شناسایی و درمان به‌موقع اختلالات گفتاری، کلید پیشگیری از آسیب‌های اجتماعی در کودکان

به گزارش خبرنگار خبرگزاري برنا، دکتر میثم بابایی اظهار کرد: اگر کودک تا ۱۸ ماهگی هیچ واژه‌ای بیان نکند یا تا ۲ سالگی نتواند دو کلمه را به‌صورت ترکیبی ادا کند، باید توسط متخصص بررسی شود. همچنین، عدم درک دستورات ساده یا گفتار نامفهوم پس از ۳ سالگی از دیگر نشانه‌های هشداردهنده اختلال گفتاری است.

 وی تکرار غیرعادی کلمات، گیر کردن در حین صحبت یا وجود لکنت را نیز از علائم این اختلالات برشمرد و افزود: والدین باید نسبت به این نشانه‌ها حساس باشند و در صورت مشاهده هرگونه تأخیر، بدون نگرانی به گفتاردرمانگر مراجعه کنند.

 این متخصص مغز و اعصاب کودکان درباره عوامل ایجاد اختلالات گفتاری گفت: "مشکلات ژنتیکی، شرایط عصبی مانند اوتیسم و ADHD، یا صدمات مغزی از عوامل موثر هستند." وی در ادامه تأکید کرد: "کم‌تحرکی زبانی کودک، نبود تعامل با والدین، یا استفاده افراطی از ابزارهای دیجیتال، نیز در بروز این اختلالات نقش دارد."

 دکتر بابایی همچنین اختلالات شنوایی و مشکلات ساختاری مانند شکاف کام را از دیگر دلایل این اختلالات دانست و گفت: "کودکی که قادر به شنیدن صحیح صداها نباشد، مهارت گفتاری مناسبی هم نخواهد داشت."

 وی توصیه کرد: گفت‌وگو با کودک از سنین پایین، خواندن کتاب و داستان برای تحریک زبانی، معاینات منظم شنوایی در بدو تولد و جلوگیری از مصرف بی‌رویه تلویزیون و موبایل، از راهکارهای پیشگیری هستند.

 دکتر بابایی با اشاره به اهمیت مداخله درمانی، تصریح کرد: "درمان موفق وابسته به تشخیص زودهنگام و برنامه مداوم گفتاردرمانی است." وی افزود: گفتاردرمانگران با بهره‌گیری از روش‌های علمی و بازی‌محور، به بهبود مهارت‌های گفتاری کودکان کمک می‌کنند و در برخی موارد نیاز به همکاری میان روانشناس، شنوایی‌شناس و متخصص مغز و اعصاب وجود دارد.

 وی در پایان با تأکید مجدد بر نقش خانواده در پیگیری درمان گفت: "در بسیاری از موارد زمینه خانوادگی در اختلالات گفتار وجود دارد اما این موضوع نباید موجب نگرانی والدین شود؛ چراکه با مداخلات به‌موقع، اغلب کودکان می‌توانند به گفتاری روان، واضح و مؤثر دست یابند."

انتهای پیام