارشدهنده، تهیه و تنظیم شده است