مسکن بدون اعتیاد و عوارض برای درد شکم ساخته شد!

پژوهشگران دانشگاه کوئینزلند موفق به توسعه نوعی مسکن خوراکی جدید برای تسکین درد مزمن شکمی شده‌اند که بر اساس هورمون پپتیدی اکسی‌توسین ساخته شده است. این هورمون بیشتر به دلیل نقش آن در انقباضات زایمانی شناخته می‌شود.

به گزارش ساینس دیلی، این تیم تحقیقاتی به سرپرستی مارکوس موتنتالر از مؤسسه زیست‌شناسی مولکولی دانشگاه کوئینزلند، ساختار شیمیایی اکسی‌توسین را به گونه‌ای تغییر داده‌اند که در سیستم گوارشی پایدار بماند. این پیشرفت بر اساس یافته‌های پیشین است که نشان می‌داد اکسی‌توسین می‌تواند به کاهش درد‌های شکمی کمک کند.

نیاز فوری به درمان‌های بهتر برای درد‌های گوارشی

موتنتالر با تأکید بر ضرورت یافتن راهکار‌های درمانی مؤثرتر برای درد‌های مزمن گوارشی، به ویژه در سندرم روده تحریک‌پذیر (IBS) و بیماری التهابی روده (IBD)، توضیح داد: "این نوع درد در طول زندگی تا ۱۵ درصد از بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می‌دهد و درمان‌های موجود عمدتاً به دارو‌های ضدالتهابی و مواد افیونی محدود می‌شود که می‌توانند عوارض جانبی جدی و اعتیادآور داشته باشند. "

پپتید‌های پایدار در دستگاه گوارش؛ رویکردی نوین در درمان درد

پژوهشگران در این مطالعه بر روی پپتید‌ها تمرکز کرده‌اند که مولکول‌هایی بسیار مؤثر، گزینشی و با حداقل عوارض جانبی هستند. اما یکی از چالش‌های اصلی این نوع داروها، تخریب سریع آنها در دستگاه گوارش است که باعث می‌شود اغلب نیاز به تزریق داشته باشند.

موتنتالر درباره این دستاورد جدید گفت: "ما توانسته‌ایم پپتید‌ها را به گونه‌ای تغییر دهیم که در دستگاه گوارش پایدار بمانند و به صورت خوراکی مصرف شوند. این رویکردی نوین و بسیار امیدوارکننده برای درمان اختلالات گوارشی است. "

اکسی‌توسین که به "هورمون پیوند" یا "مولکول عشق" نیز معروف است، در مغز تولید می‌شود و نقش مهمی در ایجاد ارتباط، همدلی و اعتماد ایفا می‌کند. این هورمون همچنین مسئول انقباضات رحمی در هنگام زایمان و ترشح شیر در دوران شیردهی است.

موتنتالر توضیح داد که پژوهشگران نقاطی از مولکول اکسی‌توسین را که توسط آنزیم‌های روده‌ای به سرعت تجزیه می‌شود، شناسایی کرده و با استفاده از شیمی دارویی آنها را به گونه‌ای اصلاح کرده‌اند که در محیط گوارشی پایدار بماند، در حالی که همچنان قابلیت فعال‌سازی گیرنده اکسی‌توسین را حفظ کند.

اثربخشی هدفمند با حداقل عوارض جانبی

نتایج تحقیق نشان می‌دهد که این مولکول‌های جدید عمدتاً در روده بزرگ فعال می‌شوند و نیازی به عبور از دیواره روده به داخل جریان خون ندارند تا درد شکمی را مهار کنند.

موتنتالر در این‌باره گفت: "این روش درمانی بسیار ایمنی است، زیرا خطر عوارض جانبی در سایر قسمت‌های بدن را که در بسیاری از دارو‌های سیستمیک مشاهده می‌شود، کاهش می‌دهد. این یک مکانیسم جدید و هیجان‌انگیز برای جلوگیری از درد است. "

این تیم تحقیقاتی در حال حاضر به دنبال جذب سرمایه‌گذار برای تسریع آزمایش‌های پیش‌بالینی هستند تا این داروی جدید را برای مطالعات بالینی آماده کنند.

موتنتالر افزود: "اکنون که موفق به پایدارسازی پپتید‌ها شده‌ایم، در حال بررسی سایر دارو‌های گوارشی نیز هستیم تا گزینه‌های درمانی بهتری برای بیماری‌های دستگاه گوارش فراهم کنیم، زیرا همچنان یکی از نیاز‌های درمانی برآورده‌نشده در علم پزشکی است. "

مقاله "آنالوگ‌های اکسی‌توسین برای درمان خوراکی درد شکمی" توسط توماس کرمس‌مایر، گودرون شوبر، ماتیاس کالتنباک، بردلی ال. هوئر، استوارت‌ام. بریرلی و مارکوس موتنتالر در ۹ اکتبر ۲۰۲۴ در ژورنال بین‌المللی Angewandte Chemie منتشر شده است.

انتهای پیام/