
در این مقاله، بررسی خواهیم کرد که آیا همه برآمدگی های مقعدی سرطانی هستند یا خیر، انواع مختلف افتادگی مقعد را معرفی خواهیم کرد و علائم، علل و روش های درمانی مرتبط با آن ها را مورد بررسی قرار خواهیم داد.
خیر، هر برآمدگی مقعدی نشانه سرطان نیست. اگرچه سرطان مقعد یک بیماری جدی است، اما دلایل متعددی برای ایجاد برآمدگی در ناحیه مقعد وجود دارد که شامل بواسیر، افتادگی رکتوم و زگیل های مقعدی می شود. برخی از این شرایط ممکن است نیاز به مراقبت های پزشکی داشته باشند، اما لزوماً تهدیدی برای زندگی محسوب نمی شوند. شناخت تفاوت های این مشکلات می تواند در انتخاب روش درمانی مناسب در زمان درست کمک کند.
hemorrhoids are not usually a precursor to anal cancer—and are also far more common—these symptoms should still be promptly brought to the attention of a physician.
هموروئید معمولاً پیشساز سرطان مقعد نیست - و همچنین بسیار شایعتر است - این علائم همچنان باید فوراً به پزشک توجه شود.
https://www.moffitt.org/cancers/anal-cancer/faqs/are-hemorrhoids-a-warning-sign-of-anal-cancer/
بواسیر (هموروئید): تورم رگ های خونی در داخل یا اطراف مقعد که ممکن است به صورت توده های کوچک ظاهر شوند.
افتادگی رکتوم: بخشی از راست روده (رکتوم) که از مقعد بیرون زده و ممکن است شبیه به یک توده به نظر برسد.
منگوله های پوستی مقعدی: زائده های پوستی کوچک و نرمی که معمولاً بی ضرر هستند.
زگیل های مقعدی (ناشی از ویروس HPV): ضایعات کوچک و برجسته که توسط ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) ایجاد شده و می توانند شبیه به یک برآمدگی باشند. مانند زگیل تناسلی در مردان و زنان.
آبسه یا فیستول مقعدی: عفونت های اطراف مقعد که ممکن است باعث ایجاد تورم و تجمع چرک شوند.
پولیپ های مقعدی: زائده های کوچک در ناحیه راست روده یا مقعد که می توانند خوش خیم یا پیش سرطانی باشند.
سرطان مقعد نسبت به سایر دلایل برآمدگی های مقعدی کمتر شایع است، اما نباید نادیده گرفته شود. برخی از علائمی که ممکن است نشان دهنده سرطان باشند عبارتند از:
درد مداوم در ناحیه مقعد
خونریزی غیر قابل توضیح
توده های سفت، نامنظم یا در حال رشد سریع
زخم های مقعدی که بهبود نمی یابند
تغییر در عادات دفع مدفوع
کاهش وزن بی دلیل
در صورت مشاهده هر یک از این علائم، حتماً با پزشک مشورت کنید تا بررسی و معاینات لازم انجام شود.
میتوان گفت افتادگی مقعد زمانی رخ می دهد که بخشی از بافت راستروده یا مقعد از موقعیت طبیعی خود خارج شده و به بیرون رانده شود. این وضعیت میتواند شدت و انواع مختلفی داشته باشد.
در این حالت، فقط لایه داخلی راست روده (مخاط) به پایین لغزیده اما همیشه از مقعد خارج نمی شود.
این نوع افتادگی در کودکان و سالمندان شایع تر است.
علائم شامل احساس دفع ناقص، ترشح مخاطی و گاهی خونریزی است.
زمانی رخ می دهد که دیواره کامل راست روده از مقعد خارج شود.
ممکن است به دلیل یبوست مزمن، فشار بیش از حد هنگام دفع، ضعف عضلات کف لگن یا افزایش سن ایجاد شود.
علائم شامل بیرون زدگی قابل مشاهده، درد، خونریزی و مشکل در کنترل حرکات روده است.
زمانی که هموروئید خارجی (وریدهای متورم اطراف مقعد) از مقعد بیرون بزند، این نوع افتادگی رخ می دهد. جهت درمان انواع هموروئید مراجعه کنید.
معمولاً به دلیل یبوست، بارداری یا فشار بیش از حد هنگام اجابت مزاج ایجاد میشود.
علائم شامل درد، خارش، تورم و ناراحتی هنگام نشستن است.
زمانی رخ می دهد که هموروئید های داخلی به دلیل بزرگ شدن، از کانال مقعد خارج شوند.
در ابتدا بدون درد است اما ممکن است به مرور ناراحتی و خونریزی ایجاد کند.
می توان آن را با تغییرات رژیم غذایی، داروها یا در برخی موارد جراحی مدیریت کرد.
افتادگی جزئی: فقط بخشی از دیواره راست روده یا پوشش داخلی مقعد بیرون می زند و معمولاً خود به خود به داخل باز می گردد.
افتادگی کامل: کل دیواره راست روده یا مخاط مقعد بیرون زده و ممکن است نیاز به مداخله پزشکی مانند عمل جراحی داشته باشد.
برخی عوامل خطر می توانند احتمال بروز افتادگی مقعد و سایر برآمدگی های مقعدی را افزایش دهند:
یبوست مزمن یا اسهال مکرر
فشار زیاد هنگام دفع مدفوع
افزایش سن و ضعف عضلات کف لگن
بارداری و زایمان
چاقی
سابقه جراحی یا آسیب در ناحیه راست روده
برای موارد خفیف، روش های غیرجراحی می توانند به بهبود علائم کمک کنند:
تغییرات رژیم غذایی: مصرف بیشتر فیبر و مایعات برای کاهش فشار هنگام دفع مدفوع.
تمرینات کف لگن: تقویت عضلات مقعد و لگن برای جلوگیری از افتادگی بیشتر.
داروهای بدون نسخه: ملین ها و کرم های موضعی برای کاهش علائم هموروئید.
برای افتادگی های شدید یا مداوم، ممکن است درمان های پزشکی لازم باشد:
اسکلروتراپی یا بستن با باند لاستیکی: برای کوچک کردن هموروئیدهای بیرون زده.
جراحی اصلاحی (رکتوپکسی): برای بازگرداندن راست روده به موقعیت طبیعی.
هموروئیدکتومی: برداشتن هموروئیدهای شدید که باعث ناراحتی زیادی شده اند.
در صورتی که هر یک از این موارد را تجربه کردید باید به دکتر بروید:
برآمدگی مقعدی که ثابت بوده یا بدتر شوند.
خونریزی مقعدی مکرر داشته باشید.
درد یا مشکل در اجابت مزاج وجود داشته باشد.
علائم عفونت مانند تب، چرک یا درد شدید مشاهده شود.