فرمولاسیونی برای کمک به درمان تومور و پوکی استخوان در کودکان و نوجوانان

میکرو RNA‌ها خانواده ای از مولکول‌ها هستند که به کنترل فعالیت‌های خاصی در سلول‌هایی مانند رشد کمک می‌کنند. میکرو RNA‌ها نتایج امیدوارکننده‌ای در درمان سرطان و عفونت ویروسی نشان می‌دهند. این مطالعه، پتانسیل درمانی miR-۲۹b در مسدود کردن رشد تومور پوکی استخوان و پتانسیل نانوذرات به‌عنوان حامل برای درمان پوکی استخوان را نمایان می‌کند.

دکتر فریمن، که این مطالعه را رهبری می‌کند، گفت: «یافته‌های اصلی مطالعه ما نشان داد که وقتی از طریق یک سیستم تحویل تزریقی، نانوذرات بارگذاری شده با miR-۲۹B وارد بدن می‌شود، پتانسیل شیمی درمانی را بهبود می‌بخشد و رشد تومور را سرکوب می‌کند در حالی که همزمان به التیام بافت استخوان آسیب دیده نیز کمک می‌کند.»

روش درمانی فعلی نیاز به جراحی و شیمی درمانی دارد که منجر به کاهش کیفیت زندگی می‌شود. با توجه به ماهیت تهاجمی این بیماری، جراحی معمولاً برای بازسازی کامل اندام‌ها یا در بیشتر موارد قطع عضو است. همچنین شیمی درمانی و تومورهای پوکی استخوان باعث اختلال در توانایی استخوان در ترمیم می‌شوند.

دکتر فریمن گفت: «هر استراتژی بازسازی استخوان که به بازسازی استخوان آسیب دیده کمک کند، برای  بیماران جوان سودمند است تا اندام خود را از دست ندهند. با این حال، بین تلاش برای بازسازی استخوان و رشد تومور، رابطه‌ای وجود دارد، که تحقیقات اساسی و کارهای بالینی راهکارهای مهندسی بافت را برای بیماران سرطانی به طور قابل توجهی کند کرده است.»

این تیم فرمولاسیون نانوذرات miR-۲۹b را ارائه کرده که از طریق هیدروژل مبتنی بر هیالورونیک تحویل داده می‌شود، تا امکان آزادسازی محلی و پایدار ترکیبات درمانی را فراهم کند.

دکتر ناتالی آرتزی ، استادیار بیمارستان زنان بریگام و انستیتوی فناوری ماساچوست و نویسنده ارشد این مقاله گفت: «این کار به دنبال پاسخ به یک سؤال مهم علوم پایه در مورد تعادل بین القاء بازسازی بافت و جلوگیری از عود تومور است و اینکه چگونه رویکردهای ژن درمانی می‌تواند به از بین بردن پوکی استخوان در ترکیب با شیمی‌درمانی استاندارد کمک کند.»

سیستم تحویل تزریقی مبتنی بر هیالورونیک در عرض چند دقیقه در ناحیه هدف بدن به ژل تبدیل شده و اجازه تحویل موضعی و پایدار miR-۲۹b به محل تومور اولیه را می‌دهد. پزشکان می توانند در طی عمل به طور مستقیم این ترکیب را به محل نقص تزریق کنند و هیچ تابش UV یا اعمال دما برای ژل شدن لازم نیست. بنابراین این روش درمانی موضعی این پتانسیل را دارد که به‌عنوان یک افزودنی بالقوه به شیمی درمانی معمولی اضافه شود. این فناوری می‌تواند نتیجه بالینی را برای بیماران جوان بهبود بخشد.