مبارزه در مذاکره

خبرگزاری برنا- مازندران؛ از جمله مواردی را که در مذاکره ایران با 1+5 می توان مطرح نمود اینکه: جمهوری اسلامی در مناقشات بین المللی  بدون اتکا به دیگر کشورها، با حفظ استقلال خود و عدم گرایش به قدرت های سلطه گر و با تاکید بر قدرت ملی و توانمندی های داخلی و رویکرد مقاومت عزتمندانه پای در عرصه مذاکره ای گذاشت که:

1) هم از نظر: حساسیت، وسعت، دوران مذاکره، میزان بازیگران و دولت های طرف مذاکره، کم نظیر بوده است.

2) میان طرف های مقابل ما، همگرایی و انسجام و هماهنگی کامل وجود داشته و تمامی هم پیمانان منطقه ای، فرامنطقه ای و بین المللی شان نیز به طور کامل در همه ابعاد از آنان حمایت می کرده اند.

3) نقش آفرینی منفی رژیم  جعلی صیهونیستی با استفاده از نفوذ و ظرفیت خود در همه حوزه ها علیه مذاکره با تمام توان ادامه داشته و همچنان نیز ادامه دارد.

4) ساماندهی جبهه ای مخالف با ایران در منطقه با بازیگری کشورهای هم پیمان غرب یعنی عربستان و ترکیه به منظور ایجاد و گسترش بحران در منطقه و در کشورهای عراق، یمن، سوریه و .... و همچنین تهدید ایران از طریق عوامل وابسته.

5) نگاه منفعت طلبانه قدرت های به ظاهر دوست یعنی روسیه و چین به نفع جبهه استکبار در همه مراحل.

6) استکبار که از برخورد مداوم با جمهوری اسلامی از بعد از انقلاب اسلامی در کنار فشارهای روز افزون ناشی از جنگ تحمیلی، حمایت گسترده از تحریم های متنوع و پیچیده در ابعاد مختلف به همراه هجوم رسانه های موثر در جنگ نرم، درصدد بود تا با تحمیل اراده پوشالی خود در پرونده هسته ای، پرونده های پردامنه و چند بعدی را علیه جمهوری اسلامی طراحی و به کمک کشورهای هم پیمان، به زعم خود ایران را ضعیف نموده و موارد متعدد دیگری همچون نظارت بر مراکز نظامی، محدودسازی توان موشکی، محدود کردن دامنه تحقیقات در عرصه های راهبردی، موضوع حقوق بشر و آزادی های مدنی، موضوع حقوق اقلیت ها، حمایت ایران از مقاومت، موضوع زندانیان سیاسی، حضور منطقه ای ایران در حوزه های مشاوره ای لبنان، عراق، سوریه و .... را نیز برای ایران بازگشایی نمایند و به عبارتی به آغاز اخذ امتیاز از ایران در پروسه ای دراز مدت بپردازند اما به لطف خدای بزرگ و با پایمردی ملت شریف، با هدایت مقام معظم رهبری و تدبیر ریاست جمهور محترم و هوشمندی تیم مذاکره کننده، ورق برگشت و مذاکرات از وضعیتی که استکبار به دنبالش بود- یعنی باخت ایران و برد طرف مقابل- به وضعیت برد- برد مبدل شد و ایران، این قدرت بزرگ منطقه ای، نشان داد مس توان با توکل بر خدا و با تکیه بر: مردم و قدرت عظیم آنان، عقلانیت، ایده دقیق، بکار گیری روشی کارآمد، صبر و پایداری، مدیریتی هوشمندانه، دانشی قوی و اطلاعاتی مناسب و قدرت تحلیل و با نظر به شرایط متنوع و با پیش بینی وضعیت در شرایط سخت مذاکره با قدرت های بزرگ جهانی و در شرایطی که اولین بار است که در دوران جنگ سرد قدرت های بزرگ جهانی در عالی ترین سطوح با یک قدرت منطقه ای به مدت طولانی به مذاکره می پردازند و البته با ارائه الگویی جدید به انجام مبارزه در مذاکره ای همت گمارد که نتیجه آن:

الف) به چالش کشیدن تفکر مهارگرائی قدرت های استکباری

ب) آزادسازی انرژی استراتژیک ایران در حوزه های سیاسی، اقتصادی و حتی رسانه ای

پ) به رخ کشیدن قدرت دیپلماسی ایران به عنوان بخشی از قدرت ملی که همواره از موضع اقتدار و عزت برخورد کرده است.

ج) ایجاد و تشدید شکاف بین آمریکا و رژیم صیهونیستی.

چ) پذیرش طرف مذاکره از اینکه ایران قدرت برتر منطقه ای است.

د) اثبات اینکه امروز افراط گرائی، تروریسم و خشونت بزرگترین مشکل منطقه و جهان است و رژیم صیهونیستی و داعش پرچمدار این اندیشه زشت و نفرت انگیز بشمار می روند.

ذ) ارائه الگوئی جدید در حق طلبی از طریق مبارزه از موضع قدرت و عزت در جبهه مذاکره با قدرت های استکباری.

ر) و مهمتر آنکه پذیرش حق برخورداری ایران از حق انرژی هسته ای صلح آمیز از جمله مولفه هایی بوده است که ایران در مذاکره با قدرت های جهانی بدان دست یافت.

با توجه به مراتب فوق ذکر  این نکته ضروری است که دستاورد مذاکره عزتمندانه با قدرت های بزرگ می تواند نویدبخش آینده روشنی در حوزه های مختلف مربوط به روند رو به رشد توسعه کشور باشد و در پرتو آن سایه شوم تهدید قانونی بیگانگان از کشور رخت بربندد، امید به آینده در جامعه افزایش یابد، رونق کشور در ابعاد مختلف علوم از جمله فناوری و تکنولوژی، صنعت، اقتصاد، خدمات و... گسترش یابد و انقلاب عظیم اسلامی با پویائی، شادابی و نشاط و با تکیه بر مردم به عنوان عظیم ترین سرمایه این  قدرت نوظهور، مستقل و بدون اتکاء به هیچ قدرت بیگانه و با لطف الهی به سوی تعالی حرکت نماید و همچنان پرچمدار عزت، حرّیت و عظمت آزادگان ومسلمانان در جهان باشد.

ز) لغو قطعنامه های قبلی شورای امنیت علیه ایران و غروب سایه تهدید رسمی جبهه ظلم از سرِ ملت مظلوم ایران اسلامی.

س) و .....