تارا بخریم یا شاهین؟

به گزارش برنا، با خروج شرکای اروپایی از صنعت و بازار خودرو به دلیل تحریم‌ها، ایران‌خودرو که قرار بود مونتاژ و داخلی‌سازی پژو ۳۰۱ را انجام دهد مجبور شد با مراجعه به بند‌های ضرر و زیان قرارداد با فرانسوی‌ها، مجوز استفاده از پلتفرم PF۱ این خودرو را کسب کند. بعد از آن با تغییراتی که روی این پلتفرم اعمال شد، نسخه داخلی IKP۱ به‌صورت ملی و داخلی را معرفی کرد. اولین محصولی که روی این زیرساخت تولید و طراحی شد با کد K۱۳۲ شناسایی شد. خودرویی که بعد‌ها به اسم تارا در اواخر سال ۱۳۹۸ رونمایی شد. یک سال بعد تولید آزمایشی آن استارت خودرو و در نهایت اولین مدل‌های تحویلی آن سال ۱۴۰۰ به دست مشتریان رسید.

در مقابل سناریویی تقریباً مشابه برای سایپا و شاهین تکرار شد. این شرکت در نمایشگاه خودرو شیراز سال ۱۳۹۷ بود که از جدیدترین سدان خود به اسم رهام رونمایی کرد. خودرویی با طراحی جسورانه که گفته می‌شد برگرفته از پرنده شاهین ایرانی است. بعد‌ها با پیشنهاد کارشناسان، اسم این خودرو به شاهین تغییر پیدا کرد. شاهین نیز اولین خودروی سایپا است که از پلتفرم بومی SP شرکت استفاده می‌کند. پلتفرمی که گفته می‌شد از تویوتا یاریس الهام گرفته شده است. پیشرانه شاهین نیز در ابتدا حاشیه‌برانگیز شده بود. چراکه سایپا به لطف همکاری با برلیانس ابتدا قصد داشت از بلوک BM۱۶ چینی‌ها استفاده کند ولی کمی بعد برنامه به نصب پیشرانه توربوشارژ M۱۵-T تغییر پیدا کرد.

مقایسه طراحی تارا و شاهین

این دو خودرو شاید در قیاس با مدل‌های روز جهانی هنوز راه زیادی برای پیمودن داشته باشند و در مقایسه با مدل‌های قبلی شرکت‌های متبوع خود، کاملاً برجسته و سرآمد هستند.

تارا با استفاده از چراغ‌های بزرگ و کشیده و جلوپنجره‌ای که تا حدودی شبیه به پژو ۳۰۱ در نظر گرفته شده، حس و حال یک خودروی تهاجمی را القا می‌کند. این احساس در محل قرارگیری چراغ مه‌شکن و LED‌های مورب نور روز، بیشتر تقویت می‌شود. برش‌های روی کاپوت تارا یکی از اولین‌ها در بین خودرو‌های ایرانی به حساب می‌آید. چراکه اغلب ساخت دستگاه‌های پرسی که بتواند چنین فرمی به بدنه بدهد، از سوی خودروساز به دلیل هزینه بالا مورد استقبال قرار نمی‌گیرد. در مورد شاهین نیز همان‌طور که گفته شد، شاهد چهره‌ای جسور و پویا هستیم. تکامل سایپا در طراحی بدنه به‌ویژه در چراغ‌های این محصول مشاهده می‌شود. چراغ‌های بزرگ و فرم‌دار در هماهنگی با جلوپنجره، جلوه‌ای نیمه‌خشن به آن بخشیده‌اند. انتخاب حالت محدبی گلگیر و کاپوت، نمای جلویی شاهین را علیرغم این ماجراجویی، دوستانه کرده است.

وقتی از نمای جانبی به تارا نگاه می‌کنیم نکته خاصی به چشم می‌آید و آن هم کشیدگی بیش از اندازه درب و شیشه عقب آن است. درواقع به دلیل فاصله محوری بزرگ این خودرو و ارتفاع پایین آن که هر دو برای چسبندگی و پایداری بیشتر طراحی شده، نیمه انتهایی تارا کمی طویل‌تر از سدان‌های متعارف بازار شده است. در این بخش کاملاً می‌توان به حالت فوق‌العاده آیردینامیک این محصول پی برد. چیزی که دست کم در سدان‌های چند دهه اخیر ایران‌خودرو سابقه نداشته است.

شاهین هم از نمای جانبی حرف‌های تازه‌ای برای گفتن دارد. آیرودینامیک در این خودرو نیز تفسیر جدیدی پیدا کرده است. حالت رو به جلو شاسی، تصویری جذاب را برای بیننده پدیده آورده است؛ اما همان‌طور که پیش‌تر به آن اشاره کردیم، زوایای طراحی در شاهین برخلاف تارا، کمی نرم‌تر و ملایم‌تر شده‌اند تا این سدان سایپا رفتاری محافظه‌کارانه‌تر پیدا کند و علاوه بر جوان‌تر‌ها بتواند گزینه معقولی برای خانواده‌ها و مشتریان پا به سن گذاشته نیز باشد.

اما شکی نیست که جنجالی‌ترین بخش طراحی تارا، قسمت عقب آن است. جایی که برای نخستین‌بار در طراحی یک خودروی ایرانی، شاهد یک اشاره نصفه و نیمه به سبک چراغ‌های «باریک سرتاسری» هستیم. بسیاری این سبک طراحی را برگ برنده تارا قلمداد می‌کنند و آن را از نظر بصری یک پیشرفت قابل توجه به حساب می‌آورند؛ اما از نظر مخالفان، شیوه اجرای این چراغ سرتاسری چندان جالب توجه نبوده. هرچه هست. امضای تارا همین چراغ‌های قرمزرنگش هستند؛ اما شاهین در طراحی عقب خود نوآوری ویژه‌ای نداشته است. آنچه می‌بینیم ترکیبی است که گویی جای دیگری هم دیده بودیم.

مقایسه تجهیزات و آپشن‌های تارا و شاهین

قبل از مقایسه آپشن‌های این دو خودرو باید ابتدا مدل‌های دستی آنها را با هم مقایسه کنیم و سپس سراغ تفاوت‌های تجهیزات مدل‌های اتوماتیک برویم.

برتری‌های تارا دستی در مقابل شاهین دستی در آپشن‌های حیاتی مانند کروز کنترل، کنترل ایستایی در سربالایی، کنترل کشش، کنترل پایداری، ترمز کمکی، سنسور باران و سنسور نور است. انصاف و عدالت حکم می‌کند به یک موضوع مهم اشاره کنیم؛ شاهین‌های تولیدی از نیمه سال ۱۴۰۲ به سیستم کنترل ایستایی در سربالایی، کنترل کشش و کنترل پایداری مجهز شدند.

ما شاید همان آپشن ورود و استارت بدون کلید و دوربین عقبی که شاهین دارد و تارا ندارد، به کل نقایص این خودرو بیارزد. تهویه مطبوع در شاهین به‌صورت اتوماتیک صورت می‌گیرد در حالی که در تارا این فرایند اگرچه با دکمه‌های دیجیتالی است ولی درنهایت دستی انجام می‌شود؛ و به طرزی عجیب مشتریان شاهین می‌توانند از سان‌روف این خودرو بهره ببرند در حالی تارا در نسخه دستی سان‌روف ندارد. حتی آینه‌های جانبی شاهین به‌صورت برقی تا می‌شوند.

شاهین در سیستم صوتی هم با ۶ اسپیکر برتری خود را در مقابل ۴ اسپیکر تارا حفظ کرده است. به‌عنوان آخرین برتری شاهین دستی در بخش آپشن‌ها باید به صندلی‌های چرم آن اشاره کنیم. چراکه صندلی‌های تارا دستی پارچه‌ای هستند.

تارا V۴ با نصب ۴ ایربگ (یعنی ۲ ایربگ بیشتر نسبت به نسخه دستی) ناگهان از نظر ایمنی پیشرفت قابل ملاحظه‌ای را تجربه می‌کند. هم‌چنین صندلی‌های این خودرو در نسخه اتوماتیک ۶ حالته برقی هستند. در حالی که شاهین در مدل اتوماتیک هنوز مجهز به صندلی‌های دستی است. خبر خوب برای تارا V۴ نصب زیرآرنجی برای سرنشینان جلو است که نبود آن در مدل دستی حسابی به چشم می‌آمد. از دیگر برتری‌های این خودرو می‌توان به آینه عقب الکتروکرومیک اشاره کرد. در حالی که آینه عقب شاهین ساده است.

مقایسه مشخصات فنی تارا و شاهین

قابل پیش‌بینی است پیشرانه در مدل دستی و اتوماتیک هر دو خودرو خروجی ثابتی داشته باشد. بر این اساس پیشرانه تنفس طبیعی و ۱۶ سوپاپه تارا با حجم ۱.۶ لیتر می‌تواند ۱۱۳ اسب‌بخار نیرو و ۱۴۴ نیوتن‌متر گشتاور تولید کند. در حالی که پیشرانه ۱.۵ لیتری ۸ سوپاپه شاهین که توربوشارژر هم دارد، قدرتی ۱۱۰ اسب‌بخاری با ۱۷۸ نیوتن‌متر گشتاور ثبت کرده است.

تارا با این خروجی و البته جعبه‌دنده ۶ سرعته اتوماتیک می‌تواند صفر تا صد را در ۱۳ ثانیه طی کند و به سرعت نهایی ۱۹۰ کیلومتر در ساعت برسد. در مقابل شاهین با جعبه‌دنده ۷ سرعته ولی CVT شتاب صفر تا صد ۱۵ ثانیه‌ای و همان سرعت نهایی ۱۹۰ کیلومتر در ساعتی را روی کاغذ ثبت کرده است. از نظر مصرف سوخت دو خودرو تقریباً نزدیک به هم هستند. این عدد برای تارا ۷.۳ و برای شاهین ۷.۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر است.

تارا طویل‌تر قدبلندتر و شاهین خودرویی عریض‌تر از آب درآمده است. با این حال شاهین حدود ۵۰ کیلوگرم از رقیب سنگین‌تر شده است. یکی از مزایای فوق‌العاده تارا فضای صندوق عقب ۶۴۰ لیتری آن است. چراکه شاهین صندوقی ۴۲۰ لیتری دارد. تارا با باک ۶۳ لیتری مشتریان را به یاد سمند و آن محزن سوخت حجیمش می‌اندازد. در حالی که شاهین باکی زیر ۵۰ لیتر دارد. از نظر سایز رینگ، برتری با تارا با یک اینچ بیشتر (۱۶ اینچی) است.