اروگوئه؛ شام آخر لوئیس سوارز

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری برنا؛ یک قانون همیشگی در جام‌های جهانی وجود دارد؛ هیچ‌وقت تیم ملی فوتبال اروگوئه را از میان مدعیان خط نزنید!

کشور کوچک اروگوئه با جمعیتی کمتر از ۴ میلیون، همواره بازیکنانی با کیفیت با روحی جنگنده تولید کرده و این مساله باعث شده تا هر تیمی آن ها را دست کم بگیرد، دچار چالشی جدی شود.

جام جهانی فعلی، آخرین جام معتبری است که در آن لوئیس سوارز و ادینسون کاوانی، دو اسطوره فوتبال اروگوئه شرکت می‌کنند. جامی که البته سکوی پرتابی برای نونیز و والورده خواهد بود و بسیاری انتظار درخشش از این دو را دارند.

نکته مهم در اروگوئه ۲۰۲۲ تغییر سرمربی است. اسکار تابارز پس از ۱۵ سال و بیش از ۲۰۰ حضور روی نیمکت این تیم جای خود را به سرمربی بعدی داد و دیگو آلونسو با ایده‌های جدید قصد دارد پس از شروع خوب خود در تیم ملی، اروگوئه‌ای‌ها را به رتبه‌ای بهتر از چهارمی جام ۲۰۱۰ برساند.

سرمربی: دیگو آلونسو

او پیشتر سرمربی غول اروگوئه یعنی پنارول بود و سابقه قهرمانی در لیگ قهرمانان کونکاکاف را دارد. این سرمربی ۴۷ ساله اولین سرمربی اینتر میامی (تیم بکهام) هم بوده و حالا در اندیشه موفقیت با اروگوئه‌ای‌ها است.

ستاره: لوئیس سوارز

او به اولین تیم دوران حرفه‌ای بازی‌اش، ناسیونال برگشت تا خود را برای جام آماده کند. این بازیکن ۳۵ ساله از سوی رئیس جمهور اروگوئه فردی خطاب شده که می‌تواند در پارلمان، تمام احزاب را متحد کند.

نقطه ضعف: زوج خط دفاعی اروگوئه شامل گودین و خیمنز و همچنین جانشین‌های آن‌ها در بازی هوایی تبحر دارند اما در بازی‌ روی زمین خیر.

نقطه قوت: موقعیت‌سازی و سبک بازی. پس از سال‌ها تفکری چون عقب نشستن و ضدحملات، حالا تیم بازسازی شده اروگوئه با سبکی مبتنی بر پرس پرفشار و پاس‌های سریع موقعیت‌های خوبی نصیب نونیز و سوارز می‌کند.

ترکیب احتمالی:

راچت

وارلا – گودین – خیمنز – اولیویرا

پلیستری – والورده – بنتانکور – دی‌آراسکتا

نونیز - سوارز

انتهای پیام//