هرگز این درد و غم و این خاک تا ابد سرد نمی شوند!

|
۱۴۰۱/۰۵/۰۹
|
۰۵:۰۱:۰۱
| کد خبر: ۱۳۵۷۷۲۶
هرگز این درد و غم و این خاک تا ابد سرد نمی شوند!
۱۳۸۳ سال از محرم سال ۶۱ هجری میگذرد. میگویند خاک سرد است و داغ به مرور فراموش میشود. و دیدیم که خاک و تربت حسین علیه السلام در طول سالها و قرنها نه تنها سرد نشد که داغتر شد و داغش نه تنها فراموش نگشت که سینه به سینه و نسل به نسل پر شورتر و ماندگارتر شد و حسین علیه السلام تمام شدنی نبود!

به گزارش برنا؛ اهداف قیام اباعبدالله علیه السلام طبق وصیت نامه ای که آن حضرت در زمان حرکت از مدینه به سمت مکه به برادرشان محمد بن‌ حنفیه مرقوم نمودند اینچنین است:

«بسم الله الرّحمن الرّحیم . این وصیّت حسین بن علیّ بن أبی طالب به برادرش محمّد معروف به ابن حنفیّه است :

حقّاً حسین بن علیّ گواهی می دهد که هیچ معبودی جز خداوند نیست ؛ اوست یگانه که انباز و شریک ندارد. و بدرستیکه محمّد صلّی الله علیه وآله ، بنده او و فرستاده اوست که به حقّ از جانب حقّ آمده است . و اینکه بهشت و جهنّم حقّ است ، و ساعت قیامت فرا می رسد و در آن شکّی نیست . و اینکه خداوند تمام کسانی را که در قبرها هستند برمی انگیزاند.

من خروج نکردم از برای تفریح و تفرّج ؛ و نه از برای استکبار و بلندمنشی ، و نه از برای فساد و خرابی ، و نه از برای ظلم و ستم و بیدادگری ! بلکه خروج من برای اصلاح امّت جدّم محمّد صلّی الله علیه وآله می باشد. من می خواهم امر به معروف نمایم ، و نهی از منکر کنم ؛ و به سیره و سنّت جدّم ، و آئین و روش پدرم علیّ بن أبی طالب علیه السّلام رفتار کنم . پس هر که مرا بپذیرد و به قبولِ حقّ قبول کند، پس خداوند سزاوارتر است به حقّ. و هر که مرا در این امر ردّ کند و قبول ننماید، پس من صبر و شکیبائی پیشه می گیرم ، تا آنکه خداوند میان من و میان این جماعت ، حکم به حقّ فرماید؛ و اوست که از میان حکم کنندگان مورد اختیار است .

و این وصیّت من است به تو ای برادر! و تأیید و توفیق من نیست مگر از جانب خدا؛ بر او توکّل کردم ، و به سوی او بازگشت می نمایم . و سلام بر تو و بر هر که از هدایت پیروی نماید. و هیچ جنبش و حرکتی نیست ، و هیچ قوّه و قدرتی نیست ؛ مگر به خداوند بلند مرتبه و بزرگ .»

خلاصه این وصیت نامه آن‌ چیزی است که بارها و بارها در کتب درسی مدارس و دانشگاهها و سخنرانی خطبا و علما دیده و شنیده ایم که هدف اول ایشان اصلاح امت، دوم امر به معروف و نهی از منکر، سوم احیای سنت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم و چهارم حمایت از حق و مبارزه با باطل است.

ولی همه اینها مقدماتی بود برای اینکه یادمان باشد وقتی پا به محرم سید الشهداء و صحن و سرای عزاداری و سینه زنی برای اربابمان میگذاریم، بدانیم که قرار است ره توشه این روضه ها و گریه ها اجرای آن اهداف باشد.

عزادار واقعی آن کسی است که برای اصلاح مردم و کشورش قلم بزند و قدم بردارد و جان و مال و آبرو بگذارد؛ عزادار واقعی امر به معروف و نهی از منکر را تا جایی که در توان دارد در ابعاد مختلف فردی و اجتماعی و در موضوعات سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و ... از شعار به عمل درمی آورد؛ عزادار واقعی برای احیای سنت پیامبرش تلاش میکند و حق و باطل را که گاهی تشخیصش بسیار سخت میشود جابجا نمیکند!

فریاد "هل من ناصر ینصرنی" حسین علیه السلام در گوش تاریخ همواره زمزمه میشود و امروز مطالبه آن از زبان امام زمانمان عجّل الله تعالی فرجه الشریف است و مگر نه اینکه هر روز عاشورا و هر زمین کربلاست و همواره جدال بین حق و باطل برقرار است! بنگر که کجای این مسیر ایستاده ای؟

مبادا با شایعات و هوچی بازیها و کمپین های فریبنده و ... پایبندی تو را به ارزشها کمرنگ کنند و جای معروف و منکر عوض شود! مبادا سنتهای اصیل و درست با مصلحتهای جعلی و منفعتهای شخصی و حزبی و گروهی جایگزین شود! و مبادا حق را باطل جلوه دهند و باطل را حق ! هیهات مِنّا الذله !

یادمان نرود ما ملت شیعه و امت مسلمانیم. ما همانهاییم که هشت سال دفاع مقدس را به جان خریدیم؛ همانها که در راهپیمایی ها و نماز جمعه ها و ۲۴ تیر ها و ۹ دی ها و روز قدس ها از خانه بیرون می آییم. ما همانهاییم که برای سلام فرمانده و مهمانی و اطعام غدیر و عاشورا و راهپیمایی اربعین و حضور در پای صندوقهای رای حماسه می آفرینیم؛ ما ملت شهادتیم؛ ما ملت امام حسینیم!

نظر شما