آنتی‌بادی 3E1 درمانی نوین برای دردهای مزمن/ تسکین درد بدون عوارض جانبی

به گزارش خبرنگار علمی و فناوری خبرگزاری برنا، دانشمندان موفق به معرفی آنتی‌بادی انقلابی 3E1 شده‌اند که می‌تواند بدون عوارض جانبی، تسکین طولانی‌مدت درد را فراهم کند. این آنتی‌بادی با هدف قرار دادن پروتئین سطح سلولی به نام مولکول چسبندگی سلولی 1 (CADM1) که در نورون‌ها و سایر سلول‌های بدن بیان می‌شود، به عنوان یک گزینه درمانی ایمن و مؤثر برای مدیریت درد شناخته شده است.

نقش CADM1 در عملکرد سلولی

پروتئین CADM1 در طیف گسترده‌ای از سلول‌ها از جمله نورون‌ها، سلول‌های اپیتلیال تنفسی، سلول‌های اپیتلیال اندومتر و ماست‌سل‌ها یافت می‌شود. این پروتئین نقش مهمی در برقراری ارتباط بین سلول‌ها و پاسخ‌دهی به سیگنال‌های محیطی ایفا می‌کند. آنتی‌بادی 3E1 که به بخش خارج سلولی این پروتئین متصل می‌شود، امکان دارورسانی هدفمند به سلول‌های حاوی CADM1 را فراهم می‌سازد و عملکرد آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

بررسی علمی اثرات 3E1

مطالعه‌ای که توسط آکیهیکو ایتو و دکتر فوکا تاکئوچی از دانشکده پزشکی دانشگاه کیندای ژاپن انجام شد، تأثیر آنتی‌بادی 3E1 بر فعالیت عصبی را مورد بررسی قرار داد. این تیم پژوهشی آنتی‌بادی را به زیر پوست موش‌ها تزریق کرده و با استفاده از روش‌های ایمونوهیستوشیمی و فلورسانس، تجمع آن را در اعصاب محیطی لایه درم پوست مشاهده کردند. نتایج نشان داد که 3E1 به طور خاص بر اعصاب محیطی تأثیر می‌گذارد و در سایر بخش‌های بدن توزیع نمی‌شود.

در آزمایش‌های مرتبط با درد، موش‌هایی که 3E1 دریافت کرده بودند رفتارهای مرتبط با درد کمتری از خود نشان دادند و اثر تسکینی آن تا 24 ساعت ادامه داشت. این مدت زمان بسیار بیشتر از اثرات داروهای بی‌حس‌کننده رایجی مانند لووبوپیواکائین است که تنها بین 5 تا 8 ساعت دوام دارند. همچنین، بررسی‌های بیشتر نشان داد که این آنتی‌بادی حساسیت عصبی را کاهش می‌دهد بدون آنکه باعث فلج یا اختلالات حرکتی شود، چراکه اثر آن بر اعصاب حسی متمرکز است.

مکانیزم اثرگذاری 3E1

مطالعات در محیط آزمایشگاهی با استفاده از نورون‌های گانگلیون ریشه پشتی موش‌ها نشان داد که 3E1 با تجمع در نوریت‌ها باعث کاهش بیان CADM1 می‌شود. این کاهش منجر به سرکوب انتقال عصبی و در نتیجه کاهش حساسیت نورون‌ها می‌شود. علاوه بر این، آزمایش‌های تصویربرداری زنده با استفاده از نشانگرهای فلورسانس تأیید کردند که این آنتی‌بادی تأثیر مثبتی بر مهار تحریک عصبی دارد.

چشم‌انداز جدید در مدیریت درد

توسعه آنتی‌بادی 3E1 در حوزه مدیریت درد به ویژه در شرایط مزمن و التهابی، انقلابی محسوب می‌شود. برخلاف آنتی‌بادی‌هایی مانند تانزوماب، فاسینوماب و فولرانوماب که با هدف مهار فاکتور رشد عصبی (NGF) توسعه یافته و به دلیل عوارض جدی مانند نکروز بافتی و ایسکمی کنار گذاشته شدند، آنتی‌بادی 3E1 اثری ایمن‌تر و بدون این عوارض نشان داده است.

ایتو در این باره اظهار داشت که شناسایی آنتی‌بادی‌هایی که به طور خودکار در اعصاب تجمع یافته و اثرات تسکینی ایجاد می‌کنند، می‌تواند افق‌های جدیدی برای توسعه داروهای مبتنی بر آنتی‌بادی‌های بی‌حس‌کننده بگشاید. وی افزود که تلاش‌های کنونی برای انسانی‌سازی آنتی‌بادی 3E1 می‌تواند منجر به تولید داروهایی با اثرات تسکینی طولانی‌مدت و بدون عوارض جانبی شود.

این یافته‌ها، پروتئین‌های چسبندگی سلولی را به عنوان اهداف جدیدی برای درمان‌های تسکینی معرفی کرده و امید تازه‌ای برای بیماران مبتلا به دردهای مزمن فراهم آورده است.

انتهای پیام/