ارتباط بین عفونت های ویروسی و بیماری های عصبی کشف شد!

خبرگزاری برنا-زهرا وجدانی؛ تحقیقات جدید با بررسی سوابق سلامتی نزدیک به نیم میلیون نفر، 22 ارتباط مختلف بین عفونت های ویروسی و بیماری های عصبی را شناسایی کرده است. آنفولانزا، آنسفالیت و سایر عفونت های ویروسی همگی با افزایش نرخ بیماری های مغزی مانند پارکینسون، آلزایمر و ام اس مرتبط بودند.

این ایده که عفونت های ویروسی می توانند در ایجاد بیماری های عصبی نقش داشته باشند، چندان جدید نیست. در دهه 1950، عفونت‌های میکروبی به عنوان منبع بسیاری از بیماری‌های تخریب‌کننده عصبی مطرح شد، به‌ویژه فرضیه بر این بود که تبخال عمیقاً با ایجاد آلزایمر مرتبط است.

اگرچه این ایده برای دهه‌ها در حاشیه علوم اعصاب قرار داشت، اما اخیراً پس از چند مطالعه کلیدی که شواهد جدید و قوی را کشف کردند، به جریان اصلی تبدیل شده است. به طور خاص، مطالعه‌ای که در اوایل سال 2022 منتشر شد، شواهد علّی قوی را ارائه کرد که توسعه مولتیپل اسکلروزیس (MS) را با عفونت با ویروس اپشتین بار (EBV) مرتبط می‌کند.

مایکل نالز، نویسنده ارشد این تحقیق، در توضیح پیدایش این تحقیق جدید گفت: پس از خواندن مطالعه ویروس اپشتین بار، متوجه شدیم که دانشمندان سال‌ها یک به یک به دنبال ارتباط بین یک اختلال عصبی فردی و یک ویروس خاص بودند. این زمانی بود که تصمیم گرفتیم یک رویکرد متفاوت و مبتنی بر علم داده را امتحان کنیم. با استفاده از سوابق پزشکی، ما توانستیم به طور سیستماتیک تمام پیوندهای ممکن را در یک شات جستجو کنیم.

بخش اول این مطالعه 300000 پرونده پزشکی را بررسی کرد که بر تشخیص‌های جدید بیماری آلزایمر، ALS، دمانس عمومی، مولتیپل اسکلروزیس، بیماری پارکینسون یا دمانس عروقی تمرکز داشت. برای هر تشخیص بیماری نورودژنراتیو جدید، محققان بررسی کردند که آیا بیمار سابقه عفونت ویروسی قبلی را داشته است یا خیر. پس از شناسایی اولیه 45 ارتباط بالقوه بین عفونت های ویروسی و بیماری های مغزی، محققان این پیوندها را در پایگاه داده دیگری از 100000 پرونده سلامت مورد آزمایش قرار دادند. در اینجا آنها 22 انجمن خاص را تشکیل دادند.

محققان در این مطالعه می نویسند: بزرگترین ارتباط بین قرار گرفتن در معرض آنسفالیت ویروسی و بیماری آلزایمر بود. آنفولانزای همراه با ذات الریه به طور قابل توجهی با پنج بیماری از شش بیماری تخریب کننده عصبی مورد مطالعه مرتبط بود. ما همچنین ارتباط اپشتین بار/مولتیپل اسکلروزیس را تکرار کردیم. برخی از این مواجهه ها با افزایش خطر تخریب عصبی تا 15 سال پس از عفونت مرتبط بودند.

این یافته‌ها مطمئناً به درک رو به رشد ما از رابطه بین عفونت‌های ویروسی و بیماری‌های عصبی می‌افزاید، اما آنها همچنین سؤالات مهمی را مطرح می‌کنند که باید به آنها پاسخ داده شود. به عنوان مثال، سوابق فقط می توانند ارتباط بین عفونت و بیماری مغزی را تا 15 سال ردیابی کنند، بنابراین هیچ بینشی در مورد پیوندهای بالقوه طولانی مدت وجود ندارد.

شاید مهم‌تر از همه، این مطالعه نشان داد که بیشتر پیوندهای بین بیماری‌های مغزی و عفونت‌های ویروسی در سال بلافاصله پس از عفونت قوی‌ترین است. هر چه زمان بیشتری پس از یک عفونت ویروسی بگذرد، پیوندهای شناسایی شده ضعیف تر می شود.

این به این معنی است که ممکن است عفونت‌های ویروسی فقط یک فرآیند دژنراتیو را تسریع کنند که در حال حاضر در حال انجام است و باعث ایجاد هیچ گونه توسعه اولیه نمی‌شود. یا، همانطور که محققان حدس می زنند، ممکن است مراحل اولیه پیش از علامت بیماری عصبی باعث نوعی اختلال در سیستم ایمنی شود که فرد را مستعد ابتلا به عفونت های ویروسی شدید می کند.

محققان می نویسند: تعداد قابل توجهی از تحقیقات از این ایده حمایت می کند که فرآیند تخریب عصبی سال ها (10 تا 20) قبل از تشخیص شروع می شود.

به عنوان مثال، ممکن است بستری شدن در بیمارستان برای آنفولانزا با ذات الریه که به عنوان 5 سال قبل از تشخیص NDD ثبت شده است، در واقع 5 سال پس از شروع فرآیند دژنراتیو رخ دهد. با این حال، اگر بیماران با ویروس های بیشتری آلوده شوند زیرا بدن آنها قبل از تشخیص از اثرات NDD رنج می برد، ممکن است انتظار داشته باشیم که موارد بیشتری از یک ویروس پس از تشخیص مشاهده شود.

نالز گفت که یافته‌ها این احتمال را افزایش می‌دهد که استقرار گسترده‌تر واکسن‌های رایج می‌تواند به طور بالقوه نرخ بیماری‌های عصبی را کاهش دهد. اگر بیماری‌های عصبی عمدتاً توسط عفونت‌های ویروسی شدید تسریع می‌شوند، واکسیناسیون‌هایی که شدت بیماری را کاهش می‌دهند می‌توانند برای بسیاری از افراد سرعت را کاهش دهند. این اثر تا حدودی در مطالعات مرتبط با کاهش خطر ابتلا به بیماری آلزایمر در افراد مسن که واکسن آنفولانزای سالانه دریافت می‌کنند، شناسایی شده است.

همچنین وی گفت: به خاطر داشته باشید که افرادی که مورد مطالعه قرار گرفتیم سرماخوردگی معمولی نداشتند. با این وجود، این واقعیت که واکسن های رایج مورد استفاده خطر یا شدت بسیاری از بیماری های ویروسی مشاهده شده در این مطالعه را کاهش می دهند، احتمال کاهش خطرات اختلالات عصبی را نیز افزایش می دهد.

انتهای پیام/