دیدار معاون وزیر ورزش و جوانان با جوانان روستایی چهارمحال بختیاری؛

طرح دغدغه های جوانانه زیر درختان بادام/ پسران در باغ، دختران در پستو+ فیلم

|
۱۳۹۴/۰۵/۱۱
|
۰۹:۳۰:۲۰
| کد خبر: ۳۰۴۲۶۹
طرح دغدغه های جوانانه زیر درختان بادام/ پسران در باغ، دختران در پستو+ فیلم
وقتی دردودلشان باز شد مطالبات، دغدغه ها و مشکلاتشان آنقدر واقعی، بکر و جدی بود که باور نمی کردی اینها جوانان روستایی در دورترین نقطه ایران باشند.

گروه جوان و جامعه خبرگزاری برنا- پیش از ظهر روز 7 مرداد ماه در حاشیه گردهمایی سراسری مسوولان امور جوانان، محمدرضا رستمی معاون ساماندهی امور جوانان وزارت ورزش و جوانان  روستاهای چغاخور شهرکرد رفت تا از نزدیک با جوانان روستا گفتگو کند. شانس با دو روستای «آورگان» و  «گلوگرد» بود تا از نزدیک با متولی امور جوانان صحبت کنند و او را در جریان مسائل و دغدغه های خود قرار دهند. دغدغه هایی که آنقدر واقعی و بکر بود که قبل از آن، فکرش را هم نمی کردی جوانان روستایی در دورترین نقطه ایران انقدر جدی به زندگی نگاه کنند!

«آورگان» روستایی با دختران در پستو

نخستین مقصد آورگان بود. روستایی از توابع بخش «بلداجی» در شهرستان بروجن استان چهارمحال بختیاری. اولین چیزی که با ورود به جمع جوانان آورگان به چشم می آمد عدم حضور دختران  بود.«دختران روستا کجا هستند؟» سوالی که محمد رضا رستمی پرسید و چندبارتکرار شد اما هر بار با بهانه ای از آمدن دختران به جمع ما سرباز زدند و در نهایت پسران روستا اعتراف کردند:«فضا آنقدر باز نیست که دختران بخواهند در فضای عمومی جمع شوند.» در نهایت وقتی پیگیری معاون امور جوانان و خبرنگاران را دیدند قول دادند در ده ببینیمشان!

روی قالی های پهن شده زیر درختان بادام نشستیم و دوروبرمان را پسرانی به نمایندگی از جوانان روستا پرکردند. ازچشمانی که دقیق همه چیز را رصد می کرد مشخص بود دیدن یک مسوول در روستا و طرح مطالباتشان برایشان مهم است این در گفته های رئیس 34 ساله شورای روستا هم پیدا بود آنجا که این دیدار را اتفاق نادر دوران عمرش خواند:« به یاد ندارم که مسوولی را اینجا دیده باشم. نمی دانم به عمرم کفاف می دهد که یک بار دیگر یک مسوول را از نزدیک ببینم یا نه؟»

بازدید+تلتبلت

مسوولانی با دغدغه های جوانی

همه مسوولان روستا که آمده اند جوانان دهه شصت هستند. رئیس شورای روستا 34 ساله است و دهیار 33 ساله. این باعث شده دغدغه و حرف مسوولان هم از جنس دغدغه های جوانان روستا باشد.

 موسی مرادی رئیس جوان شورای روستا اولین دغدغه ای که مطرح می کند اشتغال است همان دغدغه مشترک همه جوانان. دوسوم جمعیت 4000 نفره روستا را آنگونه که مرادی می گوید جوانانی تشکیل می دهند که مجبورند به دلیل نبود شغل از روستا کوچ کنند. نبود فضایی برای اوقات فراغت دغدغه دیگری ست که مرادی مطرح می کند. او تنها طرح مساله نمی کند برای این مساله ایده هم دارد. رئیس شورای روستا می خواهد امکانات و منابع در روستا و توسط دوستان جوانش فرآوری شود و به فروش برسد:« روستای ما جزو 30 نقطه مهم گردشگری کشور است. طبیعت بکر را خدا به ما داده اما باید پولی باشد تا درست بهره برداری شود چیزی که منطقه ما با آن دست و پنجه نرم می کند بحث اشتغال است اگر این مشکل حل شود بحث اوقات فراغت که دومین مشکل ماست هم حل خواهد شد.»

5244

رستمی به جوانان آورگان  ایده تاسیس سمن در دو حوزه کشاورزی و گردشگری را می دهد و از نمایشگاه محصولات و خدمات جوانان روستایی خبر می دهد که در سطح استانی و ملی برگزار خواهد شد تا جوانان روستا به صورت مستقیم به عرضه تولیدات خود بپردازند و هم بازار را بشناسند و هم بتوانند با خریداران ارتباط بگیرند.او تلاش می کند به این جوانان بگوید باید برای گرفتن امکانات و امتیازات و برای بهبود شرایط روستا و روستاییان خودشان تلاش کنند. منتظر نباشند مدیری بیاید و یک قطعه نان دهد تا آن را بخوند بلکه باید یاد بگیرند نان دربیاورند آن هم به صورت مستمر و نه مقطعی، همین صحبت ها هم است که یک انگیزه جدید را به جوانان روستایی می دهد.انگار که حرف جدیدی شنیده باشند با دقت گوش می دهند و حس مشارکت در فضای اجتماعی آنها روشن می شود و البته جوانان روستا از رتبه های ورزشی و علمی  روستا می گویند که همت کرده اند و دست روی دست نگذاشته اند تا کسی بیایید و کاری برایشان انجام دهد.

محمدرضا مددی،روحانی جوان آورگان، آمار جالبی از تحصیل کردگان روستا می دهد که در سال 92 به دست آورده، او از  270 دانشجویی می گوید که در مقاطع  کارشناسی تا دکتری درس خوانده اند که 40 درصد آن را دختران روستا تشکیل می دهند. او از 2 دختر روستا می گوید که در حال تحصیل خارج از ایران هستند.

مرادی از جوانان تحصیل کرده ای می گوید که به دلیل نبود امکانات خارج از روستا را برای اشتغال انتخاب کرده اند و از رتبه 15 کنکور امسال می گوید که به دلیل مشکلات مالی مجبور است در روستا کار کند.

مسوولان جوان روستای «آورگان» از دو سازمان مردم نهاد در شرف تشکیل در دو حوزه اشتغال و گردشگری  می گویند و از نهادهایی گله دارند که طرح ها را دچار بروکراسی می کنند.

وقتی از سرعت اینترنت می گوییم یکی از جوانان از جالب ترین مشکل جوانان آورگان پرده برمی دارد سرعت پایین اینترنت؛ مشکلی مشترک با دیگر جوانان.

دختران «آورگان»، آوارگان تعصبات قومیتی

مقصد بعدی ما در آورگان خانه جوان 36 ساله کشاورزی است که موقع کار دچار حادثه و قطع نخاع شده، شهریار پیروز 6 سال پیش، قبل از سقوط از درخت گردو در زمینه ورزش و نوازندگی نی فعالیت داشته اما حالا تنها در خلوت خود می نوازد. هزینه خانواده سه نفره شهریار از طریق فروش قالی هایی تامین می شود که همسرش می بافد.

معاون ساماندهی امورجوانان از مسوولان استانی می خواهد که از شهریار پیروز در زمینه هنری که پیش از حادثه داشته یعنی نوازندگی استفاده شود اتفاقی که در مراسم اختتامیه گردهمایی مسوولان افتاد و شهریارتوانست دقایقی را بنوازد.

لبل

در خانه شهریار پیروز می توانیم سه تن از دختران روستا را ملاقات کنیم صغری کریمی 30 ساله سیکل و مسوول بسیج، اعظم اسدی 30 ساله و دانشجوی انصرافی رشته روانشناسی وسمیرا رئیسی 27 ساله است و دانشجوی ارشد رشته ادبیات که در مرکز نیکوکاری وابسته به کمیته امداد روستا شاغل است.

اشتغال هم دغدغه جدی دختران روستاست اما آنچه که دختران بیش از اشتغال از آن سخن می گویند تعصبات قومی و مشکلات مالی ست که اجازه نمی دهد دختران آموزش های لازم را ببینند و فعالیت اجتماعی داشته باشند. تعصباتی که دختران روستا را در پستو نگه داشته و مشکلات مالی که باری اضافی بر روی مسائل آنها شده است.

لربلبی

رستمی ایده تاسیس سمن دختران با موضوع صنایع دستی را مطرح می کند که با اجرای آن دختران آورگان می توانند هم آموزش ببینند و هم شغل داشته باشند.

روستای گلوگرد؛ طرح دغدغه ها بدون حضور جوانان

مقصد بعدی روستای «گلوگرد» است. از 2هزار نفر جمعیت ساکن روستا را آنگونه که مسوولانشان می گویند درصد زیادی را جوانان تشکیل می دهند اما در جلسه معاون ساماندهی امور جوانان با اهالی روستای «گلوگرد» جوانی دیده نمی شود تنها این بزرگان روستا هستند که حضور دارند و صحبت می کنند وقتی اصرار می کنیم که جوانان هم درجلسه حاضر باشند تنها سه چهار  نفری هستند که  می آیند و دم در می ایستند اما تا آخر جلسه صحبت نمی کنند!

نلمتل

اینجا هم دغدغه همان دغدغه است بیکاری جوانان و نبود فضای ورزشی و تفریحی. از میانه جلسه جوانان روستا فراموش می شوند، دغدغه محیط زیست مهمترمی شود و کل بحث را به خود اختصاص می دهد.

رستمی از نبود دختران در جلسه های روستا گله می کند و می گوید: دختران جوان نباید در حاشیه بمانند نباید بگذاریم در پستو بمانند و خانه نشین شوند و باید به دنبال حقوقشان باشند و بر ضرورت حمایت بزرگسالان از جوانان تاکید می کند.

دیدار معاون وزیر ورزش و جوانان با روستاییان تمام می شود و اینبار محمد رضا رستمی عزم خود را برای دیدار با جوانان روستاها جزم تر می کند.او به خبرنگار برنا می گوید: شاید از این جوانان دور افتاده باشیم، باید این دوری جبران شود، باید بیاییم و با اینها بنشینیم و برای رفع مشکلاتشان راهکار ارائه دهیم. اگر راه کار و تلاش را نشان شان دهیم پیشرفت این جوانان سریعتر ازجوانان شهری می تواند باشد.

 

 

نظر شما