حاتمی‌کیا: انصراف من از کارگردانی سریال «موسی» فکری احمقانه است/ زارعی: نقش یوکابد مانند سعی میان صفا و مروه بود

|
۱۴۰۳/۱۱/۱۸
|
۱۳:۵۴:۳۶
| کد خبر: ۲۱۸۸۸۳۹
حاتمی‌کیا: انصراف من از کارگردانی سریال «موسی» فکری احمقانه است/ زارعی: نقش یوکابد مانند سعی میان صفا و مروه بود
برنا - گروه فرهنگ و هنر؛ مریلا زارعی؛ بازیگر نقش مادر موسی در فیلم سینمایی «موسی کلیم الله» گفت: واگذاری این نقش به من شبیه معجزه بود و در طول فیلمبرداری و تمرین این نقش برای من مانند سعی در میان صفا و مروه بود.

نشست رسانه‌ای فیلم سینمایی «موسی کلیم‌الله» با حضور عوامل فیلم و اجرای محمدرضا مقدسیان برگزار شد. در ابتدای این نشست، محمود رضوی؛ تهیه‌کننده فیلم بیان کرد: ممنون که حوصله کردید و فیلم را دیدید. تیتراژی که در این سالن پخش شد مختص همین اکران بود که تنظیم شده بود. تورج منصوری تمام ارتباطات خود را در دنیا به ایران آورد تا این کار انجام شود.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ تهیه کننده فیلم گفت: این کار شروع کار سریال حضرت موسی است و سریال در پیش است. بلافاصله سراغ سریال می رویم و در همین روزهایی که کار جشنواره می کردیم آقای حاتمی کیا و باقی تیم تولید پیش تولید سریال را آماده می کردند که در آینده نزدیک کلید بخورد. عدد ده هزار میلیاردی که می‌گویید عجیب و غریب است. بودجه سینمایی مشخص است و یک حقوق و دستمزد ماهیانه ای برای بازیگران وجود دارد. براساس اعداد و ارقامی که می شنوم این کار از چهار پنج کار دیگری از جشنواره رقم پایین تری دارد.

ابراهیم حاتمی‌کیا؛ کارگردان فیلم توضیح داد: مثل همه فیلم‌هایی که در چهار دهه ساختیم آنچه می‌توانم به صراحت بگویم اگر آقایان رضوی و منصوری مقدم علیرضا واعظ کنارم نبودند محال بود شکل بگیرد و ساخته نمی‌شد.

این کارگردان درباره منابع تحقیقاتی بیان کرد: من کاملا با عزیزان نویسنده در ارتباط دقیق بودم درباره فیلم‌های جنگی و اجتماعی که ساختم می‌دانم چه باید بگویم و خودم صحبت می‌کنم چون کارهای تحقیقاتی را خودم انجام داده بودم اما درباره این فیلم نویسندگان فیلم در کنارم بودند و باید آنها پاسخ بدهند البته اصل قصه بر اساس قرآن است. با این حال درباره این موضوع ترجیح می‌دهم صحبت نکنم!

این کارگردان اظهار کرد: همیشه در فیلم‌هایی که ساختم سعی کردم  نفس زمانه به آن می‌خورد  چه فیلمی در حوزه جنگ چه ... باید حرف‌هایی که می‌زدم در آن بحثی وجود می‌داشت. بخشی از فیلم حضرت موسی هم مفهوم انتظار داشت. اگر این مفهوم را پیدا نمی‌کردم نمی‌دانم برای ورود چگونه قصه را جمع می‌کردم.

وی در پاسخ به سوال خبرنگار برنا درباره اینکه برای اولین بار است که در یک فیلم به یک زن وحی می‌شود و آیا این مشکلی ایجاد نمی‌کند؟ توضیح داد: این که اراده شخصی من نبود و قرآن آن را  به صراحت گفته‌ و درواقع بیان کرده که به این زن الهام شده است من تنها مصورش کردم.

حاتمی کیا در پاسخ به سوالی درباره اینکه گفته می‌شود قرار است ساخت سریال آن را رها کنید گفت: هر کسی این فکر را کرده فکر احمقانه کرده من تازه راهش را پیدا کردم و قطعا با این دید که قرار است سریال شود، سراغ این فیلم رفتیم. در نسخه سینمایی پایلوت را گذاشتیم تا سریال را آغاز کنیم. با این فیلم  اتفاق خوب رخ داد به ما اعتماد به نفس داد و نفس ما باز شد.  ما دوستان را در جایی در جزیره‌ای جمع کردیم و قطعا این فنر باز شده و ان‌شاءالله ادامه خواهد داشت.

مریلا زارعی هم بیان کرد: گروه ما گروه بزرگی است واقعیت این است که همه صحنه‌هایی که شما دیدید آدم‌های زیادی درگیرش بودند خیلی کار سنگین و سختی بود و از همین جا از همه تشکر می‌کنم. همه همراه بودند و خوشحال بودم که با دوستان همکاری کردم. برای این نقش و بازی در این نقش خیلی حرف دارم اما ترجیح می‌دهم در فرصت مقتضی مفصل صحبت کنم اما به یک جمله بسنده می‌کنم که اجرای این نقش برای من عین سعی در صفا و مروه بود. این حیرانی و احوال را در تمام مدت فیلمبرداری و در تمرین با خودم حمل می‌کردم من فیلم سخت زیاد کار کردم اما این تنها فیلمی است که در پلان آخر و روز آخر احساس کردم بخشی از وجودم کنده شده و با آن خداحافظی می‌کنم.

وی ادامه داد: الان هم بغض می‌کنم چون نقش عجیبی برایم  بود در آینده درباره آن بیشتر توضیح خواهم داد از آقای حاتمی کیا ممنونم که این نقش را به من واگذار کردند به دست آوردن این نقش برای من شبیه به معجزه بود، برایم نقش سختی بود و احساس می‌کردم باید تلاش خودم را بکنم و از خدا خواستم من را در اجرای این نقش سربلند کند که از قلب‌های مخاطبان وارد شوم نه از چشم های آنها و امیدوارم این اتفاق رخ داده باشد.

زارعی گفت: در این کار دو هم بازی درخشان داشتم؛ گندم و دلسا. این دو دختر درجه یک بودند و لحظه به لحظه با هم این سفر را رفتیم. این را هم باید بگویم که با مریم سرمدی در فیلم «دعوت» همراه بودم.

وی عنوان کرد: یادم است در زمان حضور «دو زن» در جشنواره این فیلم در همه رشته‌ها نامزد دریافت جایزه شد اما من در میانشان نبودم. باید بگویم  من محصول دیده شدن توسط منتقدان هستم خدا بیامرز آقای علی معلم من را به سینما یادآوری کردند می‌خواهم بگویم جایگاه شما حیاتی و حساس است از زحمات همه شما ممنونم ما حواسمان به شما هست و حواس شما به همکاران ما باشد.

فرهاد آئیش دیگر بازیگر این فیلم نیز توضیح داد: من دو بار این فیلم را با مخاطب دیدم و از نظر حسی من در تمام مدت با مادر موسی بودم و نگران بودم که چه می‌شود. هیچ غلو و کم گذاشتنی نبود. وقتی یک متن قوی باشد بازیگران در آن می‌توانند راحت زندگی کنند. گاهی بعضی دیالوگ‌ها به خصوص تاریخی در دهنمان نمی‌چرخد و باورپذیر نیست، اما در اینجا همه چیز به خوبی پیش رفت. آقای حاتمی‌کیا نرم و آهسته سراغ بازیگر می‌آمد. به همین دلیل تمام بازی‌ها خوب بود.

وی درخصوص بازی در دو نقش گفت: بازی در دو نقش برای خود آدم جذاب است وقتی منفی‌ترین و مثبت‌ترین نقش یک فیلم به من سپرده شد خیلی خوشحال شدم.

شکیب شجره در مورد نقش خود عنوان کرد: بازیگری برای من مسیر مقدسی است. من خوش شانس بودم که در این مسیر مقدس زیر نظر آقای حاتمی‌کیا و آقای رضوی قرار گرفتم. کارگردانی هم برای ابراهیم حاتمی‌کیا مقدس است. اگر صد بودم باید ٢٠٠ میشدم و اصلا نمی‌خوابیدم تا بخشی از نقشی که به من سپرده شده را ایفا کنم.

وی ادامه داد: این نقش بسیار خشن بود و ابعاد مختلفی داشت و برای اینکه بیشتر فضا را درک کنم مستند‌های مصر باستان را دیدم. آداب و رفتار آنها را دیدم و تحقیق کردم که رفتارشان چگونه بوده است و این‌ها را خود پرورش دادم. سادیسمی که در این نقش بود را به خودم تزریق کردم. از زجر کشیدن آدم‌ها کاراکتر من لذت می‌برد. افتخاری است که کنار اساتید بازیگری بازی کردم.

بهنام تشکر؛ دیگر بازیگر فیلم نیز بیان کرد: فرعون نقشی چالش برانگیز برای من بود و خیلی ترسناک بود وقتی آقای حاتمی کیا به من پیشنهاد دادند. شاید اگر کارگردان دیگری بود بخاطر وجه طنز من این کار را به من پیشنهاد نمی‌کرد. کار هم برای من خیلی شگفت انگیز بود بخاطر این تکنولوژی که آمده است.

بهاره کیان‌افشار گفت: چند سال پیش این شانس به من رو کرد و از دست دادم، اما اینبار به لطف خدا در بهترین حالت در پروژه آقای حاتمی‌کیا حضور داشته باشم. همه آدم‌های حرفه‌ای یک جا جمع شده بودند با بهترین تکنولوژی و همه مسلط بودند. از لحظه‌ای که به کار اضافه شدم همه آگاهی خود را به همراه داشتم.

مصطفوی؛ نویسنده فیلم در مورد نگارش فیلمنامه توضیح داد: بنای کار ما در تحقیقات این بود که نگرش شیعه داستان زندگی حضرت موسی را ارائه دهیم، اما این به معنایی نیست که دیگر منابع را ندیده باشیم. بار‌ها کتاب مقدس دینی را دیدیم و درباره آن صحبت کردیم. خودم در لبنان و ایران با انجمن کلیمیان صحبت کردم.

وی ادامه داد: بنای ما این نبوده که نگرش یهودی را بسازیم. می‌خواستیم نگاه مسلمانان به حضرت موسی را نشان دهیم. ما انبیاء را معصوم می‌دانیم و گفتار و کردار آنان را مبتنی بر وحی الهی می‌دانیم، اما ممکن است در مسیحیت اینگونه نباشد و برای آنان حضرت موسی فقط یک قهرمان باشد، اما در داستان ما حضرت موسی خواسته خدا است و گفته‌های ایشان بر پایه وحی الهی شکل می‌گیرد. برای همین خودمان را بر دیالوگ‌ها محدود کردیم و برای همه آن‌ها منبع داشتیم. از سال ٨٨ با آقای سلحشور نگارش این فیلمنامه را شروع کردم.

تورج منصوری؛ فیلمبردار فیلم توضیح داد: تا حدی این مسیر سخت است تا به نتیجه برسد که در این جلسه نمی‌توان به آن پرداخت. ما امروز شاهد به حقیقت پیوستن یک بازی بودیم. همان‌قدر که یک بازی کودکانه به یک آرزوی دست نیافتنی برای کودک می‌رسد برای من هم همین بود و چیزی که اتفاق افتاد رسیدن به آرزوی دوران کودکی بود. حقیقتا اگر کسی بخواد کار جمعی را در یک ورکشاپی نشان دهد سینما بهترین نمونه می‌شود. اگر ابراهیم حاتمی‌کیا نبود این فکر ایجاد نمی‌شد. ما استودیی را با دست خالی بنا کردیم. این کار یک جرات بزرگ لازم داشت و خطر نابود کردن آبرو را داشت. یا انجامش می‌دهید یا به طور کامل نابود می‌شوید. ابراهیم جرات بالایی داشت و به همه ما هم شهامت کار کردن داد. اگر آقای رضوی هم پشت این ماجرا نمی‌ایستاد علی رغم تمام فشار‌ها امکان نداشت چنین کاری تولید شود.

وی ادامه داد: یک کسانی قبل از ما این کار را شروع کردند که باید قدر آنان را هم دانست. هر یک نفری اگر در این کار نبود کار به مشکل برمی خورد. تیم ورک برای سینما یک نشانه است، اما برای ما یک هویت است. 

کارن همایونفر؛ آهنگساز فیلم گفت: به شخصه هرگز چنین تجربه‌ای را با این عظمت نداشتم. این کار نقطه عطفی بود در فیلم‌هایی که به عنوان فیلم دینی مطرح می‌شوند و نقطه آغازی است برای رفتن سینما به سمت استاندارد‌های جهانی است. پروداکشن‌های بزرگ معمولا بیرون از ایران آهنگساز می‌آورند و من اشاره کرده بودم که سینمای ایران به هر عنصر دیگری احتیاج داشته باشد به آهنگساز احتیاجی ندارد و کم کم حضور آهنگسازان ایرانی این گفته را تایید کرد.

انتهای پیام/

نظر شما
جوان سال
جوان سال
پیشنهاد سردبیر
جوان سال
جوان سال
جوان سال
پرونده ویژه
جوان سال