لحظه‌ای که روبرتو باجو شکست را در آغوش گرفت

علی حدادی‌اصل- بدون شک، جام جهانی ۱۹۹۴ آمریکا یکی از دراماتیک‌ترین و پرتنش‌ترین دوره‌های این رقابت‌ها در تاریخ فوتبال بود؛ جامی که همچنان در ذهن فوتبال‌دوستان، با اتفاقات تلخ و عجیبش زنده است. از دوپینگ دیگو مارادونا و حذف او از رقابت‌ها گرفته تا گل به خودی آندرس اسکوبار، مدافع کلمبیا که منجر به قتل تراژیک او پس از بازگشت به کشورش شد. اما در کنار این حوادث، لحظه‌ای در فینال این جام رقم خورد که به یکی از تلخ‌ترین صحنه‌های تاریخ فوتبال تبدیل شد؛ لحظه‌ای که روبرتو باجو، اسطوره ایتالیا، برای همیشه شکست را در آغوش گرفت.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ فینال این رقابت‌ها در ورزشگاه رز بول، پاسادینا میان برزیل و ایتالیا برگزار شد. برزیل، طبق معمول، تیمی قدرتمند و هماهنگ بود که بدون دردسر به فینال رسیده بود. اما ایتالیا، تیمی که برای رسیدن به این مرحله جنگیده بود، به یک‌تنه، با درخشش خیره‌کننده روبرتو باجو توانست رقبای قدرتمند را کنار بزند. حالا همه‌چیز به ضربات پنالتی کشیده شده بود، و این روبرتو باجو بود که می‌توانست با یک ضربه، سرنوشت کشورش را تغییر دهد.

باجو، که با مصدومیت شدید تمام مسابقه را بازی کرده بود، در مقابل چشم‌های هزاران هوادار ایستاد. استادیوم در سکوتی سنگین فرو رفت. اما فشار هزاران نگاه، خستگی ساق‌های زخمی‌اش و جو حاکم بر مسابقه، سرنوشت را رقم زد؛ ضربه‌ای که به آسمان رفت و ایتالیا را در برابر چشمان مات‌ومبهوت مردمش، از قهرمانی محروم کرد.

چند لحظه پیش، باجو محبوب‌ترین چهره فوتبال ایتالیا بود، اما ناگهان، در کسری از ثانیه، از عرش به فرش سقوط کرد. تصویر دست‌های روی کمر، سر پایین و حسرتی ابدی که در چهره‌اش موج می‌زد، هرگز از یاد فوتبال‌دوستان نخواهد رفت.

انتهای پیام/