به گزارش خبرنگار علمی و فناوری خبرگزاری برنا، مشکلات تنفسی در خواب مانند آپنه خواب ممکن است منجر به تغییراتی در هیپوکامپ و ماده سفید مغز شوند که این امر میتواند سلامت مغز را تحت تأثیر قرار داده و خطر ابتلا به زوال عقل را افزایش دهد.
تأثیر مشکلات خواب بر سلامت مغز
بر اساس مطالعهای که در شماره آنلاین 18 دسامبر 2024 مجله پزشکی Neurology منتشر شده است، افرادی که دچار مشکلات تنفسی در خواب هستند، ممکن است دارای هیپوکامپ بزرگتری باشند. هیپوکامپ بخشی از مغز است که مسئول حافظه و تفکر است. این مطالعه، که عمدتاً بر روی افراد لاتینتبار انجام شده، نشان میدهد افرادی که در طول خواب با سطوح پایینتری از اکسیژن مواجه هستند، دچار تغییراتی در ماده سفید مغز شدهاند. این تغییرات، نشانهای از کاهش سلامت مغز است که با افزایش سن رایجتر میشود.
اختلالات تنفسی در خواب شامل طیفی از مشکلات است که باعث تنفس غیرطبیعی در خواب میشوند، از جمله خروپف و آپنه انسدادی خواب. آپنه انسدادی خواب وضعیتی است که در آن فرد حداقل پنج بار در هر ساعت تنفس خود را متوقف میکند. این توقفهای تنفسی میتواند منجر به کاهش سطح اکسیژن و تأثیر بر مغز شود.
ویژگیها و پارامترهای مطالعه
این مطالعه بر روی 2,667 نفر لاتینتبار با میانگین سنی 68 سال انجام شد. در ابتدای مطالعه، هر شرکتکننده یک آزمایش خواب خانگی انجام داد که تعداد توقفهای تنفسی (آپنه) و تنفسهای کمعمق (هیپوپنه) را اندازهگیری میکرد.
شرکتکنندگان به سه گروه تقسیم شدند:
افرادی با کمتر از پنج اختلال تنفسی در ساعت (بدون مشکل خواب)، افرادی با پنج تا 15 اختلال تنفسی (مشکل خفیف خواب)، و افرادی با بیش از 15 اختلال تنفسی (مشکل خواب متوسط تا شدید).
نتایج نشان داد 56 درصد از افراد بدون مشکل خواب، 28 درصد دارای مشکلات خفیف خواب، و 16 درصد دارای مشکلات خواب متوسط تا شدید بودند. میزان اکسیژن خون نیز در طول خواب اندازهگیری شد.
تأثیر بلندمدت مشکلات خواب بر مغز
ده سال بعد، اسکن مغزی شرکتکنندگان برای اندازهگیری حجم مغز و شدت آسیب به ماده سفید مغز انجام شد.
پس از تعدیل عوامل مختلف مانند سن، جنسیت، فشار خون بالا و داشتن بیمه، مشخص شد افرادی که بیشترین مشکلات خواب را داشتند، حجم هیپوکامپ آنها به طور متوسط 0.24 سانتیمتر مکعب بیشتر از افرادی بود که مشکلی در خواب نداشتند. همچنین مشخص شد که با هر اختلال تنفسی اضافی، حجم هیپوکامپ 0.006 سانتیمتر مکعب افزایش مییابد. کاهش سطح اکسیژن در خواب نیز با افزایش حجم هیپوکامپ و آسیب بیشتر به ماده سفید مغز همراه بود.
آلبرتو راموس، نویسنده مطالعه و محقق دانشگاه میامی، گفت: «یافتههای ما نشاندهنده روابط پیچیده میان سلامت خواب و روند پیری مغز است و نشان میدهد که نیاز به مطالعات طولانیمدت از سنین میانسالی یا حتی زودتر وجود دارد.»
وی افزود: «درک واضح از چگونگی تأثیر اختلالات خواب بر حجم مغز برای ارائه درمان زودهنگام و مؤثر، بهویژه برای افرادی که در معرض خطر بیشتر زوال عقل هستند، ضروری است.»
یکی از محدودیتهای این مطالعه این بود که فقط شامل افراد بزرگسال لاتینتبار میشد و بنابراین نتایج ممکن است برای سایر جمعیتها قابل تعمیم نباشد.
انتهای پیام/