علی رضایی/ هادی عامل، از معدود گزارشگرانی که هنوز عطای کار در صدا و سیما را به لقایش نبخشیده و جزو آخرین سرمایههای این سازمان است، در جریان حضور در یک برنامه تلویزیونی با صحنهای شوکهکننده مواجه شد که در نازلترین ویدیوهای اینستاگرامی هم قابل مشاهده نبود؛ صحنهای که احتمالا به پاس تقدیر از سالها حضور خاطرهانگیزش در رقابتهای مهم ورزشی با لباس آخرت و یک اعلامیه ترحیم مواجه شد.
بر کسی پوشیده نیست که صدا و سیما این روزها با چالش جدی جذب مخاطب مواجه است و مدیران این سازمان نهتنها اقدام به دفع حداکثری سرمایههای انسانی خود و جذب نیروهایی با حداقل تخصص میکنند که اصلا مفاهیمی چون شادی، امید و انرژي در محتواهایشان دیده نمیشود چه رسد به برنامهای که یک شهروند برای مشاهدهاش وقت خود را تنظیم کند و مثل دو دهه پیش خیابانها بابت سریالی چون شبهای برره یا ساعت خوش خلوت شود. آخرین حربه این سازمان هم استفاده از واکنش مهمانها به سبک رئالیتی شوها است که البته به نازلترین و بدترین شکل ممکن اجرا میشود. آخرین دستپختشان هم شده ویدیویی که اگر فردی غیر ایرانی آن را ببیند، باید ساعتها برایش مفاهیم کار برده شده را توضیح داد؛ درباره چرایی استفاده از این ایده اما واقعا تفسیری وجود ندارد.
به گزارش برنا، کمی جزئیتر ماجرا را بنگریم. این روزها کسی شبکههای اصلی و جامع را به ندرت میبیند و به تبع آن مخاطب شبکههای تخصصیتر چون افق به مراتب پایینتر است. حال یک برنامه به نام جعبه سیاه اقدام به شگفتزده کردن میهمانان با هدیه دادن کفن کرده. نکته قابل تامل اینجاست اصلا کسی تا قبل از برنامه هادی عامل اطلاع چندانی به این برنامه و ایدهای که به طرز وحشتناکی مهمان را معذب میکند نداشت اما بالاخره عامل برخلاف دیگر مهمانان عمل کرد و رو به روی این ایده ایستاد؛ البته که مسئولین این برنامه خلاقیت به خرج دادند و برای هادی عامل برخلاف دیگر مهمانان یک آگهی ترحیم هم فراهم کردند؛ یعنی احتمالا در جلسه تحریریه این برنامه نشستهاند و همفکری کردهاند که ایده بدمان را چگونه در شبکههای اجتماعی همرسان کنیم؟ با تزریق ناامیدی بیشتر و یک اعلامیه ترحیم؛ به به چقدر جذاب... حالا برویم سراغ موز خوردن در جلسه!
مشاهده ۲ دقیقهای که گزارشگر محجوب صدا و سیما با هدیهاش مواجه میشود کاری طاقتفرسا است و عرق شرم را بر صورت هر کسی که این تکه از برنامه را به لطف نقدهای تند پخش شده میبیند، سرازیر میکند چه رسد به خود هادی عامل. آیا اصلا تیم محتوای این برنامه به حس بد مهمانان در لحظه مشاهده آگهی ترحیم فکر کردهاند؟ آماده بودن برای مرگ یا غنیمت شمردن لحظه زندگی بابت نزدیکی مرگ مفهوم بدی نیست و اتفاقا خیلیها راه و روش زندگیشان بر این مبنا است اما آیا اهدای کفن به یک مهمان در یک برنامه خود مهمان که هیچ، تمام مخاطبین را ناامید و نمیکند؟ تیم تولید برنامه جعبه سیاه با این ایده دنبال چه چیزی است؟ ترویج شعائر مذهبی و مرگاندیشی یا انرژی منفی و پوچی زندگی؟ فایدهاش میشود جامعه بهتری که هر روز به مرگ فکر میکند؟ بهتر است اشارهای کنیم به واکنش خود عامل: دل من را شکستید. امیدوارم خدا دلتان را بکشند!
این روزها نه در برنامههای صدا و سیما «امید» موج میزند و نه در وجود مخاطبین امیدی بابت بهبود محتوای آن. فقط کاش کسی به تیم تولید محتوای برنامهای این چنین که برای فراگیر شدن در شبکههای اجتماعی دست و پا میزنند تذکری دهد که صدا و سیما همین الان فرسنگها تا نمره صفر فاصله دارد؛ با این اعمالتان فقط این سازمان را «زیر صفرتر» میکند!
انتهای پیام/