
به گزارش خبرنگار برنا از اهواز، مهران معلم امروز درباره شایعترین بیماریهای شغلی اظهار کرد: در ردهبندی بیماریهای شغلی، آسم شغلی، انسدادهای ریوی، بیماریهای قلبی عروقی، بیماریهای اسکلتی عضلانی، افت شنوایی و در سالهای اخیر نیز ناهنجاریهای ناشی از عوامل زیانآور محیط کار، بیشترین سهم را داشتهاند.
او درباره عوامل خطر محیط کار گفت: عوامل ایجاد بیماری در محیطهای صنعتی به پنج دسته اصلی تقسیم میشوند؛ نخست، عوامل فیزیکی شامل صدا، فشار، روشنایی، استرسهای حرارتی و پرتوها هستند که اندازهگیری آنها براساس اصول فیزیک انجام میشود. دوم، عوامل شیمیایی مانند گرد و غبارها، گازها، بخارها و فیومها، سومین دسته، عوامل بیولوژیکی هستند که ناشی از ویروسها و باکتریها بوده و منجر به بروز بیماریهای عفونی میشوند.
مدیر سلامت محیط و کار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اهواز افزود: دسته چهارم، عوامل ارگونومیک مانند حمل بار نامناسب و پوسچرهای نادرست(وضعیت استقرار اعضاء و اندام بدن در فضا) هستند که باعث بروز بیماریهای اسکلتی عضلانی میشوند. در نهایت، عوامل ایمنی مطرح است که عمدتا منجر به وقوع حوادث در محیط کار می شود.
معلم بر اهمیت ضرورت انجام معاینه های دورهای برای افراد شاغل تاکید و بیان کرد: با توجه به اینکه بیماریهای شغلی معمولا به صورت مزمن و در بازه زمانی طولانی، گاه طی ۱۰ تا ۱۵ سال ایجاد میشوند، انجام معاینه های سالانه برای کارکنان الزامی است. بیماریهایی مانند افت شنوایی یا بیماریهای ریوی ممکن است تنها در سنین نزدیک به زمان بازنشستگی آشکار شوند، بنابراین تشخیص زود هنگام از طریق معاینه های ادواری، نقش موثری در کنترل و پیشگیری از پیشرفت بیماریها دارد.
او ادامه داد: براساس ماده ۹۲ قانون کار، کارفرمایان موظفاند معاینات دورهای را به صورت منظم برای افراد تحت نظر خود انجام دهند تا میزان بروز بیماری در شاغلان سنجیده شده و راهکارهای کنترلی مناسب ارایه شود. همچنین معاینه های بدو استخدام برای سنجش آمادگی جسمی و روانی افراد برای ورود به محیطهای صنعتی ضروری است.
معلم ضمن اشاره به فرآیند پیشگیری از بروز بیماریهای شغلی توضیح داد: این فرآیند با شناسایی عوامل زیانآور محیط کار آغاز میشود؛ عواملی نظیر صدا، گرد و غبار، فشار و پوسچرهای نامناسب یا حمل بار بیش از حد، توسط شرکتهای دارای مجوز بهداشت حرفهای شناسایی، نمونهبرداری و ارزیابی میشوند و در صورت مشاهده مقادیر بالاتر از حد مجاز، راهکارهای کنترلی ارایه خواهد شد.
او اضافه کرد: راهکارهای مدیریتی مانند کاهش زمان مواجهه کارکنان با عامل زیانآور، تغییر شیفت یا تغییر محل کار، راهکارهای فنی و مهندسی شامل طراحی سیستمهای تهویه مناسب، برودتی کردن محیطهای گرم، ایزولهسازی منابع آلودگی و نصب تجهیزهای کاهش آلودگی و در نهایت، استفاده از وسایل حفاظت فردی نظیر گوشیهای ضد صوت، ماسکهای فیلتردار و لباسهای ایمن، راهکارهای کنترلی در راستای پیشگیری از وقوع بیماریهای شغلی هستند.
مدیر سلامت محیط و کار معاونت بهداشت دانشگاه علوم پزشکی اهواز در پایان تاکید کرد: وسایل حفاظت فردی باید به عنوان آخرین راهکار در نظر گرفته شوند، چون در بسیاری مواقع استفاده نادرست یا ناکارآمدی این وسایل میتواند کارایی پیشگیری را کاهش دهد. بنابراین تا حد امکان باید از راهکارهای مدیریتی و فنی مهندسی برای حفاظت از سلامت کارکنان استفاده شود.
انتهای پیام/