
هاشم میرزاخانی؛ مدیرعامل پیشین موسسه سینماشهر در گفتگو با خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا، درباره طرح ادعای تخلف میلیاردی در این موسسه از سوی یکی از اعضای هیات مدیره اتحادیه مراکز فنی و پشتیبانی تولید سینمای ایران را تکذیب کرد و اظهارداشت: دولت سیزدهم با شعار توسعه سالنهای سینما در شهرهای فاقد سینما با جمعیت بالای صد هزار نفر وارد میدان شد. در آغاز فعالیت این دولت، حدود ۵۶۰ سالن نمایش سینمایی فعال بودند و با اجرای طرحها و تحولات انجامشده، این عدد از ۹۶۰ سالن نیز فراتر رفت که نشاندهنده رشدی نزدیک به ۸۰ درصد در تعداد سالنهای فعال سینمایی است. بخش عمدهای از این سالنها در شهرهایی راهاندازی شدند که پیش از آن هیچگونه زیرساخت سینمایی نداشتند. از ابتدا نیز برنامهریزی بر این اساس بود که بتوان سالنهای آمفیتئاتر وابسته به وزارتخانهها را به فضاهایی برای نمایش آثار سینمایی تبدیل کرد. برای تحقق این هدف، نیاز به تأمین تجهیزات حرفهای سینمایی وجود داشت تا امکان نمایش استاندارد فیلمها در این فضاها فراهم شود.
انحصار در تأمین تجهیزات؛ عامل افزایش بیرویه قیمتها در سینمای ایران است
وی ادامه داد: در بررسیهای انجامشده در حوزههای مختلف، متأسفانه مشخص شد که سینمای ایران در زمینه تأمین تجهیزات با مشکلات جدی مواجه است. در جلسهای که با حضور اعضای انجمن سینماداران ایران برگزار شد، بهصراحت نسبت به این موضوع واکنش نشان داده شد و اظهارات آنان نیز در رسانهها بازتاب یافته است. بر اساس این گزارشها، تأمین تجهیزات سینمایی در انحصار یک گروه محدود دو یا سه نفره قرار گرفته که متأسفانه با بهرهگیری از حمایتها و ارتباطاتی که از دوره مدیریتهای پیش از بنده در اختیار داشتهاند، بخشهای مختلف این حوزه را تحت کنترل خود درآوردهاند. نتیجه این انحصار، افزایش بیرویه و غیرمنطقی قیمت تجهیزات سینمایی بوده است؛ بهطوریکه شاهد نرخهای غیرواقعی و بعضاً چندین برابر برای تجهیزات مورد نیاز سالنهای سینما در کشور بودهایم.
جایگزینی سرورهای ۵۲ میلیونی بهجای نمونههای ۴۰۰ میلیونی انحصارگران در سینماهای کشور
مدیرعامل سابق موسسه سینماشهر با ارائه مثالی درباره تامین و خرید تجهیزات فنی در سینما بیان کرد: برای نمونه، اگر بخواهم به موضوع سرورهای سینمایی اشاره کنم، در اوایل سال ۱۴۰۰ قیمت هر دستگاه سرور سینمایی توسط همان گروه انحصارگر رقمی در حدود ۳۸۰ تا ۴۰۰ میلیون تومان اعلام میشد. در همین زمان، ما مطلع شدیم که حوزه هنری موفق شده از طریق یک شرکت ایرانی الاصل در حاشیه خلیج فارس، گزینهای جایگزین برای تأمین این تجهیزات پیدا کند. بر اساس اطلاعات موجود، در زمان مدیریت آقای حسینی در مؤسسه «بهمن سبز»، امکان خرید لایسنس سرورهایی با قیمت حدود ۵۲ میلیون تومان از این شرکت فراهم شده بود. در آن مقطع، ۵۰ دستگاه از این سرورها با عنوان «خلیج» توسط مؤسسه «بهمن سبز» خریداری و در سالنهای مختلف در شهرها نصب و راهاندازی شد. این سرورها بدون مشکلی جدی در حال فعالیت بودند.
انحصارگران اجازه پیشرفت نمیدهند!
میرزاخانی تاکید کرد: تفاوت فاحشی میان قیمت ۳۸۰ تا ۴۰۰ میلیون تومانی با قیمت ۵۰ میلیون تومانی وجود دارد. در همین راستا، ما وارد مذاکره با آن شرکت شدیم و قراردادی برای تأمین ۵۰ دستگاه سرور منعقد کردیم که این سرورها برای تجهیز سالنهای شهرهای فاقد سینما در کشور در نظر گرفته شد؛ در این زمینه، بنده در مصاحبه رسانهای اعلام کردهام که این سرور نمایشی که با نرم افزار «لینوکس» کدنویسی شده در کشور هندوستان طراحی و تولید شده و در کشور هندوستان و مصر مورد استفاده قرار گرفته است. این سامانه توانایی نمایش فیلمها با کیفیت 2k را دارد و از نظر امنیتی، عملکردی قابل قبول دارد. در حال حاضر، سرورهایی که در اختیار سینماهای کشور هستند، تنها امکان نمایش با کیفیت اچدی (HD) را فراهم میکنند؛ در حالی که استانداردهای جهانی در حوزه نمایش دیجیتال مدتهاست فراتر رفتهاند و کیفیتهای بالاتری ارائه میشود. اینکه همچنان در کشورمان بر پایه اچدی فعالیت میکنیم، نشاندهنده ضعف و عقبماندگی در حوزه فناوری نمایشی است. علت اصلی این عقبماندگی نیز همان گروههای انحصارگر هستند که تجهیزات را با قیمتهای پایین و تعداد بالا وارد کرده و در انبارهای خود ذخیره کردهاند در صورتی که حوزه فناوری دائما در حال ارتقا و به روز رسانی بوده ولی سینمای ایران تجهیزاتش از ابتدای دهه ۹۰ توسط همین افراد بلاتغییر گروگان گرفته شده است و اجازه دسترسی آزاد به گزینههای باکیفیت و اقتصادیتر را نمیدهند.
اگر این سرورهای خلیج ناامن بودند، چرا در بیش از صد سالن هیچ فیلمی دزدیده نشد؟!
وی در ادامه گفت: این اتفاق رخ داد و ما موفق شدیم قرارداد خرید ۵۰ دستگاه سرور را نهایی کنیم که از این تعداد، ۳۰ دستگاه در شهرهای کوچک نصب و راهاندازی شد. عملکرد این سرورها، بر اساس بررسیهای اولیه، بدون مشکل امنیتی و بدون تهدیدی برای محتوای فیلمها بود. حتی اگر فرض بر وجود اشکالی بود، این سؤال مطرح میشود که اگر چنین مشکلی وجود داشت، چرا تاکنون در بیش از صد سالن نمایش که از این تجهیزات استفاده میکردند، هیچ سرقت فیلمی گزارش نشده است؟ خاطرم هست جلسه ای در این خصوص نیز با حضور نمایندگان تهیه کنندگان، پخش کنندگان، سینماداران و لابراتوارها در موسسه بابت این نگرانی برگزار شد و مقرر شد تیم لابراتوارها نسبت به بررسی کلیه سرورهای موجود اقدام و در صورت داشتن مشکل از دایره اکران خارج شوند. بعد از بررسی ها صورت جلسه ای توسط این جمع تنظیم و اتفاقا سرور «خلیج» نیز به تأیید ایشان رسید. در اواخر بهار سال ۱۴۰۳ بود که متوجه نقصی فنی شدیم که در این سرور امکان تغییر تاریخ مسدود نشده است بنابراین امکان نمایش بیش از تعیین مقرر را دارد که البته این ضعف دلیلی بر ناامنی سرور نبود ولی از لحاظ فنی و انضباطی ایجاد اشکال میکرد.
قراردادهای سرورهایی مشکل دار را فسخ کردیم
مدیرعامل پیشین موسسه سینماشهر افزود: بهمحض اطمینان از این موضوع، بلافاصله با شرکت واردکننده مکاتبه کردیم و به آنها مهلت دادیم که ظرف مدت یک ماه نسبت به رفع این اشکال اقدام کنند. با این حال، شرکت مذکور اعلام کرد که امکان رفع این ایراد را ندارد. در نتیجه، تمامی سرورهای خریداریشده مرجوع شدند و ما بهطور رسمی قرارداد را فسخ کردیم. تمام اسنادی که در این زمینه مطرح شده، نزد بنده موجود است و در صورت نیاز قابل انتشار و ارائه است. پس از فسخ قرارداد، پیگیریهای ما بر روی خرید سروری به نام «کیوب» متمرکز شد که یک ساخت کشور هند است و هماکنون حدود ۷۰ درصد از سالنهای سینمایی کشور از آن استفاده میکنند.
ما با پول یک سالن انحصاری، پنج سالن سینما ساختیم!
مدیر عامل اسبق انجمن سینمای جوانان ایران ادامه داد: شرکت مذکور اعلام کرد که نمایندگی خاورمیانه سرور «کیوب» را اخذ کرده و آمادگی ارائه دانگل سرور با قیمت کمپانی به اضافه هزینه های ترخیص را دارد و با توافق صورت گرفته و تایید هیات مدیره و امنا مقرر شد این سرور به صورت انحصاری در ایران با قیمت مناسب در اختیار موسسه «سینما شهر» قرار گیرد و با این توافق مقرر شد کلیه سینماهای تجهیز شده با سرور «خلیج» تعویض شود و این اتفاق شروع به اجرا شد و تا زمانی که بنده در مسئولیت بودم، از ۳۰ سرور نصب شده ۲۴ سینما تعویض شد؛ به این معنا که سرورهای «کیوب» جایگزین شدند و نرمافزار مربوط به شرکت قبلی که تحت عنوان «خلیج» شناخته میشد، به طور کامل مرجوع شد. در واقع، این دغدغه، مساله پیچیده یا عجیبی نبود. به هر حال، دولت وظیفه دارد در حوزه تنظیمگری سینما و بازار نمایش ورود کند و نقش نظارتی و راهبری خود را ایفا کند. اگر دولت کنار بنشیند و همهچیز به دست واسطهگران بیفتد، دوباره همان وضعیت آشفته گذشته تکرار خواهد شد. ما توانستیم با یکپنجم هزینهای که شرکتهای انحصاری پیشنهاد میدادند، سالنهای سینما را در استانهای محروم تجهیز و راهاندازی کنیم. تفاوت قیمتها به حدی چشمگیر بود که با همان میزان بودجهای که برای تجهیز یک سالن در شرایط قبل صرف میشد، ما میتوانستیم پنج سالن سینما در مناطق مختلف کشور راهاندازی کنیم.
برای تعویض سرورها هیچ هزینهای پرداخت نشد
وی در پاسخ به این سوال که آیا همچنان سروری از «خلیج» در سینماها وجود دارند یا خیر، بیان کرد: در خصوص تجهیزات، من اطلاعی از وضعیت سینماهای «بهمن سبز» ندارم، اما در مورد تجهیزاتی که در دوره ما بسته شده بود، تنها شش دستگاه باقی مانده بود. برای این شش مورد نیز برنامهریزی کرده بودیم و جایگزین آنها آماده شده بود تا تعویض صورت گیرد؛ اما با تغییر و تحولات مدیریتی، ادامه این روند از دست ما خارج شد. مجددا تاکید میکنم در نهایت برای سرورهایی که دارای ایراد بودند، هیچ هزینهای پرداخت نشد و کل اموال به موسسه بازگشت.
مدیرعامل پیشین موسسه سینماشهر با اشاره اظهارات اخیر یکی از اعضای هیات مدیره اتحادیه مراکز فنی و پشتیبانی تولید سینمای ایران درباره تجهیزات خریداری شده توسط سینماشهر گفت: اینکه اکنون برخی درباره این موضوع صحبت میکنند، بیشتر به این دلیل است که سالها کنترل این حوزه در دست افرادی بوده که با قیمتهای بسیار بالا، تجهیزات را وارد سینمای ایران میکردند که باعث عقبماندگی جدی در این صنعت شدند. افزایش قابل توجه تعداد سالنهای سینمایی در دوره دولت سیزدهم نیز خود، گواه روشنی بر این واقعیت است که میتوان با بودجهای بسیار پایینتر، اقدامات بزرگ و اثربخشی را در حوزه فرهنگ و هنر انجام داد.
هیچ اقدامی را خارج از چارچوب وظایف اساسنامهای انجام ندادهایم/ مستندات موجود است
مدیر عامل اسبق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس تاکید کرد: ما هیچ اقدامی را خارج از چارچوب وظایف اساسنامهای در موسسه سینماشهر انجام ندادهایم. تمامی مراحل، ابتدا در کمیسیون معاملات بررسی و تصویب شده، سپس به هیأتمدیره ارجاع و تصویب آن اخذ شده و نهایتاً در هیأت امناء که متشکل از ریاست محترم سازمان، مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و مدیرعامل انجمن سینمای جوانان ایران است، مورد تأیید نهایی قرار گرفته است. برای تمام این اقدامات، مستندات دقیق و کامل موجود است. تمامی فعالیتها با دقت، حساسیت و نهایت دلسوزی انجام شده و امروز نتایج آن بهوضوح قابل مشاهده است؛ بهگونهای که بسیاری از شهرهایی که پیشتر فاقد سالن سینما بودند، اکنون از این امکان برخوردار شدهاند و مردمِ کمبرخوردار و محروم در این مناطق نیز توانستهاند از نعمت تماشای فیلم در سالنهای سینمایی بهرهمند شوند.
انحصارگران از حذفشدنشان ناراحتاند!
میرزاخانی درخصوص سامانه «شناسا» توضیح داد: در جلسه روز گذشته مؤسسه «سینماشهر» با اتحادیه، اظهارنظرهایی درخصوص سامانه «شناسا» مطرح شده بود که لازم میدانم بهصورت دقیق به آن اشاره کنم. در حال حاضر، آثار اکران سینمایی ایران در تمامی استانها، فیلمها را از طریق سامانه «شناسا» دریافت میکنند. این سامانه بهواسطه زیرساخت ابری (کلود)، از طریق بستر اینترنت و اینترانت ارائه میشود. البته در برخی استانها، بهدلیل ضعف در قدرت دکلها و زیرساخت ارتباطی، شبکه اینترانت با مشکلاتی مواجه بود، اما این موضوع بههیچ عنوان مانع از ادامه روند توزیع آثار نشده است. اینگونه بهانهتراشیها و نقدهای غیرکارشناسی، در واقع نشان از آن دارد که جریان مردمی توسعه سالنهای سینما در کشور به نتیجه رسیده است و گروههای انحصارطلب که سالها از این حوزه بهرهبرداری میکردند، اکنون از اینکه نتوانستهاند سهمی برای خود در این فرآیند قائل شوند، دلخور و ناراضیاند.
اتهام به تخلف را از مراجع قانونی پیگیری خواهیم کرد/ مگر میشود که سیستم دولتی بدون طی کردن مراحل قانونی و اداری اقدامی انجام دهد؟
وی با اشاره به ادعای تخلف مطرح شده در جلسه موسسه «سینماشهر» با اتحادیه مراکز فنی و پشتیبانی تولید سینمای ایران، گفت: حتماً از طریق مراجع حقوقی این موضوع را پیگیری خواهیم کرد. مگر ممکن است یک سیستم دولتی بدون طی کردن مراحل قانونی و اداری اقدامی انجام دهد؟ حتی برای خریدهایی با مبالغ اندک، مثلاً پنج میلیون تومان هم حتماً باید فرآیند قانونی شامل بررسی در کمیسیون معاملات، تصویب در هیأتمدیره و یا تأیید در هیأت امنا طی شود. همه این مراحل انجام شده و مستندات آن نیز موجود است. در آن زمان، وقتی سینماداران با فاکتورهایی به مبلغ دو و نیم میلیارد تومان برای تجهیز تنها یک سالن با یک پرده مواجه میشدند، واقعاً در تأمین هزینهها درمانده بودند. این در حالی بود که وضعیت نرخ ارز هم مانند امروز آشفته نبود و قیمت دلار در روز عقد قرارداد حدود ۲۶ هزار تومان بود! ما نمایندگی شرکت «هارمن» در کشورهای همسایه را شناسایی کردیم و نتیجه آن، این بود که با صرف تنها یک پنجم هزینههای قبلی، توانستیم سالنهای سینمایی کشور را تجهیز کنیم؛ بهطوری که در آن دوره، شاهد افزایش ۸۰ درصدی تعداد پردههای سینمایی در کشور بودیم.
از نمایندگی رسمی JBL خرید کردیم، نه از مغازهای در خیابان جمهوری!
مدیر عامل اسبق موسسه «تصویر شهر» درباره ادعای مطرح شده درخصوص مغازهای که در خیابان جمهوری از آن سرور خریداری شده، بیان کرد: ما از یک شرکت بین المللی که نمایندگی فروش محصولات JBL در خارج از کشور را دارد، کالا خریداری کردیم، حال اگر آن شرکت در کنار فعالیت اصلیاش فروشگاهی هم داشته باشد ایرادی دارد؟ این استدلال درستی نیست. ممکن است شما هم در کنار حرفه خبرنگاری، شغل یا فعالیت دیگری داشته باشید، نمیشود بر اساس آن، هویت اصلی و تخصص شما را نادیده گرفت یا زیر سؤال برد. ما با نمایندگی رسمی شرکتهای معتبر مانند «هارمن» و «جی بی ال» در کشورهای همسایه وارد مذاکره شدیم و موفق شدیم با قیمت کارخانه قرارداد ببندیم و تجهیزات را مستقیماً در ایران تحویل بگیریم. این اقدام، هم از نظر اقتصادی مقرونبهصرفه بود و هم از نظر کیفیت و اصالت کالا اطمینانبخش. چه چیزی بهتر از این؟ در همان ایام، این آقایان به نهادها و دستگاههای مختلف وزارتخانه و خارج از آن نامهنگاری کردند و موارد فوق را مطرح کردند که منجر به جلسهای با حضور نماینده سازمان بازرسی کل کشور، نمایندگان حراست، نمایندگان سازمان سینمایی، نماینده اداره کل حقوقی، نماینده اعضا هیات امنا برگزار شد که در نهایت عملکرد ما مورد تأیید کامل قرار گرفت و تمامی اظهارات مذکور بلا وجه قلمداد شد. ما در این مسیر دغدغهمند بودیم و تمام تلاش خود را برای شفافیت، سلامت و کارآمدی انجام دادیم.
حاضرم در حضور رسانهها با مدیران ارشد سازمان سینمایی و مدیرعامل سینما شهر با مستندات مناظره کنم؛ زحمات ما را با یک مصاحبه نمیتوان پاک کرد!
وی در پایان خاطرنشان کرد: تمام مدیرانی که در مجموعه «سینماشهر» در آن دوره فعالیت میکردند، از مجموعه کنار گذاشته شدند و متاسفانه تمامی همکارانی که با دلسوزی و تعهد، در دوران ما فعالیت میکردند، با بی حرمتی اخراج شدند. اکنون، به جای قدردانی از زحمات این عزیزان، با اظهارات نادرست و غیرمنصفانه، تلاش میشود خدمات آنان زیر سؤال برود که این مساله واقعاً جای تأسف دارد. اینکه یک مجموعه، چنین برخوردی با نیروهای خودش داشته باشد و اینگونه در مسیر تضعیف خود گام بردارد، بسیار تلخ است. نکته مهمتر اینکه ما آمادگی داریم برای تبیین اقدامات انجامشده، جلسهای با مدیران ارشد سازمان و مدیرعامل موسسه «سینما شهر» در حضور رسانه ها برگزار کنیم. هیچ موضوعی برای پنهانکاری وجود ندارد. ما با دغدغه و مسئولیتپذیری کار کردیم، تمام مسیر را با زحمت و دلسوزی طی کردیم و پاسخگوی هر پرسش و ابهامی هستیم. اینکه در کشور سه بار دور بزنی، شهر به شهر بروی، پروژهها را از نزدیک پیگیری کنی، کار کوچکی نیست که با یک مصاحبه، زحمات آن مجموعه را نادیده بگیرند. من با قدرت پای این مسیر ایستادهام و اقدامات حقوقی لازم را نیز انجام خواهم داد.
انتهای پیام/