
با جاسازی نانوذرات طلای کوچک همراه با نشانگرهای رادیواکتیو، پزشکان اکنون میتوانند پیگیری کنند که داروهای سرطان چگونه در بدن حرکت میکنند.
تصور کنید اگر پزشکان دقیقاً میتوانستند مشاهده کنند که داروهای سرطان کجا در بدن شما میروند، چقدر زمان در آنجا میمانند و آیا بهطور مؤثر به تومور میرسند یا خیر.
این میتواند به ایمنتر و دقیقتر شدن درمانها کمک کرده و نتایج بهتری برای بیماران سرطانی به همراه داشته باشد.
دانشمندان در ژاپن روش جدیدی برای انجام این کار توسعه دادهاند که از نانوذرات طلای کوچک و تکنیک خاصی به نام فعالسازی نوترونی استفاده میکند.
این روش به پزشکان این امکان را میدهد که داروهای سرطان را در بدن به مدت طولانیتری ردیابی کرده و در نتیجه، تأثیرگذاری درمان و رساندن دارو به هدف را بهبود بخشند.
غلبه بر محدودیتهای تصویربرداری سنتی
به گزارش اینترستینگ اینجیرینگ، روشهای تصویربرداری معمولی معمولاً از نشانهگرهای خارجی مانند رنگهای فلورسانس و رادیوایزوتوپها برای شناسایی نانوذرات استفاده میکنند.
با این حال، این نشانهگرها معمولاً در حین گردش در بدن از نانوذرات جدا میشوند، که منجر به نتایج نادرست و نمایش محدود میشود.
برای حل این مشکل، محققان دانشگاه واسدا نانوذرات طلا (AuNPs) را بهطور مستقیم تغییر دادهاند تا بدون نیاز به نشانهگرهای خارجی، از طریق اشعه ایکس و گاما قابل شناسایی باشند.
با قرار دادن نانوذرات طلای پایدار (۱۹۷Au) تحت تابش نوترونی، محققان آنها را به فرم رادیواکتیو (۱۹۸Au) تبدیل کردند.
این فرم جدید اشعه گاما تولید میکند که میتواند از خارج بدن شناسایی شود.
به گفته جون کاتائوکا از دانشگاه واسدا، این تکنیک ماده را در سطح اتمی تغییر میدهد بدون اینکه خواص شیمیایی آن تغییر کند، که امکان ردیابی بیوقفه را فراهم میکند بدون اینکه اثربخشی نانوذرات تحتتأثیر قرار گیرد.
ردیابی توزیع داروهای سرطان با دقت بالا
برای آزمایش کارایی این تکنیک تصویربرداری جدید، محققان نانوذرات فعالسازی نوترونی را به موشهای دارای تومور تزریق کردند.
یک سیستم تصویربرداری تخصصی بهخوبی نانوذرات را ردیابی کرد و توانایی آنها در ارائه نظارت بلندمدت بر توزیع دارو را تأیید نمود.
علاوه بر این، محققان بررسی کردند که چگونه میتوان از این روش برای ردیابی داروی درمانی سرطان به نام آستاتین-۲۱۱ (۲۱۱At) استفاده کرد.
این داروی رادیوتراپی که پرتوهای آلفا و اشعه ایکس تولید میکند، به دلیل نیمهعمر کوتاه خود تنها ۷.۲ ساعت، اثربخشی محدودی دارد. برای غلبه بر این محدودیت، تیم تحقیقاتی ۲۱۱At را با نانوذرات طلای فعالشده نوترونی برچسبگذاری کردند و نانوذرات (۱۹۸Au) ۲۱۱At را ساختند.
وجود ۱۹۸Au قابلیت ردیابی دارو را تا پنج روز افزایش داد، زیرا نیمهعمر آن ۲.۷ روز است.
این دستاورد تضمین میکند که دانشمندان میتوانند حرکت دارو در بدن را بهطور همزمان پیگیری کرده و ایمنی و کارایی دارو در درمان سرطان را بهبود بخشند.
آینده نظارت بر درمان سرطان
ردیابی تحویل دارو در زمان واقعی یک پیشرفت عمده در تصویربرداری پزشکی است، به ویژه در درمان سرطان.
تیم تحقیقاتی معتقد است که تکنیک فعالسازی نوترونی میتواند برای نظارت بر سیستمهای تحویل داروی مبتنی بر نانوذرات گسترش یابد.
به گفته دستیار یوئیچیرو کادوناگا از دانشگاه اوزاکا، گام بعدی بهبود وضوح تصویربرداری و جستوجو برای روشهای جدیدی است که میتوانند به کاربردهای پزشکی مختلف این فناوری کمک کنند.
با بهبودهای بیشتر، این رویکرد نوآورانه پتانسیل این را دارد که به ابزاری بالینی پرکاربرد تبدیل شود و امکان نظارت دقیقتر بر دارو و بهبود درمانهای هدفمند سرطان را فراهم کند.
این دستاورد که در مطالعهای اخیر در Applied Physics Express منتشر شده، نشان میدهد که فناوری فعالسازی نوترونی میتواند یک تغییر عمده در درمان سرطان باشد.
توانایی ردیابی طولانیمدت و دقیق نانوذرات درمانی، راه را برای درمانهای ایمنتر و مؤثرتر سرطان در آینده هموار میکند.
انتهای پیام/