دبه آمریکایی زیر میز مذاکرات وین

به گزارش خبرنگار اعزامی خبرگزاری برنا به وین، ایران با پایبندی بر نتایج لوزان نشان داد که خواهان رسیدن به توافق است و اما  آمریکا با زیاده خواهی نشان داد که علاقه ای به حصول توافق برد-برد ندارد.

مذاکرات به اوج حساسیت خود رسیده است و تیم های مذاکره کننده با جدیت و با تمام توان در حال گفتگو و مذاکره هستند. لحظات سخت تصمیم گیری، تصمیماتی تاریخی، تصمیماتی که اگر با توافق همراه باشد ثبت رکوردی جدید در تاریخ خواهد بود. اتفاقی که تا حال در تاریخ سابقه نداشته و تمامی مذاکرات قبل با جنگ و عدم توافق به نتیجه رسیده بود.

اما این بار می توان باب جدیدی در مذاکرات باز کرد تا اثبات شود می توان مذاکرات را با توافق هم به پایان رساند. مذاکراتی به قدمت 12 سال در حال برگزاری در مراحل آخر است. مذاکراتی که در چند مرحله هم تفاهم مقطعی یا پایه ای را به خود دیده است. تفاهم در چند مرحله بوجود آمد که از تفاهم ژنو و مذاکرات لوزان می توان به عنوان مهمترین دستاورد این مذاکرات تا کنون نام برد.

تفاهم به دست آمده در مذاکرات لوزان را می توان پایه اصلی برای رسیدن به توافق نهایی دانست. تفاهمی که در آن بر کلیات ماجرا به نتایج مشترک و راهکارهای اصلی رسیدند. اجرا و پیروی از تفاهم لوزان باید در این دور از مذاکرات وین به عنوان یک اصل اجتناب ناپذیر پذیرفته شود تا بتوان به رسیدن توافق امیدوار بود. طرفین مذاکره باید به اصولی که با یکدیگر در لوزان وضع کرده اند پایبند باشند تا توافق حاصل شود.

تیم ایرانی بر اساس تصمیمات گرفته شده در لوزان پا به دور جدید مذاکرات گذاشته و علاوه بر پافشاری بر اجرای نتایج به دست آمده خواستار ادامه گفتگوها بر همین مبنا است. اما طرف آمریکایی گویا پس از تصمیم گیری در دور قبل، حال به این نتیجه رسیده که باید بعضی از تصمیمات گرفته شده در لوزان لغو شوند یا تغییر کنند این موضوع باعث کندی روند مذاکرات شده است زیرا طرف ایرانی با این موضوع مخالف بوده و بر اجرای تفاهم قبل تاکید دارد.

هر چند که مذاکرات پیشرفتی بسیار خوبی داشته اما کارشکنی و یا به قول عامه دبه کردن طرف آمریکایی باعث کندی روند مذاکرات شده است. زیاده خواهی طرف آمریکایی و ایستادگی تیم ایرانی در برابر این خواسته های نابجا و جدید موجب کاهش سرعت نتیجه گیری شده است. تیم آمریکایی به نوعی زیر تصمیمات خود زده که باعث ایجاد مشکلاتی در روند مذاکرات شده است.

به نظر می رسد روندی که تیم آمریکایی پیش گرفته و خواستار تغییراتی در تفاهم لوزان شده با جواب منفی گروه ایرانی مواجه شود تا ادامه مذاکره بر پایه تصمیمات لوزان باشد. اما این روند اگر با مقاومت آمریکایی ها همراه باشد باعث ایجاد مشکلاتی در روند مذاکره خواهد بود که طرف آمریکایی باید نسبت به عواقب و خلل ایجاد شده در روند مذاکرات به مجامع بین المللی پاسخگو باشد.

ایران با پایبندی بر نتایج لوزان نشان داد که خواهان رسیدن به توافق است و همکاری کامل را نیز برای نیل به این هدف انجام داده است اما  آمریکا با زیاده خواهی نشان داد که علاقه ای به حصول توافق برد-برد ندارد.

امید بر این است که در روزهای آتی و در زمان باقی مانده، رویه آمریکا تغییر کند و به تصمیمات خود و دیگر مذاکره کنندگان در لوزان احترام گذارد و پایبند باشد تا به زودی حادثه بزرگ تاریخی رخ دهد. توافق در صورت به دست آمدن کمک بزرگی برای بخش عظیمی از مرد جهان خواهد بود که تیم آمریکایی باید به آن توجه کند و از دبه کردن و زیر میز مذاکره زدن دست بردارد.