تمدن ایران را در موزه آبگینه ببینید

پایتخت را با آلودگی هوا، صدا‌های گوش خراش و دود‌های طاقت فرسا می‌شناسند و کسی از جاذبه‌های دیدنی این شهر پرجمعیت یاد نمی‌کند؛ حتی اگر یکی از ۱۰ موزه برتر کشور را در خود جای داده باشد که سالانه میزبان ۲ میلیون گردشگر باشد. از همین رو، حتی اگر در روز‌های کوتاه سال امکان پذیر نباشد؛ آخر هفته‌های گرم سال، فرصتی مناسب نه تنها برای تهران‌گردی، بلکه آشنایی با تاریخ و تمدن این شهر ۷۲ ملت است.

دورهمی آثار هزاره‌های اول و دوم در دو طبقه

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرگزاری برنا، «موزه آبگینه و سفالینه» پایتخت فارغ از خدمات موزه‌ای، معماری تاریخی چشم نوازی دارد که در سال ۱۳۰۰ احداث و تا سال ۱۳۳۰ محل کار قوام السلطنه بوده؛ پس از آن نیز به مدت ۷ سال به سفارت مصر در ایران تغییر کاربری می‌دهد. پس از این مدت به ترتیب به عنوان محل استقرار سفارت افغانستان و بانک بازرگانی شناخته می‌شود. با این حال نکته‌ای که ماجرا را غم انگیز می‌کند این است که از معمار هنرمند این بنا نه در شواهد و نه در تزئینات بنا هیچ نام و نشانی در کار نیست.

این عمارت ۸ ضلعی که سه دوره متفاوت از گچ‌بری تاریخی را در خود جای داده؛ با وجود ۶ تالار صدف، زرین، لاجورد، بلور، مینا و شنیداری در ۲ طبقه به یکی از دیدنی‌ترین نمونه‌های معماری در ایران تبدیل شده؛ وجود گلدان‌های شیشه‌ای و براق که قدمتی از قرن‌های چهارم تا یکم هزاره اول قبل از میلاد دارند نیز مهر تاییدی بر این ادعا است.

علاوه بر قدیمی‌ترین سفال دست‌ساز از دوره اشکانی مربوط به هزاره اول که در این موزه قرار دارد؛ داستان آثار تاریخی این موزه حتی به معبد چغازنبیل رسیده و در خلال حفاری این معبد، لوله‌هایی شیشه‌ای پیدا شده که در این موزه به نمایش درآمده است. همچنین علاوه بر وجود ۴ هزار عنوان کتاب فارسی و انگلیسی در زمینه‌های مختلف باستان شناسی، تاریخ و هنر، بنا‌هایی برای تکمیل شدن مجموعه به منظور برگزاری کلاس‌های آموزشی در دست احداث قرار دارند.

انعکاس تاریخ در ظروف موزه «آبگینه»

در تالار‌های مخصوص، آثار به جا مانده از هزاره اول قبل از میلاد، سلسله هخامنشیان، ساسانیان، و اوایل دوره اسلامی قابل مشاهده است که به ترتیب دوره‌های زمانی جانمایی شده‌اند. با کمی دقت می‌توان به راحتی فهمید که تکنیک برش شیشه در دوره ساسانی به اوج خود رسیده و به همه جای دنیا صادر می‌شد.

در بخش دیگری از این عمارت حیرت‌انگیز، ظروف مربوط به دوره‌های هفتم و هشتم یا ایلخانی قرار گرفته که با نزدیک شدن به دوران صفویه، اشیا نیز رنگ مصرفی‌تر به خود گرفتند. گلاب پاش و صراحی از جمله ظروفی هستند که در این دوره از تاریخ به دست استفاده قرار گرفتند. گوشه‌ای دیگر از این مجموعه میزی با لعاب هفت رنگ و مزین به نقش چهره‌های شخصیت‌های شاهنامه وجود دارد که نام هر شخص بالای چهره نوشته شده؛ این میز به دوره قاجار مربوط می‌شود.

ظروف زرین فام به جا مانده از دوره سلجوقیان نیز با خطوط نسخ و نستعلیق تزیین و نشانی از چهره‌های مغولی دارند که با توجه به شهری که از آن پیدا شدند؛ با یکدیگر فرق دارند. پیش از این نیز در اسفندماه سال گذشته ۱۱ اثر شیشه‌ای و ۹ اثر سفالین از مجموعه آثار موزه آبگینه وسفالینه‌های ایران به ثبت ملی رسیدند.

این موزه که در خیابان جمهوری، خیابان سی تیر واقع شده؛ نه تنها بخاطر پله‌های چوب سرو سبک روسی بلکه از جهت تزئین با بیش از ۵۰ نوع آجر کاری توجه‌ها را به خود جلب می‌کند.

علاقمندان می‌توانند در نیمه اول سال از ساعت ۹ الی ۱۹ و در نیمه دوم سال از ساعت ۸ الی ۱۷ با پرداخت هزینه ورودی  ۳۰ هزار تومان به بازدید از آثار باارزش این موزه بروند. گفتنی است بازدید برای اعضای انجمن دوستداران میراث فرهنگی در صورتی که دارای کارت انجمن باشند، هزینه‌ای ندارد. همچنین این مجموعه در روز‌های سوگواری تعطیل است.

انتهای پیام/