" مریوان" نگین کردستان ایران

به گزارش خبرگزاری برنا از کردستان؛ مریوان مرکز شهرستان مریوان یکی از شهرستان‌های مرزی با عراق به شمار می‌رود که در ۱۲۵ کیلومتری غرب شهرستان سنندج، مرکز استان کردستان قرار دارد.

در مریوان، زبان کردی به عنوان زبان مادری و زبان فارسی به عنوان زبان آموزش و نوشتار رسمی، توسط اهالی شهرستان مورد استفاده قرار می‌گیرد.

مریوان با کوه و دشت‌های سرسبزی که پیرامونش را گرفته‌اند، مانند انگشتری است که دریاچهٔ زریبار - به عنوان بزرگ‌ترین چشمه آب شیرین دنیا که به سبب رشد بیش‌از حد نی‌زارها در حال نابودی است، بازهم نقش نگین فیروزه‌اش را بازی می‌کند. گنبد آبی پیر شالیار در اورامان هم چنین است و از دور چشم‌ها را می‌رباید. سفری به مریوان و اورامانات انسان را غرق رنگ‌ها می‌کند. مریوان به دلیل شرایط طبیعی و آب‌وهوایی، فرهنگ مردم و موقعیت جغرافیایی، از مناطق پسندیدهٔ گردشگران است. رودخانه‌های فرعی و اصلی پرشماری در این منطقه هست که در جذابیت و شکل‌گیری طبیعت منطقه نقش مهمی دارند.

رودخانه‌های فرعی شهرستان مریوان سرآخر با پیوستن به همدیگر رودخانهٔ سیروان را تشکیل می‌دهند.

منطقهٔ مریوان دارای ویژگی‌های اقلیمی «معتدلهٔ میانی» است؛ اما با نظرداشت کوه‌ها و بلندی‌ها و دره‌های ژرفی که در تمامی نقاط منطقه گسترش یافته‌اند و نیز وجود جنگل‌ها و پوشش گیاهی مناسب در شمال و جنوب، وجود منابع رطوبتی «رودخانه‌ها و دریاچهٔ زریبار» موجب شده‌است که در این منطقه شاهد گونه‌گونی اقلیم‌های مختلف باشیم. آن‌چنان‌که از «سنندج به سوی مریوان از سروآباد به بعد» منطقه دارای آب‌وهوایی مرطوب و مدیترانه‌ای است و نواحی شمالی و جنوبی مریوان دارای آب‌وهوای کوهستانی است. مریوان با بارندگی سالانه مابین ۹۰۰ – ۵۰۰ میلی‌متر، یکی از پرباران‌ترین مناطق ایران به‌شمارست. مریوان به دلیل جاگیری در کنار دریاچهٔ زریبار، اورامان و زیست‌بوم زیبای منطقه و نیزترابری کالا گسترش زیادی داشته‌است.

این شهر و شماری از آبادی‌های گرداگردش در جنگ ایران و عراق با هواپیماهای عراق بمباران شیمیایی شد.

انتهای پیام/