فتح کردستان با دستان غریب

از نخستین روزهای پس از پیروزی انقلاب غائله کردستان شکل می­گیرد و در چند مرحله و با فرماندهی تعدادی از مردان صاحب نام تاریخ ایران (شهید چمران، احمد متوسلیان، شهید کاوه و...) این ناآرامی‌ها کنترل می شود. فیلم غریب با قلم حامد عنقا، پایان یافتن هیاهوی مدعیان کردستان درسال پنجاه و نه را روایت می­کند، که اندکی قبل از شروع جنگ تحمیلی و بعد از مفقود شدن شهید متوسلیان اتفاق می­افتد. محمد بروجردی از سوی رهبر فقید انقلاب، به عنوان فرمانده سپاه کردستان به منطقه اعزام می شود. در کردستان علاوه بر کومله ها و دموکراتها، کمونیستها نیز در قالب گروهای حامی خلق به کشتار مردم و انقلابیون مشغول هستند. آنها قصد دارند نیروهای سپاه را از خاک کردستان بیرون کرده و سپاهی به دلخواه خود بر منطقه حاکم نمایند. محمد بروجردی ابتدا سعی می­کند با زبان نرم و دوستانه با ایشان وارد مذاکره شود اما زمانی که گروههای شورشی را همراه و منطقی نمی یابد، با رهبری تمام نیروهای نظامی و شکل دهی مردم منطقه، کردستان را از لوث وجود افراطیون پاکسازی می کند. رافت و مهربانی توام با صلابت بروجردی سبب توبه و بازگشت بسیاری از افراد در منطقه می شود.

تصویر بازنمایی شده از شهید بروجردی مصداقی باور پذیر از انسانی با مهربانی و صلابت توامان است. فیلم غریب بار دیگر برگی از تاریخ رشادت های فرماندهان بزرگ سرزمین مان را ورق زد، مردان جوانی که روح بزرگ داشتند و بدون داشتن ادعا نامهمایشان بر قله‌های سرافرازی ایرانمان می درخشد. مردانی که به تبعیت از پیامبر مهربانی ها انسانها را از مسیر ضلالت به شاه راه سعادت سوق می­دادند. بازی زیبای بابک حمیدیان در نقش شهید بروجردی، در باور پذیری بیشتر این نقش موثر بود. به جرات می توان گفت "غریب" بهترین و زیباترین فیلم جشنواره فجر چهل و یکم بود. فیلم نامه درست، تدوین مناسب، انتخاب درست بازیگران و بازی بسیار خوب ایشان، فضا سازی مناسب و شخصیت پردازی بسیارخوب، درکنار پژوهشی دقیق که سبب انطباق روایت با واقعیت شده، در مجموع اثری جذاب و پرکشش به بوجود آورده است. ریتم و تمپو مناسب اثر سبب می­شود مخاطب بیش از دوساعت فیلم را بدون خستگی همراهی کند. در فیلم هم ددمنشی و بی رحمی گروههای خلق کردستان با جزییات نشان داده می شود و هم قدرت و همراهی سپاه و ارتش و نیروهای مردمی برای غلبه بر گروهکهای مدعی کردستان.

تصویر نشان داده شده از محمد بروجردی جمع اضاد بود، از یک سو به عنوان انسانی رئوف و مسیولیت­ پذیر از سوی دیگر فرماندهی شجاع و دلیر. بدون شک تولید آثار این چنین که هم روایت­گر صادق است و هم از نظر تکنیکی و فنی از استانداردهای خوبی برخوردار است می تواند برای نسلهای فعلی و آیندگان تصویری از هزینه های پرداخت شده برای حفظ سرزمین مان و داشته های آن ترسیم نماید.

رقیه محمدزاده

انتهای پیام/