استراتژی انتصاب افراد در لرستان بارویکرد و محوریت بیطرفی اداری و همدلی با مسائل محلی و عبور از شبکه های سنتی قدرت یا تعهدات قومی

 به گزارش خبرگزاری برنا لرستان ؛ابتدا با توجه به انتصاب معاون سیاسی استاندار لرستان به مقوله انتصاب افراد غیر بومی می پردازیم ،انتصاب افراد غیربومی در استان لرستان به عنوان راهکاری برای کاهش تنشها و حواشی اجتماعی، موضوعی پیچیده و چندوجهی است که نیازمند بررسی عوامل تاریخی، فرهنگی، و ساختاری حاکم بر این منطقه است، لرستان با ترکیب جمعیتی متنوع و ساختارهای قومی و طایفه هایِ ریشه دار،گروه های خاص همواره شاهد رقابتهای محلی بر سر منابع قدرت و امکانات بوده است،که کمتر کسی آن را می تواند کتمان کند، در چنین بستری، انتصاب مدیران غیربومی در برخی پست های کلیدی میتواند به عنوان یک راهبرد برای تعدیل این رقابتها مطرح شود، دلیل اصلی این است که فرد غیربومی، وابستگی کمتری به شبکه‌های سنتی قدرت، روابط خویشاوندی، یا تعهدات قومی دارد و احتمالاً تصمیماتش با بیطرفی بیشتری همراه است، این بیطرفی ممکن است از تمرکز امتیازات در دست گروههای خاص جلوگیری کند و فضایی برای توزیع عادلانه تر منابع و یا اختیارات که بخشی از آن اعطای مسئولیت ها است ایجاد نماید،از سوی دیگر‌ باعنایت به نارضایتی‌های تاریخی در لرستان از نابرابری در توسعه‌ی زیرساختها و خدمات عمومی، به‌ویژه در مناطق حاشیه‌ای،محروم‌ و مطالبه گر که به شکل گیری گفتمانِ "توزیع ناعادلانه" دامن زده است ،حضور مدیرانی خارج از چارچوبهای محلی میتواند امیدی برای تغییر این الگو باشد، چرا که انتظار میرود برنامه‌ریزی های آنها کمتر تحت تأثیر فشارهای محلی یا سوگیریهای قوم محورانه ،یا گروههای خاص نزدیک قرار گیرد،

با این حال، این رویکرد تنها در صورتی موفق خواهد بود که فرد غیربومی از دانش کافی درباره‌ی بافت اجتماعی، اقتصادی، و فرهنگی لرستان برخوردار باشد و یا در حداقل زمان این توانایی را داشته باشد دانش و اطلاعات کافی را دریافت و اخذ نماید، ناآشنایی با مسائلی گوناگون مانند جامعه شناسی ،مردم منطقه ،رسوم و موضوعات تخصصی مانند حاشیه نشینی گسترده، بحران آب، یا روند مهاجرت جوانان به خارج از استان و.... ممکن است به اجرای سیاستهای ناکارآمد فرد مورد نظر بینجامد، علاوه بر این، مسئله ی شایسته سالاری کلیدی است: انتصاب غیربومیان باید مبتنی بر صلاحیتهای حرفه ای و تجربه‌ی مدیریتی باشد، نه صرفاً بهانه‌ی برای دور زدن رقابتهای محلی ، در غیر این صورت، این اقدام خود به عاملی برای ایجاد بی‌اعتمادی جدید تبدیل میشود که توجه به این مهم بسیار کلیدی و حائز اهمیت است ( تجربه های ناموفق موید این مساله هستند). از طرفی، در استانهای مشابه تجربه نشان داده که مدیران غیربومی موفق، مانند مواردی در حوزه‌ی کشاورزی، با همراه کردن نخبگان محلی و استفاده از ظرفیتهای بومی، توانسته‌اند همکاری جامعه هدف را بخوبی جلب کنند و نتایج درخوری را کسب نمایند

نکته‌ی حائز اهمیت دیگر، نقش سیاستهای کلان ملی در تشدید یا کاهش تنشهاست، بسیاری از چالشهای لرستان، مانند بیکاری ساختاری یا کمبود بودجه‌ی عمرانی، ریشه در تصمیمات سطح ملی دارد، بنابراین، حتی با حضور مدیران غیربومی، اگر سیاستگذاری های مرکزی ناظر بر نیازهای خاص لرستان نباشد، تغییر محسوسی ایجاد نخواهد شد. همچنین، مقاومت جامعه‌ ی محلی در برابر افراد غیر بومی ممکن است در صورت عدم مشارکت دادن نخبگان و رهبران محلی در فرایند تصمیم‌گیری، به حاشیه‌ای جدید دامن بزند که باید به‌ این مقوله هم کاملا اشراف داشت ،در نهایت، موفقیت این استراتژی به ایجاد تعادل بین "بیطرفی اداری" و "همدلی با مسائل محلی" بستگی دارد،انتصاب غیربومیان نه باید به حذف ظرفیتهای بومی بینجامد و نه به تقویت الگوهای مرکزگرایانه ی مدیریتی منجر گردد،تنها در این صورت است که میتوان امیدوار بود کاهش تنشها نه به عنوان یک ادعا، بلکه به عنوان واقعیتی ملموس در بستر جامعه‌ ی لرستان تجربه شود،این مدل یعنی استفاده از ظرفیت مدیران غیر بومی با توجه به ساختارهای بیان شده برای چندین پست کلیدی در لرستان به احتمال بسیار کارکرد مثبت تری از استفاده از نفرات بومی دارد،یکی از پست های مذکور ،معاونت سیاسی استاندار است که اگر فرد غیربومی بر اساس شایسته سالاری انتخاب گردد مثبت ارزیابی می گردد و ظرفیت استفاده از گزینه های بومی را در این حوزه را به حوزه دیگری منتقل می نماید .

یاداشت :امین دوستی 

انتهای پیام 

خبرنگار :امیر محمود داودی نژاد