صافولا؛ فرصت یا تهدید

به گزارش خبرنگار اقتصادی برنا، فروش سهام هلدینگ صافولا در صنایع روغنی بهشهر و اعلام خبر آن سبب شد که تحلیل های مختلفی منتشر شود.سید احمد علوی کارشناس مدیریت کسب و کار و رسانه در یادداشتی که برای خبرگزاری برنا ارسال کرده از زاویه دیگر به این موضوع پرداخته است.

 در چند روز اخیر مهمترین خبر اقتصادی و حتی سیاسی فروش سهام هلدینگ صافولا در صنایع روغنی بهشهر و خروج این شرکت عربستانی از ایران است. هرچند این نقل و انتقال ماه‌ها قبل صورت گرفته بود، اما با توجه به پایان سال مالی این شرکت، خبر آن به صورت رسمی از سوی صافولا اعلام شد. همزمان برخی رسانه‌ها به دنبال سو استفاده از این موضوع و ارتباط آن با اغاز ریاست جمهوری ترامپ و تهدید‌های منطقه‌ای به دنبال تنش آفرینی بودند هرچند مشخص شد استراتژی این شرکت خروج سرمایه از تمام کشور‌ها بوده و ارتباطی به مسائل سیاسی ندارد.

خروج صافولا از نگاه دیگر

در نگاه اول خروج یک هلدینگ خارجی از اقتصاد کشور اتفاق ناخوشایندی است، اما اگر از زاویه دیگر بخواهیم به این موضوع نگاه کنیم اینطور به نظر می‌رسد که یک شرکت خارجی خیلی راحت سهام خود را به قیمت ۱۸۸ میلیون دلار به یک هلدینگ ایرانی فروخته و بدون هیچ مزاحمتی پول خود را خارج کرده است.

این یعنی علی رغم تحریم‌ها و تبلیغات منفی در خصوص شرایط سیاسی و اجتماعی کشور سرمایه گذار خارجی خیلی راحت و در هر زمان می‌تواند پول خود را خارج کند در صورتیکه در بسیاری از کشور‌های آسیایی و منطقه این نقل و انتقال به راحتی صورت نمیگیرد از نگاه یک سرمایه گذار خارجی انتشار این خبر یعنی قوانین مربوط به سرمایه گذاران خارجی کیفیت خوبی دارد، فضای باز اقتصادی و در نهایت پتانسیل خوبی که برای سرمایه گذاری در ایران به رغم تمام مشکلات وجود دارد.

نکته مثبت دیگر این اتفاق حضور یک خریدار ایرانی است بنا بر اعلام شرکت صافولا خریدار یک هلدینگ ایرانی بوده که در این حوزه فعالیت نمی‌کرده است این یعنی سرمایه‌های خوبی در کشور وجود دارد که اگر طرح سود ده و اقتصادی وجود داشته باشد حاضر هستند در آن مشارکت کنند.

 حضور سرمایه گذار خارجی در اقتصاد کشور یک اتفاق خوب است و کسی منکر آن نیست، اما این سرمایه گذار هیچ تعهدی ندارد کما اینکه صافولا عربستان در صنعتی فعالیت می‌کرد که کاملا سود ده بود و آینده روشنی داشت، اما به دلیل تغییر استراتژی مدیران شرکت سهام خود را فروخت.

روانشناسی سرمایه گذاری

مقوله جذب سرمایه گذارآنقدر پیچیده است که امروز بحث روانی آن نیز در دانشگاه‌ها و کالج‌های مطرح دنیا مورد بحث و بررسی قرار میگیرد. برای یک سرمایه گذار خارجی فقط استراتژی و سود مهم است در حالیکه یک سرمایه گذار داخلی، عرق به وطن یا زادگاه خود نکته مهمی است.

 بار‌ها در کشور خودمان شاهد بودیم که فردی در زادگاه خود بیمارستان یا یک مجموعه تولیدی احداث کرده در حالیکه هدف اول او آبادی آن منطقه بوده است.

سرمایه گذار داخلی به مراتب منابع خبری و تحلیلی قوی تری از فضای داخلی کشور دارد و با انتشار یک خبر منفی به تلاطم و نگرانی نمی‌افتد، زیرا کشور خود را می‌شناسد. اینها بخشی از برتری سرمایه گذار داخلی نسبت به خارجی است.

صافولا نشان داد سرمایه گذار داخلی وجود دارد، اما به شرطی که طرح‌ها سود ده و اقتصادی به او ارائه شود نه مانند خصوصی سازی که نیمی از واحد ها، ضررده یا ورشکسته بودند از سوی دیگر نزدیک به ۷ میلیون ایرانی خارج از کشور که عدد قابل توجهی از آنها دارای پشتوانه قوی مالی هستند اگر شرایط برای سرمایه گذاری مهیا شود خیلی راحت‌تر از صافولا و شرکت‌های خارجی سرمایه خود را به داخل کشور منتقل می‌کنند. 

اوراق ارزی؛ قدم اول

امروز دولت و سایر قوا باید تمام توان خود را برای مهیا کردن فضای قانونی و اداری کشور برای ورود سرمایه ایرانیان خارج از کشور به کار بگیرند؛ امری که به نظر می‌رسد دولت نیز به این نتیجه رسیده و اوراق ارزی که قرار است با هدف سرمایه گذاری بر روی پتروشیمی‌ها منتشر شود برای جذب همین سرمایه‌های داخلی است.

 اما در این طرح جذب سرمایه ایرانیان خارج از کشور دیده نشده است به طور مثال انتشار اوراق نفتی و پتروشیمی بدون نام و عرضه آن از طریق سفارت خانه‌ها و کنسولگری‌های خارج از کشور می‌تواند قدم اول باشد یا ارائه یک طرح مشترک توسط قوه مجریه و قضائیه برای ورود و جذب سرمایه‌های ایرانیان خارج از کشور نیز می‌توان در همین راستا تعریف کرد. نمی‌توان منکر فواید حضور سرمایه گذاران خارجی شد، اما وقتی سرمایه در داخل کشور وجود دارد و ایرانیانی که عرق و تعصب وطن دارند در خارج برای حضور در کشور و آبادی زادگاه خود لحظه شماری می‌کنند باید از این فرصت استفاده کرد.

سید احمد علوی-کارشناس مدیریت کسب و کار و رسانه

انتهای پیام/