وقتی محمدحسین کشتی می‌گیرد، انگار خودم ۱۰ بار روی تشک رفتم

* آقای محمدیان، شما موافق کوچ پسرتان به وزن 97 کیلو بودید؟

به عنوان یکی از اعضای شورای فنی تیم ملی باید بی طرف باشیم و همه کشتی گیران را به یک چشم نگاه کنیم که البته کار سختی است (می خندد و ادامه می دهد) اتفاقا آقای رسول خادم به عنوان سرمربی تیم ملی در این رابطه با من صحبت کرد. ایشان دلایلی منطقی داشت که مرا هم قانع کرد.

* چه دلایلی؟

آقا رسول به من گفت که دست و پای محمدحسین بلند است و خواه ناخواه باید به یک وزن بالاتر کوچ کند. ایشان اشراف کاملی به کشتی دنیا و شاگردانش دارد و چشم بسته باید حرف هایش را پذیرفت.

* جالب است. سال ها قبل شما در 57 کیلو کشتی گرفته و خیلی وزن کم می کردید. آن زمان حاضر نبودید به 62 کیلو کوچ کنید ولی حالا پسرتان بر خلاف شما رفتار می کند؟

به نکته بسیار خوبی اشاره کردید. اگر آن زمان دیدگاه فعلی را داشتم، مطمئن باشید به 62 کیلو کوچ می کردم. مطمئن باشید حداقل 5 سال عمر قهرمانی ام افزایش پیدا می کرد و می توانستم افتخارات بیشتری در دنیا کشتی کسب کنم.

* محمدحسین به تازگی گفته است که می خواهد با مدال طلای المپیک ویترین افتخارات پدرش را تکمیل کند؟

محمدحسین اول باید از سد من بگذرد! حواسش جمع باشد که درباره پدرش چه می گوید! از شوخی گذشته برای رسیدن به چنین هدف مهمی هر کشتی گیری باید حواسش ششدانگ جمع باشد. او در انتخاب رفیق باید دقت کند. مراقب خودش باشد و از حاشیه بپرهیزد ضمن آنکه تمرینات را هم باید جدی بگیرد.

* سبک کشتی شما هم متفاوت بود. محمدحسین بیشتر از مچ پا زیر می گیرد در حالی که عسگری محمدیان فنون بالا می زد؟

به هر حال من در سبک وزن کشتی می گرفتم و سرعتم بالاتر بود. کشتی گرفتن در سنگین وزن شرایط خاص خودش را دارد.

* اگر اشتباه نکنیم شما عضو تیم ملی فرنگی هم بودید؟

با توجه به اینکه محمدحسین دباغی کشتی گیر خوب مازندرانی در 57 کیلو کشتی آزاد می گرفت دیدم چیزی کاسب نمی شوم و به کشتی فرنگی رفتم! البته هنوز هم معتقدم کشتی گیرانی که فقط یک فن را شگرد دارند، موفق نمی شوند و کسی که می خواهد به مدال المپیک برسد، باید به یکی دو فن فرنگی هم اشراف داشته باشد.

* آقای عسگری محمدیان، کدام کشتی گیر آزاد کار ایرانی شما را یاد جوانی تان می اندازد؟

می شود گفت حسن یزدانی. این ملی پوش جوان وزن 70 کیلوگرم قابلیت های فراوانی دارد. البته یزدانی هنوز خیلی راه دارد ولی من تا ثانیه های آخر کشتی را دنبال می کردم. خیلی وقت ها پیش می آمد که از حریف عقب بودم و لحظات واپسین جبران مافات می کردم.

* به عنوان سوال آخر وقتی کشتی گرفتن پسرتان محمدحسین را می بینید چه حسی به شما دست می دهد؟

باورتان نمی شود وقتی محمدحسین کشتی می گیرد انگار خودم 10 بار روی تشک رفته و مسابقه دادم. استرس عجیبی سراپای وجودم را فرا می گیرد و واقعا سخت تر از دوران کشتی خودم است.