به گزارش خبرنگار گروه علم و فناوری خبرگزاری برنا؛ کهکشان UGC ۳۴۷۸، واقع در صورت فلکی Camelopardalis، به عنوان یک کهکشان سیفرت با هسته فعال کهکشانی (AGN) شناخته میشود.
در مرکز این کهکشان یک سیاهچاله غولپیکر قرار دارد که گازهای اطرافش را میبلعد و اشعههای قدرتمند ایکس ساطع میکند. این کهکشان، که در فاصلهای نسبتاً نزدیک به زمین قرار دارد، اطلاعات حیاتی برای درک تعاملات کهکشانها با سیاهچالههای عظیم در قلبشان ارائه میدهد.
دادههای جمعآوریشده از این کهکشان به ستارهشناسان کمک میکند تا با درک بهتر این پدیدهها، رازهای بیشتری از کیهان را کشف کنند.
در فاصله نسبتا نزدیک به ۱۲۸ میلیون سال نوری، اشعه ایکس منتشر شده و ساختار کهکشان اطراف آن دادههای مهمی در مورد پویایی کهکشان ارائه میدهد.
با نگاه کردن به بازوهای مارپیچی بلندش پر از ستارهها و نخهای تاریک گرد و غبار که از آن عبور میکنند، چشم شما ممکن است توسط نقطه درخشان در مرکز UGC ۳۴۷۸، کهکشان مارپیچی که در این تصویر تلسکوپ فضایی هابل بازی میکند، جذب شود. این نقطه هسته کهکشان است و در واقع چیزی خاص در مورد آن وجود دارد: این یک سیاه چاله غول پیکر در حال رشد است که ستاره شناسان آن را هسته کهکشان فعال یا AGN مینامند.
UGC ۳۴۷۸، واقع در صورت فلکی Camelopardalis، چیزی است که به عنوان کهکشان Seyfert شناخته میشود. این یک نوع کهکشان با AGN در هسته اش است. مانند همه این "کهکشانهای فعال"، روشنایی که در اینجا میبینید یک سیاه چاله فوق العاده عظیم را در مرکز کهکشان پنهان میکند. یک دیسک گاز به این سیاه چاله میچرخد و وقتی مواد با هم برخورد میکنند و گرم میشوند، تابش بسیار قوی منتشر میکند.
طیف این تابش شامل انتشار اشعه ایکس سخت است که به وضوح آن را از ستارههای کهکشان نشان میدهد. با وجود روشنایی قوی منطقه مرکزی جمع و جور، ما هنوز هم میتوانیم دیسک کهکشان را در اطراف آن ببینیم، که کهکشان را به یک کهکشان سیفرت تبدیل میکند.
بسیاری از کهکشانهای فعال برای ستاره شناسان در فاصلههای زیادی از زمین شناخته شده اند، به لطف روشنایی بزرگ هستههای آنها که آنها را در کنار دیگر کهکشانهای کم نورتر برجسته میکند. با ۱۲۸ میلیون سال نوری از زمین، UGC ۳۴۷۸ به طور مثبت همسایه ما است.
دادههای مورد استفاده برای ساخت این تصویر از یک بررسی هابل از Agnهای قدرتمند نزدیک است که در اشعه ایکس نسبتا پر انرژی یافت میشود، مانند این یکی، که امیدوار است به ستاره شناسان کمک کند تا درک کنند کهکشانها چگونه با سیاه چالههای ابر تودهای در قلب خود تعامل دارند.
انتهای پیام/