به گزارش برنا؛ سید محمد موسوی بجنوردی (زادهٔ ۱۳۲۲ نجف) فقیه و حقوقدان ایرانی است، که بعنوان عضو هیئت علمی دانشگاه خوارزمی تهران فعالیت میکرد. بجنوردی از سال ۱۳۶۱ تا ۱۳۶۸ عضو شورای عالی قضایی بود. او در همایش سال ۱۳۸۴ چهرههای ماندگار به عنوان چهره ماندگار رشتههای فقه و حقوق برگزیده شد. وی برای شرکت در انتخابات مجلس خبرگان سال ۱۳۹۴ ثبت نام کرد، اما صلاحیتش از سوی شورای نگهبان احراز نگردید.
او فرزند میرزا سید حسن بجنوردی صاحب کتاب القواعد الفقهیه و مرجع تقلید وقت است. تحصیلات حوزوی را در حوزه علمیه نجف نزد پدرش، شیخ صدرا بادکوبهای، برادرش، سیدروحالله خمینی، سیدابوالقاسم خویی و سید محسن حکیم گذراند. او در مسجد جامع نجف (هندی) کتابهای رسائل و مکاسب و کفایتین را به زبان عربی برای شیعیان عرب زبان تدریس میکرد و سید عباس موسوی و شیخ راغب حرب از بنیانگذاران حزبالله لبنان از شاگردان وی بودند.
سید محمد موسوی بجنوردی همچنین برادر سید محمدکاظم موسوی بجنوردی رهبر حزب ملل اسلامی و رئیس دائرةالمعارف بزرگ اسلامی ست. برادر دیگر او نیز محمدمهدی بجنوردی است که از علمای تهران میباشد. بجنوردی عضو گروه اصلاح طلب مجمع روحانیون مبارز است. او همچنین پدر همسر سید حسن خمینی (نوه امام خمینی)میباشد
موسوی بجنوردی پس از پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ به ایران آمده و در دفتر استفتائات آیتالله خمینی مشغول به کار شد. در سال ۱۳۵۹ دادگاه عالی قضات را به دستور روحالله خمینی رهبر وقت ایران راهاندازی کرد. از سال ۱۳۶۱ تا سال ۱۳۶۸ به عضویت شورای عالی قضایی درآمد و تا زمان انحلال این شورای پنج نفره، که عالیترین نهاد قضایی کشور بود، در آن عضویت داشت. او یکی از چهار نفر عضو هیئت عفو زندانیان به انتصاب آیتالله خمینی بود. در بازنگری قانون اساسی سال ۱۳۶۸ شورای عالی قضایی حذف و مقرر شد به جای آن یک نفر توسط رهبر به عنوان رئیس قوه قضائیه منصوب شود.
وی همچنین در دانشکدههای حقوق دانشگاههای شهید بهشتی و تربیت معلم (خوارزمی) و نیز دانشکدهٔ الهیات دانشگاه تهران تدریس میکرد و در سال ۱۳۶۸ به رتبهٔ دانشیاری و در سال ۱۳۸۲ به رتبه استادی رسید و در دانشکدههای حقوق، الهیات دانشگاههای قم (کارشناسی ارشد)، تربیت مدرس، تهران، امام صادق، شهید بهشتی، آزاد (کارشناسی ارشد و دکتری)، پژوهشکدهٔ امام خمینی، انقلاب اسلامی (کارشناسی ارشد) و مؤسسهٔ عالی بانکداری ایران (کارشناسی ارشد) مشغول به تدریس بوده و دو درس خارج فقه و اصول را در حوزهٔ علمیه تدریس میکرد. وی همچنین عضو شورای پژوهش پژوهشکده حقوق و قانون ایران بود.